Όχι, δεν κάνεις λάθος. Θα δεις με τον καιρό αν νιώθεις καλά με αυτό ή όχι, αν θα θελήσεις να το αλλάξεις ή να παραμείνεις στο μοτίβο που λες. Προσωπικά δεν μου λέει κάτι το γεγονός ότι κάποιος είναι γονέας: δεν είναι δύσκολο να γίνεις. Τα "πατέρας/μητέρα σου είναι" τα ακούω βερεσέ. Η μισή και βάλε ανθρωπότητα έχει τεκνοποιήσει, και λοιπόν; Αν δεν συμπεριφερεται και σαν γονέας, ο τίτλος δεν τον κάνει κατάλληλο. Κράτα τις αποστάσεις που χρειάζεσαι για όσο καιρό τις χρειάζεσαι. Ίσως για πάντα, ίσως για λιγότερο. Δεν είναι δουλειά σου να συγχωρείς και να καταλαβαίνεις τα ασυγχώρητα. Οι γονείς πρέπει να είναι σε θέση να κερδίσουν την εκτίμηση των παιδιών τους, να κάνουν προσπάθειες να τα καταλάβουν και όχι το αντίθετο. Με εξοργίζει όταν κάποιος/κάποια φέρνει παιδιά σε αυτόν τον κόσμο, τα ταλαιπωρεί και τους δημιουργεί προβλήματα και έχουν και απαιτήσεις από πάνω. Ο πατέρας σου συμπεριφέρεται απαράδεκτα, αν έχει προβλήματα να πάει να τα λύσει και να μας αφήσει ήσυχους. Προσωπικά είμαι μαζί σου 1000%, με κάθε επιφύλαξη αν αυτή η απόφαση αποδειχτεί η σωστή για ΣΕΝΑ. Αυτό μόνο εσύ είσαι σε θέση να το κρίνεις.
11.7.2019 | 17:14
Μια κατάσταση που δεν αντέχω αλλο
Οι γονείς μου εχουν χωρίσει.Ο λογος ειναι επειδη δεν ταιριάζουν και επειδη ο πατέρας μου γενικα είναι τερμα εγωιστής και νευρικος.Καθε μερα το μεσημέρι οταν τελειώνει ο πατέρας μου την δουλειά παει στην γιαγιά μου να φαει,δηλαδή στη μαμα του.Εγω με τον αδερφό μου απο μικρα,οταν θελαμε να δούμε τον μπαμπά παμε στη γιαγια κανενα μεσημέρι μεσα στη βδομάδα και τον πετυχαίνουμε για να φαμε μαζι του,και μετα φευγαμε.Δεν υπηρχαν ποτε συναντησεις μαζι του εκτος απο εκει,τηλέφωνα ποτε,γενικά αδιάφορος.Διατροφη τα μισα απο αυτη που ειχε ορισει το δικαστήριο και κανα 20αρι καθε δίμηνο σα χαρτζιλικι μετα απο πιεση.Να σημειώσω οτι εχει μισθό πανω απο 1000 ευρω,χωρίς αλλες υποχρεώσεις.Σήμερα λοιπον,παμε στη γιαγια μου και ερχεται να φαει και επειδη δεν ηταν ακομα ετοιμα τα ψαρια αρχισε να φωναζει και να βρίζει την γιαγια μου,εγω για αλλη μια φορα δεν μιλησα ομως οταν ηρεμησαν καπως τα πνεύματα,πηγα να του μιλησω.Και του ειπα βρε μπαμπα έχεις πολλά νευρα θα ηθελες να πας καποια στιγμη σε εναν ψυχολόγο; Και μου λεει αντε παράτα μας και εσυ,θυμασαι απο ποτε εχεις να ερθεις εδω; (εντωμεταξύ ειχα παει πριν ακριβώς μια βδομάδα) και του λεω,να σε παρατήσω; ναι δουλευα του λεω αν θες να παρεις καποιο τηλέφωνο,θες μηπως να μην ξαναερθω; Και μου απάντησε:"Ερθεις,δεν ξαναερθεις,χεστηκα!"Κουράστηκα,και ειδικά μετα απο αυτη την απάντηση αποφάσισα κάποια πράγματα.Με λιγα λογια,θα παω στην γιαγιά μου οταν θελω να δω την γιαγιά μου,οταν εκείνος δεν θα είναι.Αν θελει επαφες να παρει κάνα τηλέφωνο να συναντηθούμε,δεν μπορω εγω να κανω τον μ@@κα κάθε φορα και να τον προσεγγίζω,αν δεν θελει επαφες με τα παιδιά του δικο του πρόβλημα.Δεν μπορω εγω να χαλιέμαι συνέχεια.Κανω λαθος;
6
