Προσωπικά σου συστήνω να πας. Το εχω κανει και η ίδια. Να ξέρεις όμως οτι για να ειναι εποικοδομητική η συζήτηση, θα πρεπει να κανεις τη δίκη σου προεργασία. Αυτο σημαίνει οτι θα πρεπει να κανεις τη δίκη σου ενδοσκόπηση, να δεις με απόλυτη ειλικρίνεια ποια ειναι τα πραγματα, που σε ενοχλούν, και στον βαθμό που ειναι δυνατό, προσπάθησε να δεις τις πιθανές αιτίες τους. Το βασικότερο ειναι, όταν πας στον/στην γιατρό να ειςαι αποφασισμένη να μιλήσεις. Σκέψου πχ οτι πας παθολόγο και πρεπει να του πεις αναλυτικά τις ενοχλήσεις που εχεις για να σου δώσει το αντίστοιχο φάρμακο. Οσο για το θεμα της εχεμύθειας, δεν εχεις να φοβάσαι τιποτα. Το να περνάμε κατα καιρούς δύσκολες στιγμές ειναι απόλυτα φυσιολογικό. Σκέψου απλά οτι αν χειριστείς την κατάσταση έξυπνα και εποικοδομητικά, αυτά που τωρα σε προβληματίζουν αυριο θα ειναι τα εφόδια σου. Στα λέει κάποια, που πριν μερικά χρονια είχε πιάσει τον απόλυτο πάτο και η αυτολυπηση ηταν το φορτε της.
3.4.2019 | 17:54
Επίσκεψη σε ψυχολόγο!
Καλησπέρα σε όλους! Το τελευταίο διάστημα σκέφτομαι έντονα να επισκεφτώ ψυχολόγο! Κρατάω μεσα μού πράγματα που δεν μπορώ να τα πω σε κάποιον.... Ουτε καν στις φίλες μου! Πράγματα που ντρέπομαι να μιλήσω γιατι εχουν να κάνουν ξεκάθαρα με εμένα... Τα κόμπλεξ μου... τις σκέψεις μου... Το ποσο μισω τον εαυτο μου! Το θέμα ειναι οτι φοβάμαι να τα πω και σε ψυχολόγο... Φοβάμαι να αντικρίσω καποιον στα μάτια να του πω τα εσώψυχα μου! Γνωρίζω οτι θα με βοηθήσει και θα μου δώσει λύση αλλα δεν ξερω γιατι δειλιαζω! Σκέφτομαι αν το πετύχω στο δρόμο τυχαία; αν ξέρει κάποιο γνωστο μού ; ζω σε μικρή πολη και καλώς η κακώς λιγο πολύ γνωριζόμαστε μεταξυ μάς! Επίσης δεν θα ηθελα να μάθουν οι γονείς μου ότι ζοριζομαι τόσο ψυχολογικά γιατι ξέρω ότι θα στεναχωρηθώ και ειναι το μόνο που δεν θέλω να δω! Ποια η γνωμη σας σε ολο αυτό; *(ειμαι κοπελα 23 χρόνων)
7
