ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θα ήθελα να μου πείτε τη γνώμη σας γιατί θα τρελαθώ πραγματικα. Είμαι με κάποιον, ο οποίος είναι χωρισμενος με 2 μικρά παιδιά. Με τη γυναίκα του ήταν μαζί από 22 χρόνων. Ουσιαστικά μεγάλωσαν μαζί. Απ'οτι μου είπε όμως τα τελευταία χρόνια υπήρχε πολύ ένταση στο γάμο τους,η οποία οδήγησε και στο χωρισμό. Οι σχέσεις τους είναι τυπικές για τα παιδιά. Έχω όμως την εντύπωση ότι δεν την έχει ξεχάσει. Του φέρεται πολύ άσχημα. Τον τρέχει στα δικαστήρια,του ζητάει συνεχώς λεφτά κτλ. Πως γίνεται όμως ενώ του φέρεται έτσι,αυτός να νοιάζεται τόσο πολύ? Προχθές μου έδειξε μήνυμα που του έστειλε για να τη βοηθήσει σε κάτι και σε κάποια στιγμή ενώ της μιλούσε καλά,του λέει α παράτα μας. Παρ όλα αυτα, πρόσφατα έκανε μια εγχείριση και αυτός της έλεγε να την πάρει τηλέφωνο λογικά για να της πει περαστικά. Εμενα αν μου φέρονταν έτσι,δλδ τόσο αποτομα θα ήμουν ψυχρή σαν το παγόβουνο και δε θα νοιαζομουν καν.Χθες που βγήκαμε,σε κάποια φάση μου λέει καλώς η κακώς χώρισα με άσχημο τρόπο. Αλλά έζησα 15 χρόνια πολύ όμορφα τα οποία δεν ξεχνιούνται. Τώρα όμως μαζί περνάμε πολύ ωραία και είμαστε υποχρεωμένοι να περνάμε καλα.Ε εκεί νευρίασα και του λέω,σε παρακαλώ θέλω να σταματήσουμε να μιλάμε για το παρελθόν. Και λέει εντάξει. Την αναφέρει πολύ συχνά αλλά χθες νευρίασα. Τα ζευγάρια λοιπόν που μεγαλώνουν μαζί από μικροί,είναι δλδ πιο δεμένα? Τη σκέφτεται άραγε ακόμη η απλά τη νοιάζεται? Δεν ξέρω τι να κάνω. Θέλω να σηκωθώ να φύγω.