Και τι γίνεται με τη χαρά που προσπαθεί να σου δώσει ο άλλος κι εσύ δεν την δέχεσαι? Εμείς που φτάσαμε κοντά στον θάνατο ξέρουμε πως να χαιρόμαστε ως τα βαθιά γεράματα μας. Αυτό βέβαια είναι μια προσωπική υπόθεση...
11.6.2019 | 10:51
Η ζωή ειναι χαρά
Πριν απο 5 χρόνια ειχα ενα πολυ σοβαρο ατύχημα το οποιο παραλιγο να μου στοιχίσει τη ζωη. Απο εκεινη τη μερα και επειτα ειναι σαν να το κουβαλαω συνέχεια μεσα μου. Η ζωη μου και η κοσμοθεωρία μου αλλαξε. Για μενα ποτέ ξανα τιποτα δεν θα ηταν ίδιο. Λιγο ο φόβος, λιγο το μετατραυματικό άγχος, λίγο η χαρα που ζω ακόμα... Πριν λιγες ημερες σκέφτηκα πως φέτος -αν ειχα πεθανει- θα ηταν η εκταφη μου. Αλήθεια ειναι δύσκολο να το συνειδητοποιησει κανείς που δεν εχει ζησει κατι αναλογο. Εικόνες της εκταφης μού μου περνανε απο το μυαλο και προσπαθώ να τις διωξω. Για μια στιγμή τοτε πεθανα και για μια αλλη στιγμη επανήλθα και ειμαι ακομα εδω.Ας εκτιμαμε οσα εχουμε λοιπον και μην ξεχνάτε ολα ειναι προσωρινά. Και ο πόνος και η χαρα και η ζωη και για εμένα για μια στιγμη και ο θανατος. Βαλτε χαρα στη ζωη σας. Αξιζει!
2
![1Ο+1 εξαιρετικά αναγνώσματα για το τέλος της εβδομάδας [08.11.24]](/sites/default/files/styles/square_mini/public/articles/2024-11-08/__LiFO_10%2B1_Previews4%20%281%29.jpg?h=748d7e9c&itok=zdgEe7VA)
