ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εγω και η αδερφη μου ειμαστε στο πανεπιστημιο.Οι γονεις μου μενουν με τον μικρο μου αδερφο που σε 3 χρονια θα παει και αυτος πανεπιστημιο.Το θεμα μου ειναι οτι οι γονεις μου δεν εχουν φιλους.Μεγαλωσαν με πολλα αδερφια και συγγενεις γυρω τους μεχρι που αλλαξαμε κατοικια(μετακομισαμε σε αλλο νομο).Εδω στην αρχη ειχαν φιλους(αν και λιγους) αλλα επειδη μερικοι μετακομισαν,με μερικους τα χαλασανε,τωρα ειναι εντελως μονοι τους.Δεν εβγαιναν ποτε αν δεν ημασταν και εμεις μαζι τους,παντα θεωρουσαν οτι ηταν πρωτιστως γονεις και μετα ζευγαρι.Μας λενε απο τωρα ποτε θα παντρευτειτε για να μεινουμε και εμεις μαζι σας και να προσεχουμε τα παιδια σας.Δεν ξερω πως θα εξελιχθουν τα πραγματα γιατι εγω σκοπευω να παω στο εξωτερικο,οποτε το ονειρο των γονιων μου να ειμαστε ολοι μαζι δεν παιζει.Ξερω οτι μαλλον θα καταληξουν με εναν απο εμας τους 3(γιατι δεν μπορω να τους φανταστω μονους χωρις φιλους χωρις συγγενεις) αλλα μεχρι τοτε δεν ξερω τι θα γινει,δηλαδη οσο θα ειναι ο αδερφος μου στο πανεπιστημιο και οσο εμεις θα ψαχνουμε τοπο κατοικιας(η αδερφη μου ειναι πιο ανεξαρτητη απ'οτι εχω καταλαβει δεν εχει βλεψεις να φροντισει τους γονεις μας οποτε ο κληρος πεφτει σε εμενα και στον μικρο μου αδερφο).Επισης νιωθω μια πιεση γιατι λογω επαγγελματος δεν ξερω σε ποια χωρα θα καταληξω(οπου βρω δουλεια θα παω και θα μαθω την γλωσσα)και οι γονεις μου ουτε αγγλικα ξερουν αν ερθουν μαζι μου δεν μπορουν σε αυτην την ηλικια να μαθουν νεες γλωσσες.