Για να είσαι σε θέση να εστιάσεις και να περιγράψεις το πρόβλημα σημαίνει ότι έχεις αναπτύξει ένα βαθμό αυτογνωσίας και αυτό είναι η μισή λύση ή τέλος πάντων μια προσέγγιση προς τη σωστή κατεύθυνση. Μην αφήνεσαι παθητικά χωρίς να το παλέψεις. Πρέπει να βρεις ή να δημιουργήσεις πράγματα από τα οποία μπορείς να αντλείς καθημερινή χαρά. Να γνωρίσεις ανθρώπους που μπορούν να σου μεταδώσουν την καλή διάθεση τους κι όχι τη μιζέρια τους.Χαμογέλα και ας σου ειναι δύσκολο στην αρχή και βασικά προσπαθησε να αγαπησεις τον εαυτο σου.
5.7.2019 | 14:54
Συναισθηματα.
Νομιζω δεν αγαπαω κανεναν. Μπορει να μουν πουν οτι θα πεθανω αυριο. Ενταξει θα πω. Μπορει να αρρωστησουν οικογενεια, φιλοι αλλα δεν νομιζω να στεναχωρηθω πραγματικα. Θα τους συντρεξω συναισθηματικα και υλικα αλλα μεχρι εκει. Δεν μ' αγγιζει κανενα προβλημα τους. Θα το συζητησω οσες φορες χρειαστει μαζι τους, θα βοηθησω οσο μπορω αλλα μεσα μου δεν νοιωθω τιποτα. Δεν θελω να παθουν κακο, δεν θα χαρω αν παθουν κατι αλλα ουσιαστικα δεν θα νοιωσω κατι. Αγαπησα πραγματικα δυο εννοιες που δεν ηταν προσωπο. Γι' αυτες υπεφερα, ματωνε η καρδια μου αν δεν πηγαιναν καλα. Δεν αγαπησα τον εαυτο μου ποτε και φυσικα δεν μπορεσα να αγαπησω και κανεναν. Παλιοτερα αγαπησα καποιους ανθρωπους κατα περιοδους αλλα περασε. Μαλλον αγαπαω ανθρωπους οταν ειμαι συναισθηματικα ανασφαλης. Δηλαδη συμφεροντολογικα. Ολοι λενε τι καλο παιδι. Κακο δεν εκανα σε κανενα. Αστα να πανε ειμαι.
15
![1Ο+1 εξαιρετικά αναγνώσματα για το τέλος της εβδομάδας [08.11.24]](/sites/default/files/styles/square_mini/public/articles/2024-11-08/__LiFO_10%2B1_Previews4%20%281%29.jpg?h=748d7e9c&itok=zdgEe7VA)
