ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τι απόφαση να πάρεις ; να μην αγχωθείς πότε ξανά ;

1) Να παρεις αποφαση οτι αυτος εισαι κ ετσι ειναι ο εαυτος σου κ παντα ετσι θα ναι2)να παρεις αποφαση να το μετριασεις κ να επιλεγεις δουλειες π σου ταιριαζουν κ δε σ αγχωνουν τοσο3) να παρεις αποφαση οταν βρισκεις μια δουλεια οτι αυτη ειναι κ δεν αλλαζει κ να μην την αφηνεις σε 1 μηνα αλλα να περιμενεις κανα χρονο μπας κ ηρεμησεις.

Η αληθεια ειναι πως ενιωθα τοσο πιεση που δεν καθομουν ουτε μηνα... Εχω παρει αποφαση ότι υπαρχουν και καλες δουλειες αλλα και κακες. Αλλα εχω τοσες κακες εμπειριες απο εργασια που τους εχω βαλει ολες στο ίδιο τσουβαλι. Παντου στις δουλειές υπάρχει ο ανταγωνισμος, η φωνες απτο προυσταμενο η αφεντικό. Το θεμα ειναι οτι ειμαι αρκετα τυπική και με τη δουλειά μου και με τις σχεσεις μου και προσπαθώ παντα να κανω το καλυτερο που μπορω. Απλως ολοι λενε κανε και λιγο το μ***κα αλλα εγω δε μπορω... Δεν ειμαι μ****κας και ουτε θα προσποιηθω ότι είμαι. Ολοι λενε οτι δε πρέπει να διαλέγω τις δουλειες, ειναι δύσκολοι καιροί. Και συμφωνω, δε διαλεγω τις δουλειες απτην αποψη πχ εγω δε κανω λαντσα, η δε κανω σερβις. Εχω κανει τα παντα. Διαλεγω τις δουλειες με βαση το περιβαλλον που εργαζομαι, τα χρήματα, αν παιρνω τα επιδοματα μου και δε μου τα ζητουν πισω... Καταλαβαινετε... Το αποτέλεσμα ειναι αυτο σημερα. Με απωθούν ολες οι δουλειες που εχω κανει μεχρι σημερα και με πιανουν τασης φυγης απτη 4η μερα εργασιας μου...

Καντυ λου, σε καταλαβαινω απολυτα. Εχω αλλαξει 4 δουλειες σε διαστημα 1 ετους. 4 δουλειες σε 3 διαφορετικες πολεις. Σκεψου πρωτον οτι για να σε παιρνουν σε θελουν! Αν δουν οτι δεν τους κανεις θα σε διωξουν οποτε μην πιεζεις τον εαυτο σου απο μονη σου και φευγεις! Σε πρωτη φαση κανε αυτο,αν διαλεξεις να πας καπου που σου γεμιζει το ματι κ αν η καθημερινοτητα παλευεται κανε αυτο,περιμενε να δεις ποσο θα σε κρατησουν! Επισης,οταν ξεκινας κατι εχεις κανεναν να σε στηριζει? Γιατι στην αρχη εννοειται οτι ολα φαινονται βουνο. Εχεις καποιον? Φιλο, συντροφο, μανα, πατερα? Αν δεν εχεις στηριξε μονη σ οσο μπορεις τον εαυτο σου. Επειτα, εγω θα λεγα να μην το διογκωσεις τοσο ωστε να πας σε ψυχολογο και να σε κανει να αισθανθεις οτι εχεις κατι τρομερο. Δεν ειναι κατι τρομερο. Απ οτι καταλαβαινω εισαι στα πρωτα χρονια της επαγγελματικης ζωης, ολοι οι λιγο πιο ευαισθητοι αυτο παθαινουμε.Κανε τον αγωνα σου απαλα κ απλα! Οσο μπορεις, οτι μπορεις! Τοσοι κ τοσοι στοκοι τα καταφεραν στη ζωη τους, εσυ γιατι οχι? Ps:τα λεω για να τ ακουω κ εγω. Ειλικρινα θα θελα να επικοινωνησουμε.

Αμα θες δώσε το fb σου να σου στείλω αίτημα. Εδω απο οσο βλεπω δεν υπαρχει δυνατότητα μηνύματος