Κοιτα, αν σου ειναι ευκολο να ριχνεις ολες τις ευθυνες για την κατασταση σου σε τριτους (τη ζωη, την κοινωνια, τα τατουαζ, κτλ), καν'το, αλλα να ξερεις ετσι δεν θα αλλαξει τιποτα. Η κατασταση θα αλλαξει μονο αν εισαι ειλικρινης με τον εαυτο σου, βρεις τι φταιει και προσπαθησεις να το διορθωσεις.Θα εξηγησω με ενα παραδειγμα (επειδη λες για σοβαρα προβληματα):Ενας πρωην συναδελφος εχει μια αρρωστια απο μικρος (ρευματοειδη αθριτιδα), καθε τρεις και λιγο ειναι στο νοσοκομειο, πονοι, φαρμακα, ολο το πακετο. Αυτος ο ανθρωπος λοιπον, ειναι τοσο ευχαριστος, κοινωνικος, παντα με το αστειο του, χαιρεσαι να βγαινεις μαζι του, και ναι, εχει πιο πολλους φιλους απ'οτι αλλοι κι αλλοι. Εξωτερικα δεν τον λες ομορφο, εχει παραπανισια κιλα που προσπαθει να χασει, και δεν εχει τατουαζ/ακριβα ρουχα/καλο αμαξι/και γενικα ενα πακετο που εσυ θεωρεις οτι σου ανοιγει πορτες.Αυτο που θελω να πω ειναι οτι κανεις δεν αγαπα τη μιζερια. Πολλοι αλλοι εχουν προβληματα, αλλα τα αντιμετωπιζουν διαφορετικα. Αμα ειναι να βγαινεις με καποιον και να ακους μια μονιμη γκρινια, τοτε καλυτερα σπιτι. Τουλαχιστον αυτη ειναι η αποψη μου.
8.6.2019 | 23:45
Ολομόναχος
Σάββατο βράδυ περιφέρομαι μόνος στο κέντρο. Παντού παρέες, ζευγάρια, ανεμελιά, γέλια.Αν δεν πουλάς μούρη, δεν πίνεις, δεν καπνίζεις, δε χτυπιέσαι με μουσικές σκουπίδια, δεν έχεις ταττού-σκουλαρίκια, δεν ντύνεσαι με κουρέλια κλπ. πού να βρεις παρέα ή σύντροφο;Ακούς για ανθρώπους που βγαίνουν, που καλοπερνάνε, που ταξιδεύουν εξωτερικό ή αλλού σαν να πηγαίνουν κιφισιά-πειραιά, που πετάγονται για ένα μεταπτυχιακό έτσι για πλάκα στην Ευρώπη για να αποκτήσουν εμπειρία βρε αδερφέ και αναρωτιέσαι πόσο κωλόφαρδοι είναι κάποιοι τέλος πάντων...Η ζωή με φόρτωσε προβλήματα από νωρίς και έχεις και τον κάθε εξυπνάκια καβατζωμένο να σου λέει ότι φταίει ότι δε βλέπεις τι ζωή με το σωστό τρόπο, ότι δεν είσαι αισιόδοξος, είσαι μίζερος, δεν προσπαθείς κλπ.Πού να ήξερε...
4
