ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θα προσπαθήσω να είμαι σύντομη. Είμαι 22 χρόνων και μένω ακόμη με τους γονείς μου. Ο μπαμπάς μου -λόγω της φύσης του επαγγέλματος του- λειπει σχεδόν όλο το χρόνο και μένει 3 μήνες σπίτι. Όποτε κατ επέκταση κυριως μένω με τη μάνα μου..Είναι μια γυναίκα που περιποιείται τον εαυτό της ανεξάρτητη με γυμναστήρια κλπ μοντέρνο ντύσιμο.. τώρα πια δεν δουλεύει παλιά δούλευε..σε γενικες γραμμες η σχέση μας είναι καλή. Μιλάμε αλλά οχι τόσο για τα προσωπικά μου ίσως γτ δεν έχω και κάποια σχέση.Το θέμα όμως είναι πως γενικά είναι οξύθυμο άτομο η μάνα μου,θα νευριάσει ευκολα,θα βάλει ευκολα τις φωνές και μετά στη πολυκατοικία θα πει ότι ήμουν εγώ.. (οχι ότι όταν τσακωνόμαστε δεν φωνάζω αλλά οχι τόσο όσο εκείνη).. άμα νευριάζω εγώ θα μου πει ότι κάνω σαν γυναίκα 100 χρόνων και κλασικά ότι κάτι μου φταίει κάτι δεν παει καλά στη ζωή μου (πράγμα που μισώ γιατί μου ασκεί bullying)..όταν ήμουν μικρή είχα δυσλεξία κάναμε τα μαθήματα μου στο τραπέζι της κουζινασ και αν έκανα λάθη θα με χτύπαγε με τη κουτάλα (ξύλινη μακριά).. με πήγε σε λογοθεραπευτή,λύθηκε το πρόβλημα,σπουδάζω κλπ..Όμως αν κάτι κακό γινόταν εκ μερους μου ή κάποιο λάθος μου θα σήκωνε το χέρι της τα α να με χτυπήσει ή θα μου έλεγε το κλασικό «θα σε τσακίσω».. Επίσης έριχνε ενίοτε και προσβολές «για να δούμε αν θα τελειώσεις τη σχολή σου», «για να δούμε αν θα πιάσεις δουλειά», «για να δούμε αν θα έχεις καλή τύχη», «μην ξαναπιάσεις έτσι τα μαλλιά σου γίνεσαι άσχημη»... κλπ σκέφτομαι ότι ίσως αυτά να τα λένε όλοι οι γονείς στα παιδιά τους για να τα αγχώσουν να κάνουν παραγωγικά πράγματα και να είμαι εγώ η υπερβολική..Μια φορά λόγω μιας παρεξήγησης τσακωθήκαμε μου πέταξε ένα ρολόι με πέτυχε στο λαιμό και με εγδαρε εκεί,αυτό στα 15μου.. Εκ τότε δεν έχουμε τσακωθεί σωματικά,λεκτικά όμως ναι..Πρόσφατα Ήταν να δώσω εξεταστική το πολύ πρωί προχθεσ ήμουν στο μπάνιο ήθελε να μπει γιατί ήταν άρρωστη και γκαριζε να βγω και να βγω ενώ ήθελε να παει για 2 λεπτά και έχουμε και άλλο μπάνιο εε και της είπα «μπες Άι γαμησου» εκείνη την ώρα άρχισε να ουρλιάζει ότι ήταν λάθος μου και ότι θα με βάλει σε κλινική ψυχιατρική και τέτοια και ότι είναι καιρός να φύγω από το σπίτι*.. [*δεν έχω κοινωνικό κύκλο και λίγες φιλες και ίσως της την δίνει που δεν βγαίνω τόσο συχνα,ίσως να το πε και για αυτό]...Μικρή με απειλούσε ότι θα με βάλει σε εσώκλειστη σε σχολείο ανάλογο κλπ.. Δεν ξέρω.. Οφείλω όμως να είμαι αντικειμενική και να μη τα βγάλω όλα άσχημα: πάμε διακοπές σε νησιά,εξωτερικό,περνάμε όμορφα,πάμε για shopping,μου παίρνει πράγματα,θα κάνουμε αστεία,θα μου κάνει και κοπλιμέντα .. Δηλαδή ζω με τη μάνα μου μια εντελώς αντιφατική φάση.. Βέβαια να πω η μάνα μου προέρχεται από μια δυσλειτουργική οικογένεια γιατί ο μπαμπάς της /δηλαδή παππουσ Μου ήταν αλκοολικός και χτύπαγε τη μαμά της/γιαγιά μου εκείνη όμως ως αδύναμος χαρακτήρας δεν έφυγε ποτέ από εκείνον,δεν χώρισε και για αυτό της προσάπτει κατηγορίες η μάνα μου.. Έφυγε γύρω στα 18 η μάνα μου από το σπίτι από επαρχία που ζούσαν ,για να σπουδάσει.. στην πορεία η γιαγιά μου μεγαλωνοντας είχε ψυχολογικά προβλήματα ίσως λόγω του ξύλου και ότι δεν ανεχόταν που η ζωή της είχε αυτή τη κατάληξη.. έπαιρνε φάρμακα είχε ξεσπάσματα.. Η γιαγιά μου εναντίον της μάνας μου θυμάμαι είχαν μια φορά τσακωθεί όταν ήμουν μικρή και η μάνα μου μου ζήτησε βοήθεια.. Μετά κατέπεσε η γιαγιά πήγε σε οικο ευγηρίας πηγαίναμε, τη βλέπαμε συχνα έως ότου πέθανε. Με την ιστορία αυτή θέλω να πω ότι η μάνα μου ίσως έχει αυτό το νευρολογικό φορτίο που την κάνει καποιες φορές νευρική.. και ότι ίσως πρέπει να δείχνω κατανοηση... αλλά μηπως αρχίσει να γίνεται αυτό αλυσίδα; Αυτό είναι που φοβαμαι.. Έχουμε κι αυτές τις εντάσεις που δεν ξέρω αν είναι οι απλές κανονικές γονιού-παιδιού,κι αυτή η σκιά τους είναι σαν να μένει ... ιδίως μετά από αυτά και να τα βρούμε γιατί συνήθως μετά από 2-3 μερες τα βρίσκουμε είναι τα λόγια που κάθονται.. σκέφτομαι να πιάσω δουλειά γιατί δεν έχω ξαναδουλέψει,ανεξάρτητα από αυτή τη σκηνή... απλά η σκηνή το επιτάχυνε και να δω τι θα κάνω στη ζωή μου.. νομίζω πρέπει να φύγω από το σπίτι.. ελπίζω να έχω το ίδιο βέβαια σθένος και όταν τα ξαναβρούμε να το κάνω..Εσείς τι λέτε; Φταίω; Είμαι υπερβολική; Είθισται μεταξύ γονιού και παιδιού αυτοί οι τσακωμοί; Να φύγω από το σπίτι; Θέλω παση θυσία γνώμες & συμβουλές. Ευχαριστώ εκ των προτέρων Υ.γ: η μάνα μου είναι λίγο πριν τα 60 (58)..