ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αγάπη μου σε καταλάβαινω απόλυτα βέβαια έχει περάσει αρκετός καιρός από τότε που έγραψες την δημοσίευση αλλά και το δικό μου αγόρι πέθανε το καλοκαίρι αυτή η δημοσίευση με ανατριχιασε ακριβώς το ίδιο βιώνω

Κορίτσι μου όντος συγκλονιστικό αλλά να ξέρεις ότι ο χρόνος γιατρεύει τα πάντα και μπορεί σήμερα να μην εισαι σε θέση να το καταλάβεις αλλά ειναι έτσι ακριβως.Πριν από 30 χρονια αυτοκτόνησε μια από τις καλύτερες φίλες μου ηταν σοκαριστικο, ομως σήμερα την σκέφτομαι αρκετά συχνά προσπαθώ να φέρω στην μνήμη μου το πρόσωπό της, τις κουβέντες τις, το γέλιο της...πάντα μα πάντα την θυμάμαι με νοσταλγία, σχεδόν δεν μιλώ ποτέ για αυτήν ομως πάντα την θυμάμαι, λένε ότι κάποιος πεθαινει πραγματικά όταν πάψεις να τον σκεφτεσαι, όταν περνά στην λήθη, πεθαινει πραγματικά όταν φύγει από την ζωή και ο τελευταίος άνθρωπος που τον γνώρισε, ποιος ξέρει μπορεί και να ισχύει, μακάρι να ισχύει, γιατί ο φίλος σου θα ζει στην μνήμη σου μέσα από σένα για πάρα πολλά χρονια ακόμα.

Άκουσε με.Αυτό που ζεις τώρα, είναι ίσως από τα δυσκολότερα πράγματα που θα χρειαστεί να αντιμετωπίσεις σε αυτή τη ζωή.Καταλαβαίνω ότι είσαι σε μικρή ηλικία και το ίδιο ήταν και εκείνος. Άστον να κυκλοφορεί ελεύθερα στη σκέψη σου, κλάψε, μίλα του, πήγαινε δες τον.Δώσε χρόνο στο μυαλό σου να αντιληφθεί τι έγινε και στην καρδιά σου να συμβιβαστεί με αυτό.Μη φοβάσαι το χρόνο. Δεν είναι εχθρός σου.Δεν θα τον ξεχάσεις, δε θα πάψεις να τον νιώθεις δίπλα σου όσο περνάει ο καιρός.Απλά θα γλυκάνει τη μορφή του, θα απαλύνει την απουσία του και η σκέψη του δε θα σου προκαλεί πόνο, τουλάχιστον όχι αυτή τη μαχαιριά που νιώθεις τώρα.Θα τον έχεις πάντα δίπλα σου, θα είναι πάντα εκεί στα καλά και στα κακά σου και θα χαίρεται μαζί σου, θα σε προσέχει.Και όταν θα είσαι έτοιμη να προχωρήσεις παρακάτω, δεν θα είναι γτ τον ξέχασες, αφού δεν θα φύγει ποτέ από μέσα σου, θα τον κουβαλάς πάντα μαζί σου.Έτσι ζουν για πάντα οι άνθρωποι μας που χάνουμε, τους κρατάμε πάντα στη σκέψη μας και τους φυλάμε στην καρδιά μας.Ξέρω ότι αυτά που σου γράφω σου ακούγονται τουλάχιστον γελοία τώρα, ξέρω ότι δε βγάζουν νόημα και μπορεί να σε εκνευρίζουν.Όμως το κάνει αυτό ο χρόνος,περνάει πάνω απ'όλους μας και μας αλλάζει, όσο και να θέλουμε να του αντισταθούμε, όσο και να πιστεύουμε ότι μένει στάσιμος.Μικρά βήματα λοιπόν, μια μέρα τη φορά.Ειλικρινά συλλυπητήρια για το παλικάρι που χάθηκε.Κουράγιο και δύναμη για σας που μείνατε πίσω, κρατήστε όλες τις καλές αναμνήσεις σα φυλαχτό και να τον θυμάστε πάντα χαμογελαστό.