ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Και να τους τα πεις, δεν θα τα ακούσουν. Αυτό έχω καταλάβει από τους ανθρώπους (τους πιο πολλούς) : δεν ακούνε πάρα μονάχα αυτό που θέλουν, όπως θέλουν και όταν το θέλουν. Όμως αυτό αφορά εσένα και είναι ευαίσθητο θέμα. Επίσης, τα παιδιά είναι όντως υπεροχα για όσους έχουν διάθεση και απίστευτη υπομονή αλλά το μεγάλωμα τους είναι άθλος. Δεν ξέρω πόσοι έχουν κάτσει να μεγαλώσουν παιδιά και πως τα μεγαλώνουν για να το παρουσιάζουν τόσο ονειρικό γιατί δεν είναι, τουλάχιστον για όλους. Επίσης, κάποιοι από εμάς δεν πιστεύουμε ότι κάνουμε για γονείς, τι να γίνει;Κοίτα να κάνεις αυτά που σε γεμίζουν εσένα,που μπορείς να διαχειριστείς την ευθύνη τους και άσε να λένε.

Κατάγομαι από τη Ρωσία και η νοοτροπία είναι ακριβώς η ίδια: εάν μία γυναίκα λέει πως δεν θέλει παιδιά, τότε ή "δεν είναι νορμάλ στα μυαλά της" ή απλώς δεν μπορεί να κάνει και λέει έτσι για να συγκαλύψει το πρόβλημα, και φυσικά αργά ή γρήγορα καταδικάζεται ως "δυστυχισμένη" που δεν θα βιώσει το "θαύμα" της μητρότητας. Εάν η γυναίκα αυτή είναι παντρεμένη, τότε ακόμα χειρότερα, ακόμα πιο πολλές εικασίες. Τότε προστίθεται και η υπόθεση ότι ο σύζυγός της έχει κάποιο πρόβλημα και δεν μπορεί να κάνει παιδιά, κι αυτή απλώς συμβιβάζεται και συγκαλύπτει το πρόβλημά του προς τον περίγυρο, ή ο σύζυγός της δεν θέλει ευθύνες και αυτή, πάλι "η καημένη" το υπομένει και προσποιείται πως ούτε αυτή θέλει παιδιά... Το απλό σενάριο του να μη θέλει η γυναίκα παιδιά επειδή δεν νιώθει πλασμένη γι' αυτό, δεν το αποδέχονται με τίποτα.Το αστείο ξέρετε ποιο είναι; Ότι αν πάρετε τη στάση της καημένης, καμπουριάσετε λίγο και πείτε εμπιστευτικά, με μάτια θλιμμένου σκύλου "ε να, ξέρετε... δεν μπορούμε να κάνουμε παιδιά, δυστυχώς, κι ας το θέλαμε..." τότε εκεί να δείτε τι ωραία συμπαράσταση! Και να σου τα "δεν πειράζει κορίτσι μου, εσείς να είστε γεροί," και "μη στεναχωριέσαι, τα παιδιά δεν είναι το πιο σημαντικό" και "σιγά, και τι έγινε, εγώ έχω δύο παιδιά, και τι κατάλαβα..." Για συμπόνοιες και λύπηση πρώτοι! Αν, όμως, μιλάτε με άνεση για την επιλογή σας να μην τεκνοποιήσετε, ο κόσμος κακιώνει γιατί δεν το δέχεται. Δεν είναι ακόμα έτοιμη η κοινωνία να δεχτεί ότι ναι, τα παιδιά δεν είναι για όλους γόνιμους ανθρώπους και ότι η ζωή προσφέρει κι άλλες επιλογές πέραν της απόκτησης παιδιών.Το πιο αστείο που έχει τύχει ν' ακούσω πρόσφατα (και ειπώθηκε στα σοβαρά) είναι ότι "τα παιδιά είναι απαραίτητα, επειδή είναι μία καλή επένδυση: όταν θα είσαι γέρος και ανήμπορος, ποιος άλλος θα σε νοιαστεί, να σου φέρει έστω ένα ποτήρι νερό..." Και η πετυχημένη απάντηση από κάποιον: "Δεν θέλω κανέναν να μου φέρει ποτήρι νερό στα γεράματα. Θα κατεβώ μόνος μου στο μπαρ να πιω ουίσκι." :-D

Αφού δε θέλεις, δεν θα κάνεις. Ο περίγυρος πάντα κάτι έχει να πει, είτε έχεις, είτε δεν έχεις παιδιά. Βρες τρόπο να μη χαλας την ηρεμία σου ο,τι και να σου λένε. Εγώ έχω 4 παιδιά και ακούω κι εγώ μ@λ@κιες. Το ίδιο και ο μικρός μου αδερφός που έχει ένα. Δε γλιτώνεις από τα σχόλια και τις νουθεσίες. Τρολαρε τους, η καλύτερη λύση.

Πολύ σωστά σκέφτεστε. Μακάρι όλοι να ήταν τόσο συνειδητοποιημενοι και να προχορουσαν όταν ήταν έτοιμοι. Εύχομαι όλα να σας έρθουν όπως τα θέλετε. Μην ακους κανέναν μόνο τον άντρα σου γιατί στο κάτω κάτω εσείς θα το μεγαλώσετε. Εσείς να τα βρίσκετε και να συμφωνείτε και όποιος θέλει μωρό να πάει να το κάνει!

Μπράβο, πολύ καλά κάνεις. Ταξίδια και να περνάς καλά. Αυτό έχει σημασία. Μην ακούς του συντηρητικούς ανθρώπους που προσπαθούν να προβάλουν τις επιθυμίες τους και τα θέλω τους μέσα από τις πράξεις και τις ζωές των άλλων.

Έχεις απόλυτο δίκιο στο να θυμώνεις διότι κανένας δεν έχει το δικαίωμα να παρεμβαίνει σε τόσο προσωπικά θέματα και δυστυχώς αυτό συμβαίνει πάντα και παντού. Αν τους κόψεις και το καλημέρα,εγώ μαζί σου. Παρ'ολα αυτά ,θα συμφωνήσω με κάποια σχόλια,ότι όποιος έχει πει ποτέ ,την έχει πάθει. Πολλά καμπανάκια χτύπησαν στα 40plus και τρέχανε για εξωσωματικές. Επίσης συμφωνώ με τους γονείς σου όσον αφορά το μετέπειτα. Όταν τα εξαντλήσεις όλα με τον σύντροφό σου που είστε και νιόπαντροι ,αυτό λέει πολλά για την όρεξη για ζωή που έχετε, είναι πιθανόν να αναθεωρήσεις κάποια πράγματα. Πολλές φορές κλείνουμε τα αυτιά μας κατηγορηματικά σε γεγονότα που ουκ ολίγες φορές έχουν επιβεβαιωθεί από άλλους. Το κακό με τους τρίτους λοιπόν είναι η επιμονή τους . Αν είχαν σωστη προσέγγιση ,χωρίς να γίνονται φορτικοι, θα κατάφερναν να σε βάλουν σε σκέψεις πιο εύκολα. Ελπίζω να επιλέξεις ότι είναι καλύτερο για σένα τελικά.

ποτέ μην λές ποτέ

Σκέψου να αλλάξεις κάποια στιγμή γνώμη και να ανακαλύψεις ότι δεν μπορείς...Καλές οι θεωρίες, αλλά στην πράξη αλλάζουν πολύ τα πράγματα.