ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κλείνω τα 35, κι ας φαίνομαι για 30.Θα την περάσω την μέρα μου με τους δικούς μου και τώρα που το σκέφτομαι ποτέ δεν έχω γιορτάσει αυτήν την μέρα με κάποιον σύντροφο, διότι ή θα ήμουν μόνη μου-όπως και τώρα- ή δεν θα με υπολόγιζαν και πολύ. Μια φίλη μου μόνο με έχει θυμηθεί μέχρι τώρα και μάλλον μόνο αυτή.Κάποιες φορές με πιάνει κάτι για το τι γίνεται με την προσωπική μου ζωή και άλλες είμαι χαλαρή λες και είμαι 20 χρονών και έχω όλον τον χρόνο μπροστά μου! Κάθε χρόνο τέτοια μέρα, μπαίνει και άλλος ένας χρόνος στην ζωή μου και πραγματικά δεν ξέρω τι κάνω με την ζωή μου. Ευτυχώς έχω μια δουλειά που με βοηθάει στο να είμαι οικονομικά ανεξάρτητη και να μένω μόνη μου αλλά απο σύντροφο, τι γίνεται; Τα χρόνια περνάνε, οι επιλογές λιγοστεύουν ίσως και λόγω ηλικίας και εγω απλά είμαι μόνη μου..Αν με ρωτήσει κάποιος πως φαντάζομαι τον εαυτό μου σε 5 ή σε 10 χρόνια, θα του απαντήσω πως όπως είναι και τώρα, σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα...