ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τι ηθελα και ηρθα στο χωριο. Εχω μαθει να μενω μονος πολλα χρονια. Αυτο το μερος μου θυμιζει δυσαρεστα γεγοννοτα. Οχι οτι μου φεροταν ασχημα η οικογενεια μου. Χιλιες φορες στην μοναξια και την ανωνυμια της Αθηνας. Εκει εχω και 2 φιλιες που δεν χρειαζεται να προσποιηουμε. Ειμαι στα προθυρα κρισης πανικου. Εχω να την παθω πανω απο 17 χρονια. Βαριεμαι. Θελω να κοψω καθε επαφη με την οικογενεια μου. Ειδικα απο τη μανα μου που σισθανομαι οτι με παρακολουθει συνεχεια. Δεν το κανει απο περιεργεια αλλα απο αγαπη. Παντα με λαθος τροπο εδειχνε την αγαπη της. Ξερω περασε δυσκολη ζωη και αυτη. Αλλα σιχαινομαι που της μοιαζω. Τοσο εμφανησιακα οσο και στο ποσο μιζερη ειναι. Νομιζω το προβλημα ειναι οτι πλεον θελω μονο ατομα στον περιγυρο μου που ξερουν τα παντα για μενα.