ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα σας. Θα ήθελα να εξομολογηθώ και εγώ την κατάστασή μου .Είμαι 24 χρονών καλό παιδί ευγενικό (ότι λένε όσοι με ξέρουν λέω) και γενικά μου άρεσε πάντα να βοηθάω τους ανθρώπους έστω και για απλά πράγματα όπως να βοηθήσω έναν τυφλό να πάει στης κυλιόμενες σκάλες στο μετρό , να βοηθήσω μια κυρία να κάτσει και να της φέρω νερό, αυτά τα απλά πράγματα. Και μόνο το ευχαριστώ που μου έλεγαν μου έδινε ένα χαμόγελο ως τα αυτιά. Αυτό όμως τον τελευταίο καιρό αρχίζει να αλλάζει δυστυχώς.Γιατί πολύ απλά μου λείπει η αγάπη. Θέλω να βρω μια κοπέλα να με αγαπήσει πραγματικά . Ναι ξέρω δεν είμαι μοντέλο αλλά δεν είμαι και εντελώς χάλια , ναι ξέρω ότι το να είσαι καλός να σέβεσαι τον άλλον να συμπεριφέρεσαι ευγενικά δεν μετράνε . Δεν είμαι η ψυχή της παρέας θα μιλήσω όταν έχω κάτι να πω. Δεν έχω την τρελή αυτοπεποίθηση αλλά δεν είναι ότι είναι και στα τάρταρα και τον αυτοσαρκασμό θα κάνω και θα γελάω με κάτι το οποίο δεν μου αρέσει επάνω μου και δεν μπορώ να το αλλάξω.Δεν είμαι και ο πιο έξυπνος άνθρωπο. Είμαι ντροπαλός αλλά δεν θα φοβηθώ να μιλήσω σε μια κοπέλα και να κάνω πλάκα. Αλλά το θέμα είναι γιατί ; Γιατί εγώ να μην μπορώ να βρω μια κοπέλα να με αγαπήσει και να βλέπω άτομα τα οποία πραγματικά δεν τους ενδιαφέρουν τα συναισθήματα των άλλον να δέχονται αγάπη; Και δεν μιλάω μόνο για τις εξ από εδώ μέσα αλλά και στην πραγματική ζωή. Θα πάω μια βόλτα μόνος σε ένα πάρκο , βουνό με παρέα την μουσική και τον σκύλο μου για να σκεφτώ τι κάνω λάθος. Τι μπορώ να αλλάξω πάνω μου να το κάνω. Ένα πράγμα που θέλω να αλλάξω είναι το να μην μιλάω πολύ όταν με ενθουσιάζει μια κοπέλα και να προσέχω τι λέω (γιατί μπορεί να το θεωρώ σημαντικό ή να πάει με την συζήτηση και να είναι χαζομάρα) και να μάθω να φλερτάρω (δεν έχω εμπειρία) . Ακόμα χαμογελάω ακόμα βοηθάω όσους δω ότι χρειάζονται βοήθεια αλλά μέχρι πότε ;Μακάρι να συμβεί κάτι καλό για να μην αλλάξει αυτό. Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία.Συγνώμη για το σεντόνι και ευχαριστώ σε όσους το διάβασαν