Θα σου πω μία ιστορία που συνέβη σε μια φίλη μου πριν πολλά πολλά χρόνια. Ήταν αρραβωνιασμενη κι επειδή ήταν αρκετά μικροί και οι δύο έμεναν τη μία μέρα στο πατρικό του με τη μαμά του και την άλλη στο δι κο της με τους γονείς της. Ο πατερας της διαγνώστηκε με όγκο στο κεφάλι τον οποίο αφαίρεσε. Μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα, εκείνος ΕΞΑΦΑΝΊΣΤΗΚΕ χωρίς να ενημερώσει , χωρίς να χωρίσει, χωρίς να δικαιολογηθεί. Η κοπέλα ήταν έτοιμη να πεθάνει από τη στεναχώρια της τόσο για τον πατέρα της όσο και για την ελεεινή συμπεριφορά που βίωσε. Μάθαμε εκ των υστέρων, ότι εκείνος μέσα σε λίγες ημέρες συγκατοίκησε με μια κοπέλα στο σπίτι της και μάλιστα, μετέφερε τα εκλογικά του δικαιώματα στη συγκεκριμένη περιοχή!Όλα αυτά έγιναν πριν καν κλείσει ένας μήνας από την διάγνωση του καρκίνου! Αυτό όντως ήταν απάνθρωπο και ανήθικο! Ήταν εγκατάλειψη όχι μόνο της κοπέλας αλλά και του ανθρώπου ο οποίος του άνοιξε το σπίτι του και με τον οποίο έτρωγαν μαζί μέρα παρά μέρα. Η δική σου όμως εμμονή για κάτι που έχει λήξει καιρο τώρα, ειναι κάτι αλλο.Ψάξε να βρεις τι κενά σου καλύπτει και κάνε την αυτοκριτική σου. Εύχομαι να πάνε όλα καλά με το μπαμπά σου. ΥΓ: έτσι για την ιστορία, θα πω ότι ο μπαμπάς της κοπέλας πέθανε μετά από απανωτές μεταστάσεις μετά από 10 μήνες. Τελευταία είχε πέσει σε κώμα και σε μια αναλαμπή που είχε από αυτό ξύπνησε και της είπε ότι πολύ χάρηκε που δεν είναι μαζί του πια, ότι ποτέ δεν τον συμπάθησε και της άξιζε κάτι πολύ καλύτερο. Απλά ανησυχούσε που έφευγε και την άφηνε μόνη χωρίς ένα σύντροφο που να της αξίζει. Η συγκεκριμένη, στην κηδεία δεν έκλαψε σχεδόν καθόλου παρ' όλη την αρρωστημένη αγάπη που είχε στον πατέρα της. Όταν, μετά από καιρό το συζητήσαμε, μου είπε ότι είχε κλάψει τόσο πολύ 10 μήνες πριν , που είχε θρηνήσει μέσα της σα να τον είχε χάσει τότε.
25.10.2019 | 01:21
Όταν σε αδειάζει τελείως......
Ο μπαμπάς μου έπαθε εγκεφαλικό επεισόδιο κ εδώ πριν ένα μήνα σχεδόν και είμαι χάλια... Τις πρώτες μέρες αφού είχε γίνει ήμουν ακόμα πιο ευάλωτη κ ένιωθα εντελώς μόνη δεδομένου πως δεν έχω σύντροφο και οι λίγες πραγματικές μου φίλες δεν είναι Ελλάδα...Πήρα τηλ. τον προ 6 μηνών πρώην τον οποίο είχα πετύχει το καλοκαίρι στο νησί αλλά δεν είχε γίνει τίποτα και όταν του είπα πως θέλω να είμαστε πάλι μαζί μου είπε πως "αυτό που ζητάω δεν μπορεί να γίνει".Στο τηλ. ήμουν στενοχωρημένη και του είπα πραγματικά τί συμβαίνει και ποια είναι η κατάσταση. έκλαψα και λίγο προς το τέλος του τηλεφωνήματος... Του ζήτησα αν μπορεί να έρθει καμιά μέρα από το νοσοκομείο για καφέ, γιατί ήθελα παρέα... Και παιδιά γύρισε και μου είπε "Δεν μπορώ να έρθω, δεν πρέπει να έρθω, δεν είμαι η κατάλληλη παρέα όχι για έναν αλλά για 10 λόγους και δεν θέλω να μπλέξω". Αυτό το "δεν θέλω να μπλέξω" το είπε 3 φορές. Μου είπε ακόμα πως "δεν μπορεί να μου παρέχει την υποστήριξη και βοήθεια/παρέα που ζητάω".Με άλλα λόγια με άδειασε τελείως. Θύμωσα δεν μπορώ να πω.... Το ανθρώπινο δεν είναι με έναν άνθρωπο που έχεις περάσει 2 πράγματα παραπάνω στο παρελθόν να πας για εκείνον τον καφέ? Ακόμα κι αν φοβάσαι μην δεθώ συναισθηματικά... Δεν το περίμενα βασικά.Σήμερα, 3 εβδομάδες μετά, τον πήρα τηλ.... Ήταν από αυτές τις πολύ αδύναμες στιγμές. το σήκωσε και ήταν έξω σε μπαρ... Του είπα πώς πάει ο πατέρας μου και ήταν εντελώς τυπικός. Μέχρι και "να είσαι καλά" μου είπε στο τέλος... Εγώ αυτήν την ατάκα τη λέω σε αυτούς για τους οποίους δεν ενδιαφέρομαι καθόλου.... Κλαίω μέχρι τώρα εδώ και 2 ώρες.... Γνώμες παρακαλώ και...μην είστε πολύ αυστηροί μαζί μου γιατί όντως περνάω δύσκολες στιγμές....
9