ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
30.6.2019 | 07:58

Γιατί τόση παρακμή πια;;

Γιατί είναι κακό να είσαι στις μέρες μας ρομαντικός και συναισθηματικός; Γιατί πρέπει όλοι μας να είμαστε τόσο ρηχοί και να αρκούμαστε μόνο σε εφήμερες απολαύσεις και ευκαιριακούς έρωτες; Γιατί ένας ντροπαλός, ακόμα και εμφανίσημος αλλά και ντόμπρος χαρακτήρας, δεν επιλέγεται από το αντίθετο φύλο και λογίζεται ως άνθρωπος Β'κατηγορίας, με αποτέλεσμα και ο ίδιος να επιθυμεί να βελτιωθεί, οι συνθήκες και οι γύρω του δε βοηθούν καθόλου. Ακόμη, γιατί οι > έχουν πλέον μεγαλύτερη αξία, από τις σταθερές και ειλικρινείς σχέσεις εμπιστοσύνης; Τι φταίει; Η ανάγκη για αυτοεπιβεβαίωση; Οι ανασφάλειες; Ή και η νοοτροπία της έπαρσης και του >; Μου είναι αδύνατον να συνεχίσω να γράφω.... Αυτά τα λίγα από έναν ρομαντικό, χαμηλών τόνων και εσωστρεφή άνθρωπο, που δε φοβάται να δηλώσει ότι είναι όλα τα παραπάνω
17
 
 
 
 
σχόλια
Εγώ πάντως φίλε μου, είμαι μαζί σου! Έχουμε γίνει πολύ ρηχοί πιά, εγωκεντρικοί όσο δεν πάει, και κοιτάζουμε μόνο να κάνουμε σεξ, άσχετα άν είναι ποιοτικό ή όχι! Το ποιοτικό σέξ, χρειάζεται και συναίσθημα! Είναι όμορφο που μοιράστηκες μαζί μας τις σκέψεις σου! Σου εύχομαι να βρεις εκείνη που αναζητάς, επειδή πραγματικά σπανίζουν οι όμορφοι άνθρωποι, που δεν κοιτάζουν απλά να περάσουν μια βραδιά με κάποιον, και ύστερα αντίο!
Θαρρώ πως βλέπεις τον εαυτό σου πολύ ρομαντικά. Και ο ρομαντισμός για μένα δεν είναι απαραίτητα κακός, αν μπορεί να δεχτεί κανείς τη χαζομάρα που εμπεριέχει, καθώς και την έλλειψη ρεαλισμού. Οπότε από αυτήν την άποψη σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι στους οποίους ταιριάζει αυτό.Όμως σε όλα τα κείμενα που καταθέτετε και αραδιάζετε τα "προτερήματά" σας με παράπονο και ωραιοποιημένα (ξέρετε εσείς), το ζουμί δεν βρίσκεται εκεί. Είναι σε αυτά που ΔΕΝ αναφέρετε. Τα ελαττώματα, οι κακές συνήθειες, η στάση ζωής, η γενικότερη συμπεριφορά, η μη προσεγμένη εμφάνιση, οτιδήποτε μπορεί να σβήσει τα καλά και να απωθήσει κόσμο και κοσμάκη. Γι'αυτό καλό θα ήταν να σπαταλάμε την ενέργειά μας δουλεύοντας πάνω σε αυτά, παρά να κακιώνουμε που ενώ είμαστε τέλειοι δεν μας θέλουν.
Ήρθε η ώρα να σας τοχαλάσω λίγο. Μπορεί κάποιος ταυτόχρονα να είναι ευαίσθητος ΚΑΙ κυνικός. Ή να είναι τρυφερός ΚΑΙ σκληρός μαζί (άνετα φέρνω παράδειγμα αν επιμένετε). Κατηγοριοποιείτε από δω τους τρυφερους, ευαίσθητους, συναισθηματικούς κι σπό κει τους σκληρούς, κυνικούς κλπ επειδή κατηγοριοποιείτε εκ του αποτελέσματος: από τη μία μπάντα οι κοινωνικά "αποτυχημένοι" κι από την άλλη οι κοινωνικά "επιτυχημένοι". Όμως το αποτέλεσμα δεν σχετίζετε με τις αιτίες που του αποδίδεται αποπ την πλειοψηφία (τουλάχιστον εδώ μέσα). Άλλες είναι οι αιτίες...
Βέβαια εγώ δεν τον εστίασα τόσο (για άλλη μια φορά) στο τι κάνει ο απέναντι αλλά στο τι κάνουμε εμείς. Πχ. σε μια σχέση ανισορροπίας ισχύος (συναινετική), κάποιος μπορεί να φέρεται σκληρά και τρυφερά ταυτόχρονα κι αυτό να είναι απολύτως συμβατό ανεξαρτήτως της λήψης ερεθισμάτων από τον άλλον. Μάλλον ο πρώτος είναι που δίνει τα ερεθίσματα στον δεύτερο! Για σκεφτείτε το κι έτσι.
Μάλιστα θα το πήγαινα παραπέρα στο ότι κυριαρχεί λίγο το μοτίβο "ήμουν συναισθηματικός και τελικά πήρα τα τρία μου, ενώ αν ήμουν χοντρόπετσος..."Guess what. Μπορεί πάλι να έπαιρνε (ο εν τω παραδείγματι συμβαλλόμενος) τα...τρία του! Δεν υπάρχουν εγγυήσεις, θα φερθώ έτσι και θα λάβω γιουβέτσι. Αυτό είναι που δεν γίνεται αντιληπτό καθόλου μα καθόλου. Οι ανθρώπινες σχέσεις δεν είναι κατάθεση-ανάληψη στην τράπεζα. Δίνεις επειδή θέλεις να δώσεις και δεν περιμένεις αναγκαστικά αντάλλαγμα. Η εμπειρία του δοσίματος είναι που κάνει το σχετίζεσθαι όντως σχετίζεσθαι. Αλλιώς είναι εμπορική συναλλαγή. Έχω βάλει κάτι στο προφίλ μου, το ξαναβάζω εδώ. Xρήσιμο είναι. ----------------------Κάποιος ρώτησε ένα σοφό γέρο: «Μα γιατί δεν μπορώ τελικά να κρατήσω ένα φίλο κοντά μου, αφού το θέλω τόσο πολύ;» Και ο σοφός του απάντησε: «Ακριβώς επειδή το θες πάρα πολύ». Η λαχτάρα για σχέση φαρμακώνεται από τη λαχτάρα για ταύτιση, για εξάρτηση, για προβολές, για ρούφηγμα, για χρήση εντέλει. Με τέτοιες ανάγκες για στόχους, δε συνδέεσαι. Συνεργάζεσαι μόνο για να ανταλλάσσεις αρρώστιες, παθογόνους ερεθισμούς και προφάσεις. Για να αποφεύγεις την πραγματικότητά σου που τρέμεις. Τέτοιες διαθέσεις σύντομα γίνονται αντιληπτές και κάνουν τον άλλον να ασφυκτιά και να απομακρύνεται.'Όλες οι δυστυχίες του ανθρώπου απορρέουν απ' την ανικανότητά του να καθίσει σ' ένα δωμάτιο μόνος και σιωπηλός."
Προς simosz 15:03- Εγώ διαπιστώνω ότι βλέπετε φαντάσματα εκεί που δεν υπάρχουν. Πολλές περιαυτολογίες χωρίς ουσία. Η ουσία μια είναι: δεν σου κάνει ο υπερβολικα ντροπαλος, δεν τον συναναστρέφεσαι (εσύ προσωπικα, και άλλοι ίσως που δεν θελουν/δεν μπορούν να κατανοήσουν την ιδιοσυγκρασία τους και δεν ταιριάζουν με αυτούς.) Αυτόν όμως που εσύ ή ο οποιοσδήποτε άλλος, δεν θέλετε, για κάποιον άλλον είναι/μπορεί να γίνει μια καλή παρέα, ένας καλός φίλος, ένας ωραίος σύντροφός. Το ελκυστικό και το μη ελκυστικό επίσης, είναι και προσωπική υπόθεση. Επιπλέον, αν πρόσεξες, έγραψα ανασφαλής σε λογικά πλαίσια. Εσύ δεν έχεις ανασφάλειες; Ή ο οποιοσδήποτε; Άλλοι έχουν περισσότερες, άλλοι λιγότερες, ανάλογα με αυτά που έχουν ζήσει, τις συγκυρίες, την ιδιοσυγκρασία, και το πώς έχει διαμορφωθεί ο χαρακτήρας τους. Τέλος, δεν θέλω να παραδεχτώ κάτι, ούτε και να ρίξω στάχτη στα μάτια, γιατί ενώ δέχομαι την άποψη σου, δεν συμφωνώ καθόλου.
Μπα; Και γιατί το να είναι κάποιος ντροπαλός, χαμηλών τόνων και (σε λογικά πλαίσια) ανασφαλής, είναι κακό; Δεν είναι ανάγκη όλοι να ταιριάζουν με όλους, και ισως υπάρχουν πολλοί αλλοι λόγοι που θα συνέβαλλαν στο να έχει ένα τέτοιο άτομο μια χαρά σχέση. Αν εσύ ήσουν έτσι θα έλεγες τα ίδια;
Κακό δεν είναι μωρέ αλλά ως επι το πλείστον οι περισσότεροι/ες θέλουμε κάποιον/α που ξέρει που του πάντα 4, και δε θα μας ζαλίζει με τις ανασφάλειες του/της..Ούτε το να είναι ντροπαλός (ως ένα σημείο) πειράζει, αλλά αν είναι να βγαίνεις έξω με το σύντροφό σου και να κάθεται σε μια γωνιά και να νιώθεις σχήμα που δεν συναναστρέφεται, ε δε νομίζω να το βρίσκεις ελκυστικό.Τώρα αν δε θέλεις να το παραδεχτείς είναι δικό σου θέμα...Είναι πολύ κουραστικό να ρίχνουμε στάχτες στα μάτια άνευ λογου
Scroll to top icon