ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν μπορώ να τον καταλάβω, μήνες πριν γνωριστούμε είχαμε διακριτικό φλερτ με τα μάτια όταν τύχαινε να βρεθούμε στον ίδιο χώρο. Φαινόταν ότι αρέσαμε ο ένας στον άλλον, εγώ ήμουν αλλού τότε δεν προέκυπτε κάτι γνωριστήκαμε στην αλλαγή της χρονιάς, το βράδυ κοιταζόμασταν και ξημερώματα μου έστειλε μήνυμα να γνωριστούμε, τις πρώτες μέρες όλα κυλούσαν πολύ όμορφα! Έδειχνε πολύ ενδιαφέρον για εμένα, βρεθήκαμε και από την πρώτη στιγμή μου είπε ότι θα ήθελε να το δούμε σοβαρά, εγώ τότε είχα τους ενδοιασμούς μου λόγω μιας προηγούμενης κατάστασης που είχα βγει και του είπα ότι μπορούμε να το δούμε και να το προσπαθήσουμε αλλά σιγά σιγά - εκείνο το βράδυ έγινε να μια παρεξήγηση μεταξύ μας και εγώ έφυγα τρομερά εκνευρισμένη και απογοητευμένη από εκείνο το ραντεβού. Παρόλα τα νεύρα μου εκείνος προσπαθούσε να με πλησιάσει και ήταν πολύ ευγενικός μαζί μου,μου κάλεσε ταξί και έφυγα . Μια μέρα μετά μου ζήτησε συγγνώμη για τον λόγο που είχα θυμώσει και μου είπε ότι αν θα ήθελα και εγώ να το δούμε πάλι από την αρχή και ότι είχε περάσει πολύ όμορφα μαζί μου. Μου είχε πει ότι είχε μιλήσει με τα αδέρφια του, με τους κολλητούς ακόμη και με τους γονείς του για εμένα. Γενικά φαινόταν να ενδιαφέρεται πολύ, εγώ αυτό εισέπραξα όλο αυτό το διάστημα, τα πράγματα δεν πήγαν όπως περιμέναμε παρόλα αυτά. Τον πέτυχα σε διάστημα πολύ κακό ( είχε καταθλιπτικές τάσεις ) αλλά σιγά σιγά με τον καιρό άρχισε να μου αρέσει όλο και περισσότερο. Γενικά μου ανοιγόταν πολύ, ήταν τρυφερός και περιποιητικός, γενναιόδωρο παιδί. Ο λόγος που μας απομάκρυνε και με έκανα να αγανακτώ πολλές φορές ήταν ότι λόγω της ψυχολογικής λούπας που είχε πέσει δεν ήταν διαθέσιμος για κανέναν όχι μόνο για εμένα,μου έλεγε ότι δεν έβγαινε από το σπίτι του καν πολλές φορές, κάθε φορά που έλεγα πως δεν με σκέφτεται πια ίσως θέλει κάτι άλλο ερχόταν η μέρα που θα βρισκόμασταν και θα μου έδειχνε το αντίθετο. Κάποιο διάστημα ήμασταν μαζί όμως δεν εξελίχθηκε. Μετά από ένα μήνα μου έστειλε μήνυμα και μου είπε πως θέλει να με δει, βρεθήκαμε και ήταν το βράδυ που χωρίσαμε πια. Έμεινα σπίτι του, πήραμε φαγητό, κάναμε αγκαλιές,μαλώσαμε :p, το πρωί όμως πάλι αγκαλιές.. ( δεν έχει προχωρήσει ούτε εκείνος ούτε εγώ) για κάποιο λόγο είπαμε ότι δεν θα μιλήσουμε πάλι και ότι είναι πλέον σίγουρο πως χωρίσαμε, παρόλα αυτά ήρθαμε κοντά, φιληθήκαμε του είπα πως είναι πολύ απόλυτος καθώς έφευγα. Το θέμα ποιο είναι όμως; Αλήθεια δεν καταλαβαίνω, δεν βρίσκω λόγους να μην του αρέσω ειλικρινά, και ήταν πολύ όμορφο που μοιραζόμασταν και τόσο γλυκό.Το ένιωθα τόσο αμοιβαίο, αλήθεια δεν ξέρω γιατί σταματήσαμε μέσα μου :(