ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ναι σόρρυ κιόλας αλλά μεγάλη βλακεία μου φαίνεται αυτό, το βρίσκω φουλ μαζοχιστικο να αγαπάς αλλά να μην αγαπιεσαι το ίδιο. Βέβαια σε κάτι ,bdsm φάσεις που σας αρέσουν εσάς το να είσαι μαζο παίζει να σου προσφέρει την απόλυτη ηδονή, ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων. ^_^

Κακώς κοροιδεύεις όσα δεν γνωρίζεις αλλά το αντιπαρέρχομαι.Δεν είναι θέμα μαζοχισμού. Ο έρωτας δεν μετριέται σε καντάρι, τόσα συν, τόσα πλην. Πι σχέσεις πάλι μετριούνται, σε επωφελείς και σε δυσχερείς. Κατανοείς πιστεύω την διαφορά.

Όχι, δεν κατάλαβα τπτ. Τι είναι το καντάρι; Επίσης το επωφελείς και το δυσχερεις δεν είναι αντίθετες έννοιες. Επωφελής είναι κάτι που έχει ώφελος, δυσχερές είναι κάτι το δύσκολο. Ποιός είπε ότι κάτι δύσκολο δεν μπορεί να έχει ώφελος; Άσχετα τελείως.

καντάρι=ζυγαριά Ο έρωτας, που είναι ένα προσωπικό συναίσθημα, δεν βγαίνει με ζύγι, σου εδωσα τόσα, άρα πρέπει να πάρω άλλα τόσα. Η αξία του συναισθήματος είναι ατόφια για αυτόν που ερωτεύτηκε, αλλοώς δεν είναι έρωτας αλλά εμπορική συναλλαγή. Στις σχέσεις, όμως, που είναι μια συμφωνία, ένα άτυπο συμβόλαιο, μεταξύ δύο ατόμων που είναι ή μπορεί και να μην είναι ερωτευμένοι, έχει κάποιο νόημα ο καταμερισμός καθηκόντων κι ευθυνών. Οι συμβαλλόμενοι έχουν κάποιες υποχρεώσεις και κάποια δικαιώματα, βάσει των οποίων ωφελούνται (άρα είναι επωφελής η σχέση αμοιβαία ή και μονομερώς) ή ζορίζονται (άρα είναι δυσχερές το ισοζύγιο, ανισοβαρές, ελλειψοειδές).Τώρα είναι σίγουρα κατανοητό.

νομίζω οτι ώρες ώρες για να πεις κάτι ψαγμένο με στόμφο χρησιμοποιείς ευφάνταστες λέξεις που ουδεμία σχέση έχουν με αυτό που θές να περιγράψεις. Τι σημαίνει οτι το ισοζύγιο είναι ελλειψοειδές; Ότι σχηματίζει έναν ξεχειλωμένο κύκλο; Πες οτι θες σε απλα ελληνικά και άσε τις φανφάρες, εμένα προσωπικά αν και σε συμπαθώ με κουράζουν υπερβολικά.

Γενικώς μιλώ περίπου έτσι, ως γραφιάς βγάζω το ψωμί μου, τα έχω ξαναπεί. Δεν έχω κάποιον κοπηο να εντυπωσιάσω. Το "ελλειψοειδές" ήταν χαζή επιλογή λέξης, ήμουν κουρασμένη. Γράψε λάθος. Τα υπόλοιπα ισχύουν. Εκεί που ήθελα να καταλήξω και για να στο πω λαικά, αφού το θες, είναι ότι οι περισσότεροι "έρωτες" κι εκεί εξω, αλλά κυρίως εδώ μέσα είναι γελοίες απομιμήσεις όσων έχουμε δει σε ταινίες, διαβάσει σε βιβλία και ακουπσει σε τραγούδια. Εστιάζουν σε ένα υπερτροφικό Εγώ σαν υπερφυσικού μπεμπέ 20+ ετών που κοιτάει μόνο τον εαυτό του σαν καθομαθημένο κωλόπαιδο. Μυρίζουν φόβο, μικρότητα, συμφεροντολογισμό, αηδία και άγνοοα μεγαλείου. Δεν αντέχουν σε σοβαρή εξέταση.Σπανίως διαβάζω κάτι από κάποιον που να συγκινεί με την πηγαιότητα του αισθήματος.