ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
5.6.2019 | 15:24

Απογνωση και επαγγελματικο αδιεξοδο

Καλησπέρα σε όλους και όλες σας.Δεν προκειται να προλογησω. Θα εκφράσω κατευθείαν την αγανάκτηση και την πικρία μου: Σιχάθηκα! Σιχαθηκα να βλεπω σε αυτήν την χωρα ανθρωπους να χτιζουν καριερα απο το πουθενα χωρις να το αξιζουν. Σιχάθηκα που η γενια των σημερινων 30αρηδων απαρτιζεται απο καμμενα χαρτια. Βλεπω παντου τριγύρω ανθρωπους της ηλικιας μου να κανουν σκατοδουλειες για 4 και 5 κατοσταρικα. Ανθρωπους με ικανοτητες και πτυχια. Και απο την αλλη βολεμενα ανθρωπακια, διχως στοιχειωδη μόρφωση να εχουν καταλαβει αξιολογες θεσεις με το " ετσι θελω". Μηδεν ευκαιριες, κανενα μελλον, καμια αξιοκρατία, κανενας εξορθολογισμος, κανενα απολυτως κρατικό σχεδιο απο τους κοπρολαγνους της εξουσιας που ταχα ευαγγελιζονται ενα κρατος προνοιας. Ειμαι απιστευτα θολωμενος με αυτη την κατάσταση που επικρατεί. Δυστυχώς, ειχα την ατυχία να ειμαι γονος μιας μικροαστικης οικογενειας. Μεγαλωσα απο δυο γονεις που παλευαν μεταξυ φτωχιας και επιβιωσης προκειμενου να μας μεγαλωσουν. Δυο γονεις που ουδεποτε προσπαθησαν να κάνουν "γνωριμιες". Δυο ανθρωπους οι οποιοι, τελος, προτιμησαν να ειναι τιμιοι.Το αποτέλεσμα ειναι σημερα, στα 31 μου, να δουλευω ντελιβερι για 3 και 60, ενω εχω δυο πτυχια ξενων γλωσσων και μεταπτυχιακο στις κοινωνικες επιστημες. Εχω πραγματικά απαυδησει με αυτη την κατάσταση. Ο αγωνας για την επιβιωση μου δεν μου επιτρεπει να κανω ονειρα. Μου λενε να ψαξω για κατι καλυτερο. Τι ομως? Τι καλυτερο μπορει να βρει κάποιος χωρις τρελες γνωριμιες, με φτωχο οικογενειακό υπόβαθρο και χωρις κεφαλαιο? Θελω να εξομολογηθω οτι κρυφα μεσα μου ΖΗΛΕΥΩ ολους εκεινους τους νεους που οι γονεις τους τους τα σκανε χοντρα για να ανοιξουν μια επιχείρηση. ΖΗΛΕΥΩ και εκεινους που τους στέλνουν στο εξωτερικο για να σπουδάσουν. ΖΗΛΕΥΩ γιατι εγω δεν ειχα ποτε αυτη τη δυνατότητα. Και τωρα στα 31 μου ακομα ψαχνομαι. Βλεπω τα ονειρα μου να καταστρέφονται. Φοβάμαι πως θα ειμαι αναγκασμένος μια ζωη να παλευω για την επιβίωση μου. Θα ηθελα να ασχοληθώ με τις τεχνες και τον πολιτισμο. Να διεξαγω ερευνες και να γραφω μελετες σε καποιο πολιτιστικο ιδρυμα της χωρας. Αλλα οι τεχνες κ ο πολιτισμος στη συγχρονη Ελλαδα έχουν πεθανει. Ολοι νοιαζονται για το πως θα φανε και πως θα πιουνε. Ψαχνω εστω κι εναν ανθρωπο να μου πει καποια ιδεα. Κατι. Τζίφος. Μονο γενικολογιες: βρες κατι καλυτερο! Ομως κανεις δεν λεει ΠΩΣ θα βρω αυτο το κατι καλυτερο. Αλλα δεν τους κατηγορω, γιατι οι περισσοτεροι νεοι σημερα βρισκονται στη δικη μου καταστασηΘα ηθελα μια καποια γνωμη ή συμβουλη εστω κ απο εδω..σας ευχαριστω και συγγνώμη για την κλαψα μου, αλλα μεσα μου νιωθω κατατακωμενος..Αντρας,31
13
 
 
 
 
σχόλια
Το να εχεις "γνωριμιες" δεν ειναι παντα κακο και σε πολλες περιπτωσεις ειναι απαραιτητο, το αποκαλουμενο networking. Ισως οι γονεις σου να μην κινουνταν σε αυτους τους χωρους, αλλα εσυ επρεπε να προσπαθησεις πιο πολυ οσο σπουδαζες να εχεις επαφες με καθηγητες που θα μπορουσαν να σε συστησουν καπου, να πηγαινεις σε συνεδρια/ομιλιες και να γνωρισεις ανθρωπους του χωρου που θα μπορουσαν να σε βοηθησουν.Επισης διαλεξες μια σχολη, πως να το πω, με λιγες ευκαιριες αποκαταστασης, ειδικα σε μια χωρα που περναει κριση εδω και μια δεκαετια. Ακομη και στο εξωτερικο, λιγες ειναι οι θεσεις που μπορουν να καλυφθουν, και πολλοι με τετοιες γενικες σπουδες καταληγουν να κανουν αλλες δουλειες για να επιβιωσουν. Φυσικα ειναι ευκολο να κατηγορουμε ολους τους αλλους και να μην κοιταμε τα δικα μας λαθη. Αλλα αυτο δε θα σε βοηθησει να πας παραπερα.
Γενικες σπουδες η επιστημη της Ιστοριας και μαλιστα με επιπλεον (μεταπτυχιακη) εξειδικευση? Δεν θα το ελεγα! Να μου πεις οτι η ελληνικη οικονομια στηριζεται αποκλειστικα στον τουρισμο και το μικροεμποριο και ως εκ τουτου εχουν μαραζωσει τα υπολοιπα επαγγελματα να το δεχτω πολυ ευχαριστως. Αυτο που λες ομως σε καμια περιπτωση.Οσον αφορα το αλλο θεμα που θιγεις, ΔΥΣΤΥΧΩΣ εχεις δικιο. Στο μπουρδελο που λέγεται Ελλαδα βασιλευει το βυσμα και το πατροναρισμα και διχως γνωριμιες δεν πας πουθενα. Τουλαχιστον διατηρησα την αξιοπρεπεια μου και δεν πλησιασα ΠΟΤΕ μου τον οποιονδηποτε φορεα εξουσιας για να μου κανει "εξυπηρετηση" ή να με "χωσει" καπου. Ακομη και στη σχολη που οι επιδοσεις μου ηταν και παραμενουν αριστες, δεν εγινα ποτε τσιρακι κανενος καθηγητη. Και στην τελικη εαν αυτος ειναι ο μοναδικος τροπος για να πετυχει κάποιος στην Ελλαδα, τοτε ευχαριστω δεν θα παρω. Θα κρατησω το κουτελο μου καθαρο και θα φαω με το κουταλι την πικρια μου. Σε καθε περιπτωση, ευχαριστω για την απαντηση!,
Ποιός τη χέζει την Ελλάδα;Τράβα χωριό να γλιτώσεις από το χάος,με ψυχική ηρεμία αλλά χωρίς προοπτική εξέλιξης ή ψάξτο για εξωτερικό και άσε τους άλλους εδώ να κυλιούνται στο βούρκο.
Συμφωνω, το χωριο ειναι μια πολυ καλη λυση. Εαν καταγομουν απο κάποιο μεγαλο χωριο ισως να ειχα παει ηδη. Αλλα το χωριο μου αποτελειται απο 10 σπιτια κυριολεκτικα και δεν εχει καν πλατεια, εκκλησια, μαγαζια :0 Το εξωτερικο ειναι μεγαλο δελεαρ αλλα δεν ξερω πως προετοιμαζεται κανεις για μια τετοια κινηση και δεν εννοώ ψυχολογικα. Πχ ποσα λεφτα χρειαζεται να εχεις στην ακρη πριν πας, που να κοιταξω για δουλειες στον κλαδο μου κλπ. :/
Λοιπόν θα είμαι ειλικρινής, καλώς ή κακώς πιστεύω οτι δεν έχεις καμία ελπίδα να ακολουθήσεις αυτό που σπούδασες στην Ελλάδα. Θα πρέπει να βάλεις κάτω 2 πράγματα, την αξιοπρεπή διαβίωση ή να δουλέψεις πάνω στο αντικείμενο που θες. Για να ξέρεις, κανένα απο τα 2 δεν θα τα καταφέρεις στην σημερινή Ελλάδα. Οπότε υπάρχει 1 επιλογή με 2 δρόμους. Να φύγεις εξωτερικό και να προσπαθήσεις να βρείς μια οποιαδήποτε δουλειά(σίγουρα θα είναι καλύτερα απο Ελλάδα) είτε να προσπαθήσεις να βρεις εξωτερικό πάλι κάτι στο αντικειμενό σου που το θεωρώ λίγο πιο δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο. Το οτι γνωρίζεις 2 ξένες γλώσσες είναι θετικό και θα σε βοηθήσει αρκετά. Επίσης μπορείς να βρείς κάτι προσωρινό για αρχή και παράλληλα να ψάχνεις για το αντικειμενό σου. Αν δεν έχεις καθόλου λεφτά στην άκρη προσπάθησε να κάνεις κάποιες μικρές οικονομίες ίσα για τα έξοδα να πας και να μπορείς να μείνεις για ένα μικρό διάστημα. Επίσης πολύ θετικό είναι οτι μπορείς να στέλνεις απο Ελλάδα αιτήσεις και να κάνεις συνεντεύξεις και να φύγεις έχοντας ήδη δουλειά. Επίσης δεν χρειάζεται στο εξωτερικό να πας για ντελίβερι καθώς υπάρχουν αρκετές εταιρείες που τις ενδιαφέρει το μορφωτικό επίπεδο και ας μην είσαι ακριβώς στο αντικείμενο οπότε καλό είναι να στέλνεις παντού. Για να μην νομίζεις οτι στα λέω εκ του ασφαλους, ήμουν στην ίδια κατάσταση και έκανα ακριβώς το ίδιο. Τώρα πλέον είμαι ανεξάρτητος και ειμαι σε μια καλή κατάσταση, φυσικά καλύτερα απο το να έκλαιγα την μοίρα μου στην Ελλάδα. Το θέμα είναι αν εσύ είσαι διατεθειμένος να αφήσεις τα πάντα και να φύγεις έξω το οποίο σίγουρα δεν είναι μια εύκολη επιλογή αλλά απο το να φυτοζωείς Ελλάδα είναι καλύτερα να είσαι αλλού και ανεξάρτητος.
Σε ευχαριστω παρα πολυ για την απαντηση και τον κοπο σου να γραψεις ολα αυτα. Βρισκω πολυ χρησιμα οσα αναφερεις. Θα ηθελα να σου κανω και δυο ερωτησεις:Πρωτον, πως βρισκει κανεις δουλεια στο αντικειμενο του στο εξωτερικο? Να ψαχτω μεσω των κλασσικων σαιτ αγγελιων ή να μπαινω στο σαιτ καθε Ιδρυματος, Πανεπιστημιου κλπ? Δυστυχως δεν εχω καμια ιδεα πανω σε αυτο το κομματι και εδω το φταιξιμο ειναι προφανως δικο μου και μονο.Δευτερον, τι ειδους εταιριες ειναι αυτες που προσλαμβανουν ατομα με κριτηριο τη μορφωση, χωρις να.νοιαζονται ιδιαιτερα για το αντικειμενο σπουδων των υποψηφιων εργαζομενων? Θα μπορουσες να μου δωσεις 2,3 παραδειγματα?Σε ευχαριστω πολυ και παλι!
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να βρείς αγγελίες. Εφόσον μιλάμε για Ευρώπη, το πρώτο που έχεις να κάνεις είναι να φτιάξεις linkedin και να φτιάξεις το προφιλ σου εκεί με οτι έχεις κάνει ακόμα και αν δεν σου φαίνονται πολλά. Έχει τύχει πολλές φορές να κάνουν πρόταση για δουλειά σε άτομα χωρίς καθόλου προυπηρεσία ή ακομα και χωρίς κάποιο πτυχίο. Εκτός απο το να δέχεσαι αιτήματα για συνεντεύξεις μπορείς και να ψάχνεις εταιρείες που σε ενδιαφέρουν εκει στις εκάστοτε χώρες(νομίζω κάθε έταιρεία που έχει παρουσία σε πολλές χώρες έχει ξεχωριστό προφιλ σε κάθε μια απο αυτές τις χώρες, οπότε ανεβάζουν ευκαιρίες εργασίας ξεχωριστα στο προφιλ για κάθε χώρα. Επίσης υπάρχουν διάφορα site όπως το glassdoor το οποίο μπορείς να διαλέξεις και την χώρα που θες να ψάξεις εργασία. Επίσης μπορείς να κάνεις search με τους όρους expat jobs +το όνομα της χώρας ή foreigner jobs +το όνομα της χώρας π.χ Ολλανδία. Υπάρχουν και άλλα site που δεν θυμάμαι αλλά με ένα search θα βρείς αρκετά πράγματα σε κάθε χώρα ξεχωριστά. Επίσης υπάρχουν χώρες τώρα που στην Ελλάδα τις έχουμε ως υποανάπτυκτες αλλά αυτήν την στιγμή έχουν μεγάλη ανάπτυξη και πάνε πολύ καλά όπως πχ Πολωνία Ουγγαρία κτλπ. Στο λέω αυτό το τελευταίο για να μην κλείνεις πόρτες λόγω πραγμάτων που έχουμε ακούσει για κάποια χώρα. Πάντα να κάνεις έρευνα και για την χώρα και γενικά. Τώρα στο ζήτημα της δουλειάς, ναι όσο και αν σου φαίνεται απίθανο υπάρχουν εταιρείες που έχουν αρκετές generic θέσεις ή entry level στις οποίες θέλουν μόνο να δουν οτι ενδιαφέρεσαι να μάθεις την δουλειά και οτι ταιριάζεις στην ομάδα(αυτό το έχω επιβεβαιώσει προσωπικά πολλές φορές). Οι περισσότερες εταιρείες έχουν αυτό το mentality. Τώρα κάποια άλλα πράγματα που θα πρέπει να γνωρίζεις, 1ον δεν θα φοβάσαι να στείλεις σε δουλειές επειδή κάποια απο αυτά που ζητάνε δεν τα έχεις. Θα στέλνεις παντού σε αυτά που σου αρέσουν και ας μην έχεις όλα τα προσόντα. 2ον πρωτού στείλεις σε μια δουλειά να ψάξεις λίγο να δεις με τι έχει να κάνει γιατί τελικώς μπορεί να μην σου αρέσει. 3ον να είσαι ανοιχτός στις δουλειές και να μην σε τρομάζει ο τίτλος(π.χ junior data analyst)γιατί μπορεί να ανακαλύψεις οτι είναι κάτι που σου αρέσει. 4ον εφόσον κλείσεις για μια συνέντεξη να κάτσεις να μελετήσεις για την θέση καθώς και για την συνέντευξη. Στην συνέντευξη να μην αγχώνεσαι και να μην φοβάσαι να πεις οτι δεν γνωρίζεις κάτι. Καλύτερα να πεις δεν ξέρω 100 φορές και να είσαι ειλικρινής παρά να τους αραδιάσεις μπαρούφες. 5ον να είσαι σίγουρος οτι θα φας αρκετές χλαπάτσες όσο αφορά τις δουλειές. Ακόμα και οι πιο καταρτισμένοι με μεγάλη προυπηρεσία τρώνε άκυρα πολλές φορές πρωτού βρουν κάτι. Μην απογοητευτείς γιατί όλοι μας το ίδιο περάσαμε. Η πιθανότητα να βρεις με την πρώτη συνέντευξη δουλειά είναι πολύ μικρή. Θέλει επιμονή και αρκετές συνεντεύξεις πρωτού καταφέρεις να κανονίσεις για μια δουλειά(μπορεί να πάρει ακόμα και μήνες). Το κλειδί είναι η επιμονή καθώς και να ξέρεις οτι θα φας και άκυρα ή θα νομίζεις οτι έσκισες σε μια συνέντευξη και δεν θα σε πάρουν ποτέ. Όλα συμβαίνουν, εσύ να κοιτάς να ελέγχεις κάθε μέρα για νέες δουλειές και να κλείνεις συνεντεύξεις. Συνήθως οι συνεντεύξεις γίνονται μέσω τηλεφώνου ή μέσω skype κτλπ. Έχε τον νού σου οτι το καλοκαίρι και ειδικά τον Αύγουστο είναι πολύ χλιαρά τα πράγματα σε δουλειές γιατί όλοι είναι διακοπές και δεν βγαίνουν τόσες θέσεις. Κατά τα άλλα το κλειδί είναι να μην κολώνεις και να έχεις επιμονή. Όταν βρεις δουλειά μπορεί στην αρχή να μην είναι όσο τέλεια τα φανταζόσουν ανάλογα και τι θα σου έχει κάτσει, αλλά σίγουρα θα είναι καλύτερα απο Ελλάδα, και μετά απο 1-2 χρόνια που θα έχεις μαζέψει προυπηρεσία μπορείς να κάνεις αίτηση σε άλλες δουλειές στην χώρα που θα είσαι η σε άλλες με πολύ καλύτερες προυποθέσεις.
Ντελιβερι, ε;Πας δύο σουβλακια στην πρώτη σελίδα;Είναι ένα παιδί που κλαίει για τον τέτοιο που του έκανε έκθεση. Πες του τα δικά σου, να δει τι το περιμένει, μπας και ξεχάσει τον πόνο του. Αντε, καλό μου παιδί. Αν ειναι να κλαίει, να κλαίει για τον σωστό λόγο τουλάχιστον.
η χώρα το ένα, η αναξιοκρατία το άλλο κλπ κλπ κλπφυσικά και η κατάσταση δεν είναι καλήΕΣΥ τι κάνεις γι αυτό ? τι κάνεις για να διαφέρεις απο την μάζα ? Μην μου πείς οτι δουλειά βρίσκουν μόνο όσοι έχουν γνωστό. Εδώ φτάσαμε στο σημείο να βάζουμε χορηγούμενη διαφήμιση στο FB για να βρούμε ίσως ένα δύο αξιόλογα βιογραφικά γιατί αρχές καλοκαιριού λίγοι ψάχνουν για δουλειά οι υπόλοιποι/υπόλοιπες θα ψάξουν απο Σεπτέμβρη.
Εγω προσπαθω φιλε μου για το καλυτερο, συνδυασα δουλεια με σπουδες τοσα χρονια. Πραγμα που όσοι το εχουν δοκιμασει γνωριζουν οτι απαιτει θυσιες. Θυσιασα λοιπον τα καλυτερα χρονια της ζωης μου (20-30) για ενα καλυτερο μελλον, για να λαβω το απολυτο τιποτα.
Scroll to top icon