ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
13.10.2019 | 12:32

Ήταν που ήταν το κλήμα στραβό, το έφαγε και ο γάιδαρος.....

Κάθομαι μπροστά στον καθρέφτη και παρατηρώ τον εαυτό μου. Απο σώμα κοιτάω τι πρέπει να γυμνάσω περισσότερο ώστε να γίνει καλύτερο και απο πρόσωπο κοιτάω όλες τις γραμμές του. Τον τελευταίο χρόνο γέμισα ανασφάλειες, με γέμισε αυτός δηλαδή, επειδή δεν ήμουν αρκετή για αυτόν και πάντα θα έβρισκε κάποιο ψεγάδι.Κοιτάω το προσωπάκι μου, αυτό που τις περισσότερες φορές είχε μάτια μελαγχολικά, στενάχωρα και προβληματισμένα επειδή στεναχωριόμουν που δεν ήμουν αρκετή για αυτόν, που δεν με ένιωθε αρκετή για τον εαυτό του. Λένε οτι είσαι με κάποιον άνθρωπο για να περνάς όμορφες στιγμές μαζί του αλλά ανάμεσα σε εμένα και σε αυτόν οι άσχημες στιγμές ήταν σαφώς περισσότερες απο τις όμορφες...Κοιτάω το χαμόγελό μου, αυτό που μου λένε οτι είναι τόσο ζωντανό και όταν χαμογελάω με την ψυχή μου τότε φωτίζονται και τα μάτια μου. Κοιτάω τα μάτια μου, μεγάλα και όμορφα καστανοπράσινα κι ας θεωρούσε τα υπόλοιπα μάτια όμορφα. Ή τις γραμμές του προσώπου μου που με θεωρούσε απλώς μια ομορφούλα και οτι δεν είμαι άσχημη αλλά ούτε και πολύ όμορφη, απλώς βλέπομαι ρε παιδί μου!Δεν λέω οτι είμαι κούκλα αλλά ούτε θέλω να φανώ και ψωνάρα, αυτό που προσπαθώ είναι να καταφέρω να νιώσω όμορφα με τον εαυτό μου, με την εικόνα μου και οτι είμαι όμορφη και επιθυμητή για το αντρικό φύλο...
8
 
 
 
 
σχόλια
Εμένα μου λες; Τι νομίζεις κάνω από το πρωί που σηκώθηκα; Μετράω γραμμές γωνίες και συντεταγμένες μπροστά στον καθρέφτη. Αναρωτιέμαι αν αρέσω στον Πέτρο στον Γιόχαν και στον Φρανς. Όχι λάθος αυτό είναι από άσχετο τραγούδι. Τέλος πάντων, καταλαβαίνεις τι λέω. Και η αμέσως επόμενη ερώτηση είναι, ΠΟΣΟ τους αρέσω; Απλά με βρίσκουν συμπαθητική; Μακριά από εμένα τέτοιες δυσοίωνες σκέψεις, δεν θέλω χαζομάρες. Το ζήτημα είναι να δω στα μάτια τους τον πόθο. Φωτιές μέχρι το ταβάνι, λαγνεία, με το ζόρι να κρατιούνται. Τέτοια πράγματα. Κι άμα θέλει ο Θεός, θα πετύχουν και όλα τα υπόλοιπα. Και στη δουλειά, και στις προφορικές, και εκείνο το ταξίδι που θέλω να κάνω. Θα μου πεις, τι σχέση έχει. Πως δεν έχει! Όλα συνδέονται με κάποιον διαβολικό τρόπο μεταξύ τους. Αλλοιώς τι καθόμαστε και συζητάμε;; Έχει γούστο να μην σχετίζονται όλα αυτά κι εγώ να σπάω το κεφάλι μου πως να είμαι επιθυμητή στους άντρες. Πλάκα θα είχε.Υ.Γ.: Τώρα που το σκέφτομαι, η Βιρτζίνια μιλούσε για ένα δωμάτιο κι ένα σταθερό εισόδημα. Δεν μας παρακινούσε να είμαστε όμορφες και ποθητές για τον άγνωστο Χ. Τόσο της έκοβε θα μου πεις. Άσε με τώρα, μπερδεύτηκα.Υ.Γ.: Ώρα για κάποιο σεμινάριο της προκοπής, να μη μαθαίνουμε μόνο άχρηστα πράγματα. Πάμε να μάθουμε πως "να τονίζουμε τα δυνατά μας σημεία" και "πως να καλύπτουμε ατέλειες". Από την άλλη όμως ρε παιδί μου, αν αρέσουμε όλες σε όλους, ποιό το κέρδος;; Με άγχωσες ρε γαμώτο. Άσε που περνάνε και τα χρόνια για μερικές από εμάς, αυτό που το βάζεις;; Το σκέφτεσαι να μου πει κανένας (ο Πέτρος, ο Γιόχαν ή ο Μήτσος, τι σημασία έχει;) ότι πλέον ΕΙΜΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΓΙΑ ΝΑ ΑΡΕΣΩ ΣΤΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ;; Εντάξει συγχαρητήρια τα κατάφερες, πάω να ακυρώσω το σινεμά δεν πάω πουθενά σήμερα. Πιάνω ξανά το πόστο μου (μπροστά στον καθρέφτη που αλλού, μην κάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις).
Τις πιο σωστές κουβέντες της είπες, αλλά δεν είναι σε φάση να τις εννοήσει στο μεδούλι της, επειδή η ψυχούλα της δεν είναι χορτασμένη.Πρέπει πρώτα να λάβει από κάπου αγάπη και γ@μημένη αποδοχή (αποδοχή ρε γ@μώτο, τι κοστίζει! μια αγκαλιά χωρίς ανταλλάγματα ζητάει) ώστε να μπορέσει να ξεφύγει από το σπιράλ της αυτολύπησης που έχει πέσει.Πάντως αν έπιανα στα χέρια μου αυτόν -κι όλους αυτούς- που κάνουν τόση ζημιά σε γυναικείες ψυχές χωρίς άμυνες, δεν ξέρω κι εγώ τι θα τους έκανα!
Κι εγώ βρε Καραβάν', κι εγώ. Αλλά αυτά τα ανθρωπάκια δεν πρόκειται να αλλάξουν, δεν ΜΠΟΡΟΥΝ να αλλάξουν. Με τι προσόντα; Έχεις δει κανέναν μικροπρεπή κομπλεξικό να μεταμορφώνεται σε γίγαντα; Σε "άνθρωπο" θα έπρεπε να πω, αλλά δεν το λέω γιατί είναι αυτοί που είναι. Όλα στο χέρι μας είναι σήμερα, παλιά κάνανε αναλύσεις και κόντρα αναλύσεις που χάθηκαν στο πουθενά. Η οικονομική εξάρτηση, η ανάγκη για επιβίωση που συσχετιζόταν υποχρεωτικά με έναν γάμο (και άρα με την ΑΝΑΓΚΗ να αρέσεις), η υπογραφή που χρειαζόσουν από τον μπαμπά ή τον άντρα για να δουλέψεις. Τόσα και άλλα τόσα, πόσα χρόνια πέρασαν; Τότε τα ρίχνανε όλα στις συνθήκες, και σήμερα; Που και σε ποιόν να ρίξουμε τις ευθύνες; Από που κι ως που να μπορεί ο κάθε χάχας να καθορίζει το πως θα νοιώσουμε και πως θα ζήσουμε; ΓΙΑΤΙ για όνομα του Θεού. Καμιά φορά θλίβομαι, καμιά φορά εξοργίζομαι και ναι, θα μπορούσα ώρες ώρες να γίνω πολύ κακιά με μερικά ανθρωπάκια. Όσο δεν φαντάζεσαι. Αλλά συνήθως υπερισχύει το γαμώτο, γιατί όπως είπα και πριν: ΟΛΑ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ. Θα μας πει ο κάθε καραγκιόζης ποιές είμαστε;; ΣΗΜΕΡΑ; Όχι δεν υποφέρεται.
Όχι, δεν πρέπει πρώτα να λάβει από "κάπου" αποδοχή και αγάπη. Αυτό είναι παγίδα, και ακριβώς ακολουθώντας αυτό το σκεπτικό σπάνε τα μούτρα τους και περνάνε την ζωή τους μπροστά σε έναν καθρέφτη. Όχι "από κάπου". Από τον εαυτό της και μόνο! Μπορεί να μην είναι για όλες εύκολο, αλλά σίγουρα λιγότερο ψυχοφθόρο και επώδυνο από το να περιμένουν να την λάβουν από κάποιον άντρα. ΟΤΑΝ, και ΑΝ. H ζωή περνάει και φεύγει, και όλες οι δυνατότητες είναι μέσα μας. Δεν ξέρω τι να πω άλλο για να τις ταρακουνήσω ):
Εννοούσα αποδοχή από δικούς της κι από κάποιο άτομο που είναι φίλος/η αληθινά και την συμπονά.Αυτή η κοπέλα, είναι ολοφάνερο, άκουγε πάντα πώς θα γίνει ΚΑΛΥΤΕΡΗ σαν να μην ήταν ποτέ αρκετή...Αυτό ήταν που βρήκε το ανθρωπάκι και πάτησε πάνω του και το γιγάντωσε (το λέει κι ο τίτλος άλλωστε). Θέλει πολλή δουλειά με τον εαυτό της για να κάνει αυτά που πολύ σωστά λες. Σήμερα δεν υπάρχει δικαιολογία, κι όμως κοίτα να δεις πού πάλι ζορίζονται...Είναι πολύ ποκύ δυσάρεστο.
Αποδοχή από δικούς της ανθρώπους, απο φίλους..ναι. Αυτή δεν έρχεται όμως ΕΦΟΣΟΝ έχει προηγηθεί η πλήρης αποδοχή του εαυτού μας από εμάς τις ίδιες; Δεν πρόκειται να μας χορτάσει καμιά αποδοχή απ'έξω, αν δεν είμαστε γεμάτες μέσα μας. Συνήθως έτσι πάει, για όλους όσους δεν έτυχαν αποδοχής και αγάπης από τους γονείς τους. Θέλει πολλή τύχη να έρθει "ανάποδα", και καλό είναι να μην το αφήνουμε στην τύχη. Γιατί, και αν ακόμη μας συμβεί, ίσως να αποβεί μοιραίο και να μην δώσουμε ποτέ την μάχη που μας αναλογεί. Μπορεί να προτιμήσουμε να φουλάρουμε απ' έξω συνέχεια, με αποτέλεσμα να χάσουμε τους φίλους και φτου από την αρχή. Φαύλος κύκλος. Σημασία πάντως έχει να καταλάβουμε ότι τους ανθρώπους δεν τους κερδίζουμε με την ομορφιά μας, αλλά με το περιεχόμενό μας. Γιατί συνήθως όταν μιλάμε για εξωτερική εμφάνιση, εννοούμε μήκος πλάτος ύψος, χρώμα ματιών και μαλλιών και δεν εννοούμε αυτό που εκπέμπουμε και που είναι το ισχυρότερο όλων. Τουλάχιστον η Εξ εννοεί την περιορισμένη Version, και αυτή από μόνη της, δεν θα την πάει εκεί που θέλει.
Τα μάτια της καρδιάς δεν κοιτάνε ατέλειες για τα μάτια της καρδιάς είσαι τέλεια όπως και να σαι γιατι σε αγαπούν. Όποιος σε γεμίζει ανασφάλειες δε σε αγαπά αληθινά. Είμαι σίγουρος ότι είσαι πανέμορφη και θα κάνεις κάποιον που θα αξίζει πολύ ευτυχισμένο.
Scroll to top icon