ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
30.8.2019 | 22:46

Δεν θα μάθεις ποτε

Είμαι με άλλον αλλά θέλω εσένα. Δεν ξέρεις ποσό με πονάει. Δεν θα το μάθεις ποτε. Δεν ξέρεις ότι κάθε βράδυ κλαίω για σενα. Κάθε φορά που με αγγίζει και με φιλάει κλείνω τα μάτια μου και φαντάζομαι ότι είσαι εσυ. Σε βλέπω στον ύπνο μου συχνά. Δεν θα σε έχω ποτε αλλά πάντα θα είσαι στο μυαλό και στην καρδιά μου. Είσαι ότι καλύτερο υπάρχει. Δεν έχω ξανανιώσει ποτε για κανέναν έτσι. Κατάφερες να αγγίξεις την ψυχή μου χωρίς ποτε να με ακουμπήσεις.... ποσό θα θελα να Ήμασταν μαζί. Μόνο εγώ και εσυ ... δεν ήξερα τι σημαίνει εγκεφαλικός έρωτας. Τώρα έμαθα. Δεν θα το ξανά νιώσω ποτε αυτό .. είμαι σίγουρη. Δεν υπάρχει αυτό. Ξέρεις τι σκέφτομαι και τι θέλω να πω πριν καν μιλησω. Το ίδιο και εγώ για σενα. Έχω τόσους ανθρώπους δίπλα μου αλλά νιώθω τόσο μόνη χωρίς εσένα. Θα μπορούσα να περάσω το υπόλοιπο της ζωής μου μαζί σου οπουδήποτε στον κόσμο αυτό .. να ξερες ποσο σε νοιάζομαι... μου λείπεις σε ζηλεύω και σε θέλω σαν τρελή .. πως ξεχνάμε κάποιον ;;;; Πως μπορώ να αλλάξω αυτά τα συναισθήματα ;;;;; ?
3
 
 
 
 
σχόλια
Έχεις αντιληφθεί ή εκμαιεύσει την ύπαρξη αντιστοίχου ενδιαφέροντος από την πλευρά του; Δεν διευκρινίζεις πώς προέκυψε η γνωριμία και αν υφίστανται ανυπέρβλητοι παράγοντες οι οποίοι καθιστούν αδύνατη την προοπτική να είστε μαζί (π.χ. αν εκείνος ή/και εσύ είστε παντρεμένοι, βρίσκεστε στον ίδιο εργασιακό χώρο κ.λπ.). Εάν είσαι τόσο ερωτευμένη μαζί του κι εκείνος αισθάνεται το ίδιο και υπό την προϋπόθεση φυσικά ότι η σχέση σου δεν σε γεμίζει αλλά απλώς σού παρέχει μια -επίπλαστη- ασφάλεια τότε τί σε εμποδίζει να ξεκαθαρίσεις την κατάσταση και να αποχωρήσεις με αξιοπρέπεια ανοίγοντας ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή σου; Νομίζω ότι απολυτοποιείς σε μεγάλο βαθμό ορισμένες καταστάσεις και αυτό είναι ηλίου φαεινότερο από την υπέρμετρη χρήση του αρνητικού συνδέσμου "δεν". Για το πώς θα τον ξεχάσεις το μόνο που μπορώ να εικάσω είναι πως λόγω του ιδιάζοντος τρόπου με τον οποίο λειτουργεί ο εγκέφαλος μάλλον θα πρέπει να βρεις κάτι άλλο να καταλάβει το χώρο που αυτή τη στιγμή κατέχει η εικόνα/σκέψη του διότι όσο κι αν προσπαθείς να την εκτοπίσεις τόσο αυτή θα επανέρχεται πιο επίμονη καθώς το μυαλό σου έχει γίνει κουλουβάχατα από το κοκτέιλ των ορμονών που το έχουν κατακλύσει. Ωστόσο δεν είμαι υπέρ της δημιουργίας απωθημένων. Ήταν ένα τραγικό λάθος στο οποίο υπέπεσα πολλές φορές στη ζωή μου και το έχω σκυλομετανιώσει στον ύψιστο βαθμό, αλλά δυστυχώς ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω... Βολιδοσκόπησε, βεβαιώσου και ξεκαθάρισε!
Είμαστε και οι δυο 25. Με διαφορα μερικών ημερών. Τον γνώρισα πριν 3 μήνες στη δουλειά. Αλλά είναι σαν να τον ξέρω πολύ καιρό. Μπορώ να καταλάβω ποτε είναι καλά και ποτε δεν είναι ακόμα και αν χαμογελάει. Δεν έχω ξανανιώσει ποτε έτσι. Αρκεί ένα βλέμμα του για να με κάνει να πετάω στα σύννεφα. Προσπαθώ να μην του δείχνω τπτ. Αλλά σίγουρα έχει καταλάβει. Γιατί δείχνει έντονο ενδιαφέρον. Δεν φέρεται και στους υπόλοιπους συναδέλφους τ ίδιο. Όταν συζητάμε είναι λες και διαβάζει το μυαλό μου. Με τρελάνει αυτό που κάνει. Δεν μπορούμε να είμαστε μαζί γιατί έχω σχέση και εκτός απ αυτό είναι κ η διαφορετική θρησκεία στη μέση. Τον θέλω σαν τρελή. Αλλά πρέπει να το σταματήσω με κάποιον τρόπο όλο αυτό. Κάθε μέρα παρακαλάω να ξεκολλησω πια. Είμαι σαν άρρωστη από την πρώτη μέρα που τον είδα. Απλά υπάρχω πλέον. Δεν ξέρω αν ζω πραγματικά. πάντα όταν τον χρειάζομαι βρίσκεται ένα βήμα πίσω μου. Δεν προφταίνω να το ζητήσω καν. Νιώθω την αύρα του και ξέρω ότι είναι εκεί πριν ακόμη γυρίσω να δω με τα μάτια μου τη φυσική του παρουσία. έχει το βλέμμα του τέτοιο φως και ζεστασιά μέσα του, που σβήνει μεμιάς όλο το σκοτάδι της θλίψης μου.Δεν του αναλύω πραγματικά τι με απασχολεί, γιατί με ένα περίεργο τρόπο, πάντα ξέρει. Πάντα.Κι αυτό με αρρωσταίνει και με γιατρεύει μαζί.Γιατί μπορεί να σε ακουμπάνε αλλά να μην σε αγγίζουν, αυτος όμως ξέρει να με αγγίζει δίχως καν να με ακουμπήσει. Μπορώ να γράφω για αυτόν για ωρεσ ατέλειωτες. Θα μου μείνει απωθημένο δυστυχώς ..
Δεν ξέρω για ποιο λόγο συγκαταλέγεις τη διαφορά στο θρήσκευμα μεταξύ των σοβαρών εμποδίων γιατί ειλικρινά γνωρίζω πολλά ευτυχισμένα ζευγάρια τα οποία ανήκουν σε διαφορετικές θρησκείες/δόγματα, αλλά εν πάση περιπτώσει αυτό είναι καθαρά προσωπικό θέμα. Το γεγονός ότι βρίσκεσαι σε σχέση είναι φυσικά αναλόγως της σοβαρότητάς της σημαντικό. Εάν π.χ. είναι πολυετής ή σχεδιάζετε σοβαρότερη δέσμευση (λ.χ. γάμο) και υπάρχει αμοιβαία αγάπη και σεβασμός όντως χρειάζεται προσοχή αλλά και πάλι αναφερόμαστε σε αποφάσεις οι οποίες θα κρίνουν το μέλλον σου/σας στη λήψη των οποίων επιβάλλεται να λάβεις υπ' όψη σου όλες τις παραμέτρους. Αναμφισβήτητα τον έχεις εξιδανικεύσει στο μυαλό σου -φυσιολογικό είναι- και αυτή η εξιδανίκευση σπάνια ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, πράγμα που δυστυχώς το διαπιστώνεις πολύ αργότερα... Πάντως εύχομαι ειλικρινά τα πράγματα να έχουν την καλύτερη δυνατή έκβαση (όποια κι αν είναι αυτή) για όλους σας και σε σένα να ανακτήσεις σύντομα την ψυχική σου ισορροπία γιατί, πίστεψέ με, σε καταλαβαίνω απόλυτα πώς νιώθεις! Been there myself :/
Scroll to top icon