ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ξέμπλεγμα απλούστατο σε δυο κινήσεις.Άμα του πιάνεις τον κώλο είναι το ίδιο σαν να πιάνεις τον δικό σου ή θες ακόμη να τον βάλεις κάτω και να του ρουφήξεις το μεδούλι;Αν το πρώτο, σου έφυγε ο έρωτας, κάποια στιγμή θα παίξει το μάτι.Αν το δεύτερο, έχει φύγει μόνο ο ενθουσιαμός της αβεβαιότητας, παραγνωριστήκατε. Δημιούργησε λοιπόν τεχνητή απόσταση, δηλαδή μυστήριο. Κάντε έρωτα με μάσκες. Δώστε ραντεβού σαν δύο άγνωστοι σε κάποιο μπαρ και "ψαρευτείτε" αναμεταξύ σας. Στείλτε ραβασάκια με το ταχυδρομείο. Τέτοια....

Αχ αχ... Καταρχάς. Είναι δυνατόν να αγαπάς πολύ κάποιον, να νιώθεις δεμένη με αυτόν κι ότι δε μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτόν και παράλληλα να μη νιώθεις ερωτευμένη. Συμβαίνει και είναι εντάξει. Ξέρεις ότι είναι έτσι, γνωρίζεις τα συναισθήματα σου και δε χρειάζεται ούτε να τα αγνοείς, ούτε να τα καταπιέζεις. Δεν έχεις κάποιο έλεγχο εξάλλου πάνω τους. Δεν ξέρω τι να σε συμβουλεύσω πάνω σε αυτό το θέμα. Υπάρχουν ζευγάρια που χωρίζουν όταν τελειώνει ο έρωτας, υπάρχουν ζευγάρια που μένουν μαζί γιατί τους κρατάει η αγάπη.Δεύτερον, λες ότι δεν ΜΠΟΡΕΊΣ να τον ΕΓΚΑΤΑΛΕΊΨΕΙΣ γιατί σου έχει σταθεί πολύ και σε έχει ανάγκη. Αυτή η πρόταση περιλαμβάνει αρκετές δυσλειτουργικές πεποιθήσεις. Το ότι το αγόρι σου σου στάθηκε όταν τον χρειαζοσουν, (και είμαι σίγουρη ότι κι εσύ τον στηρίξες σε δύσκολες στιγμές) δε σημαίνει ότι πρέπει να καταπιέσεις τα συναισθήματα σου και την ανάγκη σου να αποχωρήσεις από τη σχέση αυτή. Δεν χρωστάς σε κανέναν καλή μου να καταπιέζεις τον εαυτό σου. Επίσης, δεν τον εγκαταλείπεις, απλά αποφασίζεις ότι δε σε καλύπτει πια η σχέση και θες να διεκδικήσεις το καλύτερο για σένα. Οπότε, πάρε το χρόνο σου, σκέψου τι θέλεις πραγματικά, πραγματικά για σένα! Ικανοποιούμε τις δικές μας ανάγκες, δεν τις καταπιέζουμε για να ικανοποιούμε τους άλλους!Λυπάμαι αν βγήκε λίγο εντονη η απάντηση μου, αλλά μάλλον χτύπησε φλέβα! Καλή συνέχεια! ❤️

Ο έρωτας και η κάψα πάντα περνάνε κάποια στιγμή. Δεν γίνεται να νιώθεις σαν εεωτοχτυπημενη εφηβη μονίμως και για πάντα. Χαλάρωσε και βίωσε τα πια ήρεμα συναισθήματα που υπάρχουν. Αγάπη, σεβασμό, στήριξη, κατανόηση ναι ακόμα και συνήθεια (με τη θετική του έννοια). Είναι ουτοπικό να πιστεύεις ότι θα είσαι για χρόνια ατελείωτα καψουρεμενη.Αυτο ίσως (χωρίς να είμαι σίγουρη) να συμβαίνει σε ζευγάρια που υπάρχει το σκουλήκι της αμφιβολίας ως προς την απιστία μεταξύ τους. Ακόμα κ αυτό όμως δεν είναι υγιές και κουράζει ψυχολογικά. Γι'αυτό σου λέω, επαναπροσδιορισε τα θετικά της σχέσης σου και αποφάσισε τί ψάχνεις και αν αυτό είναι ρεαλιστικό.