ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ο καθένας μας την " εγκατάλειψη " όπως την αποκαλείς την βιώνει αλλιώς... Αν και δεν θα επέλεγα εγώ ιδιαίτερα να πω τέλεια κουβέντα, " εγκατάλειψη " , άκου εγκατάλειψη. Δηλαδή ας πούμε εσένα το σκεπτικό σου είναι μια μέρα να βρεις την δύναμη και να σηκωθείς να φύγεις; Στο να μιλήσεις μαζί του γιαυτα τα πράγματα και να βγάλετε μια άκρη σαν ώριμοι ανρθωποι και να βρείτε τι φταίει η και ακόμα να χωρίσετε και οι δύο αν έχετε τα ίδια ακριβώς συναισθήματα ο ένας για τον άλλο. Και να σου πω και κάτι άλλο, αν θες να φύγεις φύγε, κάνεις δεν πέθανε από χωρισμό είμαι σίγουρη θα ζήσει και χωρίς εσενα. Μην φέρεσαι τόσο εγωιστικά, μιλά του, βάλε κατω αυτά που πραγματικά θες και προχώρα, με το να κάθεσαι κάπου που δεν σου αρέσει και δεν περνάς καλά με τα χρόνια θα σου φέρει μεγαλύτερα προβλήματα και θα καταντήσεις να γίνεις ένας αρνητικός ανρθωπος που μόνο δυσκολίες θα φέρνει. Συγνώμη που σου μιλάω απότομα απλά το θεωρώ κάπως παιδικό όλο αυτό που κάνεις. Δεν είσαι 15 ,νομίζω δηλαδή. Τέλος πάντων, ξεκίνα να παίρνεις πρωτοβουλίες και ζήσε ....

αστον ταλεπορο να φυγει ρε πουλακι μου ......................να βρει καποια να τα βρουν καλύτερα .................................. βρες κι εσυ εναν ανθρωπο να τον αγαπήσεις πραγματικα ..................

Πιστεύω πως όταν σου τύχει να ξανά ερωτευτείς με την πρώτη ματιά και είναι και αμοιβαίο δεν θα υπολογίσεις ούτε μοναξιά, ούτε τα 4 χρόνια, ούτε την εγκατάλειψη, ούτε και το αν θα πληγώσεις τον άλλον. Θα τον αφήσεις χωρίς δεύτερη σκέψη. Έτσι λειτουργεί η φύση. Η ευτυχία σου είναι πάνω από του καθενός την ευτυχία. Απλά το ένστικτο μας λειτουργεί σαν τον πίθηκο, για να αφήσει το ένα κλαδί πρέπει πρώτα να βρει το επόμενο. Στο χέρι σου είναι αρχικά να βρεις κάποιον που σε ελκύει εμφανισιακά και μετά να του το δείξεις ώστε να κάνει αυτός την κίνηση. Καλή τύχη

Και μαζί και μονοςΊδιος ειν' ο πονος; Για όσο θα 'στε σεις μαζιΘα 'ναι χαμένος χρόνος...

Ούτε κριτική ούτε βοήθεια χρειάζεσαι. Έχεις να διαλέξεις μεταξύ του να είσαι εκεί και του να μείνεις μόνη, επιλέγεις εν γνώσει σου το πρώτο. Προτιμάς το "κόστος" αυτής της επιλογής αντί της μοναξιάς.

Αφού θα είναι ακριβώς το ίδιο γιατί να είστε μαζί; Αφού δεν τον αγαπάς με το να είσαι τόσα χρόνια μαζί του απλά του καταστρέφεις τη ζωή. Αφού στο τέλος δεν θα σου κάνει και το ξέρεις. Εμένα πάντως η απορία μου είναι άλλη. Αυτός δεν το καταλαβαίνει τόσα χρόνια ότι η φάση είναι χλιαρή σούπα; Ή είναι κι αυτός στην ίδια φάση; anyways, εσύ ξέρεις.. πάω πάλι για ύπνο.