Ομολογώ πως δεν έχω διαβάσει κάτι σχετικό.Απο την εμπειρία μου μιας και είμαι η μικρότερη, ξέρω πως σε προσέχουν όλοι (ακόμα και τώρα που δεν είμαι πια παιδί, εξακολουθώ για όλους να 'μαι "το μικρό").Αν παίζει ρόλο η σειρά γέννησης για το πως μας φέρονται οι γονείς μας, υποθέτω πως όλοι θα έχουμε κάποιο παράπονο. Από συζητήσεις, εικάζω πως σε γενικές γραμμές το μεσαίο παιδί θα αισθάνεται παραγκωνισμένο, το μικρότερο υποτιμημένο και το μεγαλύτερο επιφορτισμένο με ευθύνες. Επομένως, προσωπικά θα εστίαζα σε χειροπιαστά πράγματα, τα οποία εντοπίζω και θα τα έλεγα στους γονείς μου..
31.7.2019 | 22:31
Ουφ
Έχετε και εσείς γονείς που σας συμπεριφέρονται διαφορετικά από τα υπόλοιπα σας αδέρφια και δεν αναφέρομαι μόνο σε μαλακίες του στυλ "Εσύ είσαι κορίτσι,θα μείνεις μέσα,αυτοί είναι άντρες θα βγουν".Απλά όλο το κλίμα είναι εντελώς διαφορετικό,οι άλλοι θα πετύχουν εσύ θα αποτύχεις.Διαβαζα κάτι βιβλία ψυχολογίας και λέει ότι αναλόγως με τη σειρά που έχουν γεννηθεί τα παιδιά οι γονείς συμπεριφέρονται διαφορετικά στα παιδιά τους(χωριά που έτσι κι αλλιώς συμπεριφέρονται διαφορετικά λόγω φύλου και δεν αναφέρομαι στις αισθητές διαφορές που έχουν τα φύλα αλλά σε απαρχαιωμένες μαλακίες).Λέει ότι ειναι κατάρα να είσαι το μεσαίο παιδι,το μικρότερο παίρνει όλη την προσοχή και ο μεγαλύτερος είναι η κολώνα του σπιτιού αλλά εγώ στην άκρη.Εχω κυριολεκτικά παραπονεθεί πολλάκις στους γονείς μου για αυτό το πράγμα και όλο μου λένε ότι σου φαίνεται δεν είναι έτσι.Να σημειώσω ότι δε με ενοχλεί η πρόσοχη στον μικρότερο μου αδερφό γιατί είναι αρκετά χρόνια μικρότερος οπότε είναι λογικό.Αλλα ο άλλος μου αδελφός είναι μόνο ένα χρόνο μεγαλύτερος και από μικρό παιδί όλοι μου έλεγαν η αδελφή του τάδε.Ενιωθα πάντα λες και εγώ δεν είχα δική μου προσωπικότητα αλλά ήμουν η αδερφή του τάδε,η κόρη του τάδε κτλπ.Περιττο να πω ότι όταν παντρευτώ δεν θα αλλάξω επώνυμο για να μη μου λένε η γυναίκα του τάδε.
1
