Την Τετάρτη σχεδόν όλα τα κόμματα της ελληνικής βουλής συμφώνησαν να απαιτήσουμε από την Γερμανία αποζημιώσεις για τις καταστροφές και τα εγκλήματα των ναζί στην Ελλάδα κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ανέφερε πως «η απαίτηση των αποζημιώσεων είναι ένα ιστορικό και ηθικό καθήκον». Όμως, η απόφαση αυτή αφορά όντως μόνο το ήθος μας ως Έλληνες; Τα χρήματα δεν παίζουν κανέναν ρόλο;
Το 1990 στην Μόσχα η δυτική και η ανατολική Γερμανία κάθισαν μαζί με τις ΗΠΑ, την Σοβιετική Ένωση, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Γαλλία και υπέγραψαν μια συνθήκη, η οποία επέτρεψε έναν χρόνο μετά να ενωθεί η Γερμανία σε ένα κράτος. Με την συνθήκη αυτή, οι παγκόσμιες αυτές υπερδυνάμεις επιβεβαίωναν επιπλέον πως η Γερμανία δεν είναι υποχρεωμένη να πληρώσει περαιτέρω αποζημιώσεις για τα εγκλήματα των ναζί.
Αν εσείς ήσασταν στην Γερμανία και βλέπατε τις εξελίξεις, θα σας φαινόταν πως οι Έλληνες θέλουν «να κλείσουν μια πληγή», όπως είπε ο κ. Τσίπρας, ή να ξεχρεώσουν χωρίς να κοπιάσουν;
Μπορεί να διαφωνείτε ή να συμφωνείτε με αυτήν την συγχώρεση. Το ερώτημα όμως είναι: γιατί εμείς δεν αντιδράσαμε τότε, όταν και πάρθηκε δηλαδή η απόφαση να μην μας δοθούν άλλα χρήματα; Μήπως γιατί τότε δεν ήμασταν σε οικονομική κρίση; Μήπως τότε ήμασταν στα μπουζούκια πνιγμένοι από ευρωπαϊκό χρήμα και δεν μας ένοιαζε;
Τώρα, τα ζητάμε. Και πόσα ζητάμε; 290 δισ. ευρώ. Σχεδόν όσα το ελληνικό χρέος δηλαδή. Αν εσείς ήσασταν στην Γερμανία και βλέπατε τις εξελίξεις, θα σας φαινόταν πως οι Έλληνες θέλουν «να κλείσουν μια πληγή», όπως είπε ο κ. Τσίπρας, ή να ξεχρεώσουν χωρίς να κοπιάσουν;
Ένα είναι σίγουρο: ξαναδίνεται η εικόνα του «τεμπέλη Έλληνα». Είναι εμετικό γιατί δεν είμαστε κάτι τέτοιο. Κάθε μέρα βλέπω ανθρώπους που εργάζονται σκληρά, σκληρότερα από οποιονδήποτε Βορειοευρωπαίο, που δεν περιμένουν τίποτα έτοιμο από κανέναν, ανθρώπους που, παρά την αβεβαιότητα στην οποία ζουν, παλεύουν στα ίσα, χωρίς βρώμικα κόλπα, με αξιοπρέπεια.
Γιατί αφήνουμε τους πολιτικούς μας να δείχνουν πως είμαστε το αντίθετο από όλα αυτά;
O Ντιέγκο Σάες είναι φοιτητής Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ στο ΑΠΘ
σχόλια