ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι με κάποιον εδώ και 2 χρόνια, ένα άτομο που ερωτεύτηκα απ' την πρώτη στιγμή, κι εκείνος το ίδιο. Εγώ προέρχομαι από ένα οικογενειακό περιβάλλον με πολλά προβλήματα λόγω του ότι οι γονείς μου πήραν διαζύγιο όταν ήμουν μικρή, το οποίο δημιούργησε μια άσχημη κατάσταση με τσακωμούς, κλάματα και καταχρήσεις για τον ένα από τους δύο γονείς μου. Οπότε η ιδέα του γάμου και του για πάντα μου φαινόταν πάντα ένα ψέμα και θεωρούσα ότι καμία σχέση δεν κρατάει για πάντα.Ο σύντροφός μου έχει αντίθετη άποψη και μου έλεγε εξαρχής ότι είμαι η γυναίκα της ζωής του, δεν έχει ξανανιώσει έτσι και θέλει να με παντρευτεί, πράγμα το οποίο στην αρχή με τρόμαξε και παραλίγο να χωρίσουμε. Παρόλα αυτά είμαστε ακόμα μαζί και με τον καιρό, αφού μου επαναλάμβανε συχνά τέτοια λόγια, άρχισα να το σκέφτομαι και να το βλέπω σαν πιθανότητα γιατί τον αγαπώ και τον εμπιστεύομαι. Ωστόσο όταν εγώ σταμάτησα να είμαι τόσο αρνητική, άλλαξε στάση και άρχισε τα δεν ξέρω, ο καθένας κάνει τη ζωή του, θα δούμε πώς θα πάει στο μέλλον κλπ. Η γενική συμπεριφορά του απέναντί μου παραμένει η ίδια πράγμα που δείχνει ότι με αγαπάει απλά αυτή η αλλαγή στάσης με έχει προβληματίσει.Είναι κάτι που δε ζήτησα ποτέ και το ήξερε, προσπαθούσε συνέχεια να με πείσει και έλεγε μεγάλα λόγια και εντέλει αλλάζει εντελώς. Νιώθω κάπως ότι με κορόιδεψε.