ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μακρύ κείμενο: Έχω μια εφηβική φίλη που γνωριζόμαστε από το γυμνάσιο, είμαστε και οι δύο φοιτήτριες τώρα. Γενικά σαν άτομο έχει "βαριά" προσωπικότητα, δεν κάνει κομπλιμέντα ούτε είναι το είδος φίλης που συμπεριφέρεται γλυκά κλπ. Έτσι είναι ο χαρακτήρας της.Το θέμα μου λοιπόν είναι το εξής. Ότι τον τελευταίο καιρό έχουμε καιρό να βρεθούμε λόγω υποχρεώσεων κλπ αλλά μιλάμε κάθε μέρα Facebook.Μου μιλάει κάθε μέρα για τα προβλήματα της, τις σχέσεις της, το τι έκανε, τι δεν έκανε κλπ και θα καθίσει να αναλύσει ένα θέμα επί ολόκληρες ώρες ή και μέρες στη συνέχεια. Εγώ είμαι το είδος φίλης που θα κάτσει να την ακούσει φυσικά και θα δώσει λύσεις κλπ.Εκείνη ωστόσο δεν θα με ρωτήσει ποτέ, ποτέ όμως από μόνη της τι κάνω, αν είμαι καλά και τι τρέχει στη δική μου καθημερινότητα. Ποτέ όμως. Έχω παρατηρήσει ότι δεν το κάνει μόνο με εμένα αλλά και με άλλους φίλους/ες. Από την άλλη εμένα όμως με ξέρει χρόνια ολόκληρα σε σχέση με τους άλλους.Τέλος πάντων, επειδή είμαι γενικά πολύ κλειστό άτομο, προσπαθώ να ανοίγομαι όσο μπορώ από μόνη μου αλλά βλέπω ότι δεν δίνει πολύ σημασία στο τι με απασχολεί. Δεν είναι ότι θα με γράψει τελείως αλλά θα ασχοληθεί πολύ λίγο και στη συνέχεια θα το ξαναγυρίσει στα δικά της θέματα.Θα ήθελα πάρα πολύ να ασχοληθεί λιιιιγο περισσότερο μαζί μου όπως ασχολούμαι και εγώ μαζί της και ενδιαφέρομαι για τα προβλήματα της. Γνωριζόμαστε πολλά χρόνια για να ξεκοψω μαζί της και ξέρω ότι είναι καλό άτομο, αλλά ώρες ώρες αισθάνομαι πολύ παραμελημένη εξαιτίας της. Ίσως να φταίει το ότι δεν βγαίνουμε συχνά τώρα τελευταία και εγώ κλεινομαι όλο και πιο πολύ στον εαυτό μου και το τσατ μας είναι σαν ένα τετράδιο για τα προβλήματα της παρά μια αμφίδρομη συζήτηση όπου η καθεμία μας ενδιαφέρεται για την άλλη.ΘΈΛΩ ΓΝΏΜΗ ΛΟΙΠΌΝ!Σας έχει τύχει ποτέ κάτι τέτοιο; Αν ναι πως το αντιμετωπίσατε; Αρχίζει και με ρίχνει όλο αυτό. Ίσως να το υπεραναλυω πολύ στο μυαλό μου όμως με τρώει.Σόρρυ για το μεγάλο κείμενο.