ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τα παιδικά μου χρόνια αλλά κ η μεχρι προτείνος ζωή μου ηταν εφιαλτικη. Το μόνο που θυμάμαι είναι να κάνω μία ζωή ολες τις δουλειές του σπιτιού, εφόσον η μάνα μου ελειπε, κ να ακούω τους 2 απ τους 4 "αδερφούς" μου να με βρίζουν διαρκώς κ να με χτυπάνε όταν κάτι δεν έκανα καλά. Κ δυστυχώς όλο αυτό έγινε ακομα χειρότερο όταν έφεραν κ οι δύο τις γκόμενες τους μέσα στο σπίτι. Έμεναν κ οι δύο για δέκα χρόνια στο σπίτι μας! Τα χειρότερα χρόνια της ζωής μου! Δεν καθάρισαν ΠΟΤΕ ούτε το δωμάτιο που έμεναν. Ακόμα κ αυτο εγώ το έκανα. Μου είχαν πάρει μέχρι κ εσώρουχα για να φορέσουν επειδή δεν είχαν. Τις άκουγα να βρίζουν τους γονείς μου κ τα αγόρια δεν έλεγαν τπτ. Η μία έφτασε σε σημείο να με χτυπήσει όταν ήμουν 12 χρόνων. Δεν με άφηναν να βγαίνω απ το σπιτι κ να έχω φίλες. Δεν έχω πάει ούτε σ ένα παιδικό πάρτυ! Μια ζωή κλεισμένη σ ένα σπίτι. Ο ένας με έβριζε επειδή ήμουν καλή μαθήτρια,, επειδή μπήκα στο πανεπιστήμιο, ενώ εκείνος οχι. Ότι κ να εκανα, με αποδοκίμαζαν με το χειρότερο τρόπο. Ζηλεύω τόσο πολύ όταν βλέπω διάφορους άντρες να αγαπούν έμπρακτα τις αδερφές τους κ να είναι αγαπημένοι! Οσο περνούσαν τα χρονια η κατάσταση ξεφεύγε όλο κ περισσότερο λόγω των περιουσιακών (που ποτέ δεν διεκδικησα). Ο ένας με απειλούσε καθημερινα αν οι γονείς μας μου έγραφαν κάτι. Φοβομουν για την ίδια μου τη ζωή μέσα στο ίδιο μου το σπιτι. Ώσπου μία μέρα σηκώθηκα κ έφυγα απ το σπίτι χωρίς να πω τιποτα σε κανέναν... Ήταν η μέρα που περίμενα πολλά χρόνια! Μόνο οι γονείς μου έμαθαν που μένω μετά από ένα χρόνο. Το Σάββατο παντρεύεται αυτός που μου έκανε τη ζωή κόλαση τόσα χρόνια. Κ εννοείται πως δεν πρόκειται να παω. Δεν θέλω να τον ξαναδώ ποτέ στην ζωή μου. Εχω να του μιλήσω 4 χρόνια κ έχω ηρεμήσει καπως. Σε καμία η περίπτωση όμως δεν έχω ξεχασει... Οι γονεις κανουν σαν να μην έχει συμβεί τίποτα όλα αυτά τα χρόνια κ απειλουν να μην μου ξαναμιλησουν αν δεν παω στο γαμο, γιατί θα τους κάνω ρεζίλι στους συγγενείς. Η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο. Αρχίζω να πιστεύω πως δεν είμαι τίποτα τελικά κ γι αυτούς... Σκέφτομαι πόσο μαύρα κ ψυχοφθόρα ήταν ολα αυτά τα χρόνια που μεγάλωνα σε αυτό το σπίτι... Τι κακο έκανα κ έπρεπε να έχω αυτή την "τυχη"; Ακόμα κ τώρα που έχω φύγει προσπαθούν να παρεμβαίνουν στη ζωή μου κ με ενοχλουν... Δεν αντέχω άλλο...