Τι όμορφο αυτό που περιγράφεις. Μου θυμίζει κάτι μοναδικό που έχω ζήσει.Αφού έκανε πρώτος κίνηση πιστεύω ότι μπορεί να κάνει ξανά αφού έχει το πράσινο φως, ομως -αν και στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν το προτεινω-μπορείς κι εσύ να το κάνεις όταν νιώσεις ότι έχει έρθει η σωστή στιγμή. Μη βιαζεσαι. Δείξε άνετη, χαλαρή, χαρούμενη, ίσως εκείνος αγχώνεται, μην του μεταδίδεις την αγωνία σου. Συνέχισε να ανταποκρινεσαι στις ματιές αυτές.Μην του δείξεις ότι περιμένεις πώς και πώς μόνο τη στιγμή που θα σου πει να βγείτε ξανά. Και τώρα περνάς ωραία μαζί του.Μην τον πιέσεις. Έχεις κι άλλα ενδιαφέροντα, έτσι;Ομως μην πέσεις στην παγίδα να αρχίσεις να κάνεις τα σαχλα που λένε "φτύσε τον να κολλήσει". Το αντίθετο θα πετύχεις.Με άλλα λόγια υπομονή και συνέχισε έτσι.Ζήσε κάθε κοίταγμα, κάθε αμηχανία, κάθε φτερούγισμα της καρδιάς σου, για όσο διαρκεί. Δε θα κρατήσει για καιρό, μα είναι τόσο συγκλονιστικό.Καλή τύχη σου εύχομαι!
2.9.2019 | 14:11
Ζητω τη γνώμη σας
Μου αρεζε ενα παιδι απο τη σχολή και τελικά γνωριστήκαμε μεσα στο καλοκαίρι και μιλουσαμε με μηνύματα και βγήκαμε σε αλλη πόλη όπου ετυχε να βρισκόμαστε εκείνες τις μερες και έγινε κατι και περάσαμε απίστευτα οπως δήλωσε κι ο ιδιος. Υπήρχε μια σχετική επικοινωνία γενικά και τωρα που γυρίσαμε πισω στη πόλη όπου σπουδάζουμε εδω και 3 μερες τον πετυχαίνω όπου κι αν παω! Πρώτος εκανε αυτος την κίνηση να με χαιρετησει και μου επιασε κουβεντα και ητνα τοσο ζεστός και κοιτιομαστε ν μεσα στα μάτια (οι φίλοι απο δίπλα μας σκουντιοταν μεταξυ τους) και μετα την επόμενη μερα και παλι το ίδιο. Ομως υπάρχει αυτη η αμηχανία η ωραια αμηχανία που κανεις δεν κανει το παραπανω βήμα ! Εγω θελω σαν τρελή να ξαναβγώ μαζι του και να συνεχιστεί και πιστευω κι αυτος θελει απλώς δεν ξερω τι να κανω πως να τον προσεγγίσω αν ο τρόπος που μου μιλουσε κλπ υποδήλωνε οτι θελει να κρατάμε επαφή ετσι ώστε να εξελιχθεί.. ειλικρινά δε ξερω Αλλα πραγματικα δεν εχω ξανανιώσει τοσο εντονα τον βλεπω εξω και λιώνω κυριολεκτικά μπορω μα καθίσω να τον χαζεύω με τις ώρες!! Χελπ μιιι ειναι για καλοοο σκοπό !!
1
