ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
21.9.2019 | 12:23

Δύσκολες συνθήκες για οικογένεια και ζωή

Πέντε χρόνια σε νησί,άλλα δέκα στην Αθήνα,μια τρύπα στο νερό έχω κάνει στη ζωή μου.Με τα χίλια ζόρια λίγο πριν τα σαράντα κατάφερα να παντρευτώ και να κάνω οικογένεια και παιδί αλλά και πάλι κάνω δύο δουλειές για να τα βγάλω πέρα σε αυτή τη ρουφήχτρα ψυχής και χρημάτων την Αθηνα.Τώρα αράζω σε ένα πάρκο και ακούω τη φασαρία από τα αυτοκίνητα και έχω ξενερώσει τη ζωή μου.Έχω σκυλοβαρεθεί να τρώω κίνηση στη μάπα κάθε μέρα και νύχτα και να πληρώνω ενοίκια για τις ποντικοφωλιές των αθηναίων.Ούτε φύση έχει εδώ να πας να αράξεις αλλά και στο βουνό να πας σου βγαίνει η Παναγία με τόση κίνηση και τόσα φανάρια.Δεν είμαι καθόλου ευχαριστημένος από την ποιότητα ζωής εδώ κάτω και όταν μου λένε για νοσοκομεία και επιλογές νευριάζω.Πλάκα κάνετε έτσι;Ένας άνθρωπος με οικογένεια και παιδί στα 40 λέτε να τον ενδιαφέρουν οι εναλλακτικές καφετέριες και τα μαύρα θέατρα της Πράγας;Και σιγά τα νοσοκομεία που για να πας στα επείγοντα περιμένεις 2-3 ώρες.Η μόνη ήρεμη στιγμή είναι όταν έχω τη γυναίκα και την κόρη αγκαλιά στο κρεβάτι.Κι εκεί είμαι τόσο κουρασμένος που με παίρνει ο ύπνος.Ευτυχώς για καλή μου τύχη με τη δουλειά που έχω στα 50 λογικά θα πάρω σύνταξη.Όλοι πάμε χωριό τότε που έχω σπιτάρα και το παιδάκι σχολείο στη διπλανή πολη.Ας παίρνω και 600€ σύνταξη.Ελπίζω να διατηρηθώ δυνατός για να κάνω και κάποια δουλειά της προκοπής εκεί πέρα και να μεγαλώσει το παιδί μου σαν άνθρωπος και όχι σαν ποντίκι.Υπομονή Στέλιο,δέκα χρόνια μείνανε.
6
 
 
 
 
σχόλια
Στελάρα,μην ακούς τις μπαρούφες περί Αθήνας και αρνητικές κριτικές για πρόωρη σύνταξη.Ο καθένας κοιτάζει το συμφέρον της οικογένειάς του και του εαυτού του.Όπως στρώσανε ας κοιμηθούνε.Το κέντρο του σύμπαντος είσαι εσύ,η γυναίκα σου και το παιδί σας.Όλα τα άλλα είναι κολοκύθια τούμπανα.Αν μπορείς φύγε από τη χαβούζα και σήμερα και βγες στη σύνταξη χθες.
Αχ βρε κακομοίρη και συ, τόσα ξέρεις τόσα λες, στο δημόσιο σε κόβω σίγουρα, άλλοι δε κάνουν και καθόλου παιδιά έτσι όπως είναι η κατάσταση, και εσύ παραπονιέσαι κιολας, είσαι από τους τυχερούς παρόλαυτα είσαι αχάριστος, απλά λυπάμαι, ελπίζω να φύγουμε σχεδόν όλοι να δούμε ποιος θα σου πληρώνει τη σύνταξη μια ζωη
Ζητώ συγγνώμη προκαταβολικά, αλλά όταν διαβάζω τέτοιες εξομολογήσεις, θυμώνω. Και θυμώνω γιατί είναι αχάριστες και θα εξηγήσω γιατί. Αναφέρεις ότι τρως όλη τη κίνηση στην "μάπα" κάθε μέρα και νύχτα. Υποθέτω για τη δουλειά σου. Γιατί λοιπόν, εφόσον δεν έχεις ιδιόκτητο σπίτι, δε νοικιάζεις κάπου κοντά στη δουλειά σου για να μη συμβαίνει αυτό; Και δεύτερον, χρησιμοποιείς το αυτοκίνητο; Μήπως επιβαρύνεις κι εσύ τη κίνηση για την οποία γκρινιάζεις; Δόξα το Θεό, έχετε αρκετά μεταφορικά μέσα. Η καημένη η Θεσσαλονίκη τι να πει! Εκεί να δεις τραγικές καταστάσεις. Αναφέρεις επίσης ότι σε 10 χρόνια θα γυρίσεις στο νησί, και ότι έχεις μια κόρη. Πόσο θα είναι η κόρη σου τότε; Θα τη ρωτήσεις αν θα θέλει να αποχωριστεί τους φίλους της και τον τρόπο ζωής στην Αθήνα η θα είναι μια απόφαση ''αποφασίζομεν και διατάζομεν"; Γιατί ένα παιδί που έχει ζήσει και μεγαλώσει σε μια μεγαλούπολη, συνήθως δε μπορεί να το διαχειριστεί εύκολα. Γιατί ναι, υπάρχουν λιγότερα πράγματα να κάνεις στην επαρχία, από ότι στη πόλη. Πράγματα που απαξιείς, όπως το θέατρο. Η ακόμη και τα νοσοκομεία που ανέφερες, φυσικά και έχουν αρκετές ελλείψεις, αλλά φαντάσου να μην έχεις τίποτα! Πάρε την οικογένεια σου και πηγαίνετε μια βόλτα σε ένα πάρκο, η οπουδήποτε, και σταμάτα να βλέπεις μίζερα τη ζωή σου. Αυτή είναι και δόξα το Θεό να λες που έχεις χρήματα και δουλειά και οικογένεια. Και στα λέω αυτά γιατί εγώ είμαι στην αντίπερα όχθη. Είμαι 33 χρονών και όλη μου τη ζωή ζω σε επαρχία. Για να ξεφύγω λίγο από τη ρουτίνα του χωριού, η να διευθετήσω μια εκκρεμότητα, η ακόμη και να εργαστώ, πρέπει να διανύω χιλιόμετρα και δε ξέρεις αυτό πόσο δύσκολο είναι! Χωρίς αυτοκίνητο, δε μπορείς σχεδόν να κάνεις τίποτα! Η ζωή στη πόλη, μπορεί να φαντάζει φορτική, η ζωή στην επαρχία όμως πάντα θα είναι πιο σκληρή και απομονωτική. Γι αυτό από σήμερα, κάνε πιο εύκολη και πιο ευχάριστη τη ζωή σου με τα δεδομένα που έχεις!
Κι εγώ μεγάλωσα στην επαρχία,ελάχιστα πήρα μια γεύση της μεγαλούπολης και τώρα ούτε καν σε μικρή πόλη δε μένω.Μένω σε χωριό και μάλιστα ορεινό και όλα αυτά περί απομόνωσης τα ακούω βερεσέ.Και γενικά αυτή η νοοτροπία της δήθεν ανώτερης πρωτεύουσας με νευριάζει απίστευτα.Όταν λέμε επαρχία δεν εννοούμε μια απομονωμένη καλύβα στο δάσος.Υπάρχουν τόσες πόλεις στην Ελλάδα που έχουν τα περισσότερα για να ζήσει κάποιος με τις καλύτερες προϋποθέσεις.Συγγνώμη ε που δεν πληρώνω τους χαμουτζήδες ένα σκασμό λεφτά για να μένω στα κοτέτσια που νοικιάζουν και να βγαίνω έξω και να αντικρύζω τα τσιμέντα και τις κινούμενες λαμαρίνες.Και όλα αυτά να τα καταπιώ γιατί;Για να μάθω σουαχίλι που μόνο στην Αθήνα υπάρχει σχολή υποθέτω ή για να πάω να βλέπω πχ τον Ολυμπιακό;Δεκάρα δε δίνω για αυτές τις μπαρούφες.Προτιμώ μια πιο απλή ζωή.Και αν το ζήτημά σου είναι οι καφετέριες μάθε πως στη Λάρισα η αναλογία σε σχέση με τους κατοίκους είναι μεγαλύτερη από τις άλλες πόλεις της χώρας.Ποιά Αθήνα τώρα...
Scroll to top icon