Ναι, είναι σκατά η κατάσταση. Αλλά επειδή έχω καταγωγή από νησί, γνωρίζω ότι κόσμος ψάχνει για υπαλλήλους και δεν βρίσκει, έστω κι αν είναι για σεζόν, έστω κι αν δεν δίνουν καλούς μισθούς. Ξέρω άτομα που πάνε να δουλέψουν στα νησιά και δεν είναι όλοι πιτσιρίκια και μια χαρά τους παίρνουν. Ας μην βγάλεις λεφτά της προκοπής. Όλα εμπειρίες είναι, κάτι θα κερδίσεις, έστω κι αν είναι σκατοκατάσταση. Μόνο αν έχεις πρόβλημα υγείας καταλαβαίνω αυτή την παραίτηση. Ελπίζω να μην συμβαίνει κάτι τέτοιο. Και η κατάθλιψη σε εμποδίζει πολλές φορές, αλλα- αν συμβαίνει αυτό- πάρε ανάσα και βούτα. Δεν ξέρεις που θα σε βγάλει η ζωή αν κάνεις το βήμα και αλλάξεις την καθημερινότητα σου. Μπορεί να γνωρίσεις και κάποιον να κάνεις σχέση. Και το εξωτερικό υπάρχει επίσης. Μην μου πεις είμαι 40 και δεν μπορώ τώρα. Κι εγώ κοντοζυγώνω, αλλά εάν μείνω χωρίς δουλειά (παίζει να γίνει σύντομα) κατευθείαν θα πάω για νέες εμπειρίες και ό,τι γίνει ρε φίλε. Τι θα πάθω δηλαδή; Καλύτερα είναι να μείνω στην πόλη μου ή στην χώρα μου με τη μάνα μου για να μην ξεβολευτώ;
31.10.2019 | 21:13
Μέσα απο ένα αμάξι
Θετική ενέργεια και kiss my ass...ένα "κίνημα" άκρως βλακωδέστατο στις μέρες που ζούμε. Η ελπίδα ποτέ να μη πεθάνει και όσο μπορούμε θα το παλεύουμε αλλά σκοπός είναι να μην στρουθοκαμηλίζουμε και ας μη φοβόμαστε να πούμε τι συμβαίνει γύρω μας. Άνθρωποι αυτού του κινήματος - και είναι και πολλοί- χαμογελάνε σαν ηλίθιοι και τα μάτια τους είναι άδεια και θλιμμένα...δεν υπάρχει λογική. Εφόσον όμως μου δίνεται η ευκαιρία να πω την ιστορία μου ας την πω μήπως και νιώσω καλύτερα. Αυτή την ώρα είμαι στο καλό μου αμαξάκι που το συντηρούν οι δικοί μου δεν ξέρω ακόμα για πόσο. Έχει γίνει λίγο σαν κοτέτσι μιας και δεν το κινώ γιατί δεν έχω λεφτά για βενζίνη. Είμαι 40 χρονών, ανύπαντρη και άνεργη 3 χρόνια και μένω με τους δικούς μου και την αδερφή μου. Απο τότε που γεννήθηκα το σπίτι είναι μες τις φωνές και τους τσακωμούς. Για 5 χρόνια μπορέσαμε και νοικιάσαμε σπίτι με την αδερφή μου αλλά μετά χάσαμε τις δουλειές μας και ξαναγυρίσαμε στο πατρικό. Το σπίτι βέβαια θα μπορούσαμε να το κρατήσουμε αν κάναμε διάφορα πράγματα..με τον γέρο ιδιοκτήτη αλλά όχι ευχαριστούμε δε θα πάρουμε. Οι φίλοι μας εγκατέλειψαν γιατί δεν μπορούμε να τους ακολουθήσουμε στις εξόδους πια και πολλοί απο αυτούς παντρέυτηκαν και ανέβηκαν επίπεδο όπως είπανε. Άφησα την κολλητή μου λίγο να ζήσει τον έρωτα της τωρα που ειναι φρεσκοπαντρεμένη και πότε πότε της έστελνα μνμ να δω πως είναι. Πολλά μηνύματα προβλήθηκαν και χέστηκαν αλλά πάντα την δικαιολογούσα. Μέχρι που της ειπα να πάμε για καφέ να την δω μετά απο έναν χρόνο και απο κοντά...η απάντηση της ήταν η εξής...τώρα έχω τον άντρα μου, την γυμναστική μου και την μαγειρική μου και οποιος δεν μπορεί να το σεβαστεί πρόβλημα του! Μπαρδόν; Θα της άξιζε σαν απάντηση το είσαι μεγάλη κουφάλα γιατι εγώ ήμουν δίπλα σου αλλά έφυγα σαν κυρία...άσε που περίμενα να με κάνει και κουμπάρα αλλά καθότι κουτοπόνηρη οι επιλογές της είναι στοχευμένες. Κουμπάρο έκανε έναν άσχετο που χέστηκε για τα θέματα της αλλά έχει πρεστίζ και ένα..ξενοδοχείο στην επαρχία οπότε και της προσφέρει δωρεάν διακοπές εννίοτε εμένα την άνεργη τι να με κάνει; Έπειτα σου λένε ότι δεν προσπαθείς πολύ με τις δουλειές λες και ξέρουν ποσο έχεις τρέξει. Μετά σου λενε και στην ψύχρα οτι εισαι ξενέρωτη. Δεν είμαι ξενέρωτη..λεφτά δεν έχω. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να πηγαίνω παραλία να κάθομαι σα τον άστεγο, ποτε πότε για κανένα καφέ, άντε σε καμία βιβλιοθήκη ή πάρκο και τώρα τον χειμώνα στο καλό μου αμαξάκι. Εδώ θα φάω μια μπουκιά σαν άνθρωπος με ηρεμία χωρίς φωνές, εδώ θα διαβάσω και θα ξαπλωσω. Δεν μπορώ να κοιμηθώ ούτε ξεκουράζομαι βέβαια κάποιες φορές γιατί το αμάξι ειναι μικρό και το σώμα μου γίνεται σαν πατατάκι ράφλες. Επίσης περνάνε περαστικοί, κοιτάνε αδιάκριτα και πολλές φορές τρομάζω. Τις προάλλες ήρθε ένας απο την ασφάλεια σα τον φαντομά και μου έκανε ανάκριση. Οκ την δουλειά σου κάνεις αλλά δεν μας χέζεις και συ ρε Νταλάρα; Για τους εργοδότες δεν έχω να πω κάτι είναι ανάγωγοι τις περισσότερες φορές. Τώρα τα τηλέφωνα δεν χτυπάνε πια λόγω του 40...λές και μια σαραντάρα δεν μπορεί να είναι παραγωγική σε αυτή την ηλικία. Αν σε καλέσει κανένας θα πας όσο το δυνατό άνετη με προσεγμένη εμφάνιση ...θετικότητα κτλ αλλά δεν ξέρουν καν οι ιδιοι τι θέλουν. Αντί να με προσλάβει κάποιος και να σπάσει την γκίνια...μου λένε και απο πάνω οτι θα έπρεπε να ντρέπομαι τόσα χρόνια άνεργη. Έπειτα έχουμε και το σόι...τα τελευταία χρόνια δεν πατάω να τους δώ γιατί κάνουν σα τα σκυλιά επειδή εγώ και η αδερφή μου είμαστε ακόμα ανύπαντρες. Ειμαστε εμφανίσιμες και μικροδείχνουμε αλλά αυτό δεν έχει να λέει. Τωρα πια είναι δύσκολες οι ανθρώπινες σχέσεις και μονο ένας Θεός ξέρει πόσο έχουμε προσπαθήσει και σε αυτό τον τομέα. Το σόι είχε υποσχεθεί λοιπόν να μας γράψει ένα σπίτι. Τελικά αυτό δεν προκειται να συμβεί γιατί δεν είμαστε παντρεμένες! Δώστο μου να επιβιώσω να πάρει ξέρεις την κατάσταση σπίτι! Αλλά και αυτό θα πάει στα λεφτά...σε ξαδέρφια που ήδη δεν ξέρουν τι έχουν. Δε τους μισώ αλλά πικραίνομαι για την αδικία, πικραίνομαι γιατί δεν υπάρχει βοήθεια πουθενά μόνο απο άνωθεν. Μόνο ο Θεός δίνει δύναμη και μπορώ και κρατιέμαι ακόμα. Ελπίζω ΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΕΛΠΙΖΩ να μου δώσει μια μικρή ευλογία για να μη χάσω την αξιοπρέπεια μου σαν άνθρωπος με ότι και αν αυτό σημαίνει. Με τόσες απορρίψεις απ ολες τις πλευρές έχω καταλήξει με κρίσεις πανικού και αγοραφοβία μικρού επιπέδου αλλά είναι αρκετή για να ταλαιπωρήσει έναν άνθρωπο. Εχω και μια ψιψινέλ που έχει ανέβει στο καπό και την κάνω χάζι. Με βοηθάνε πολύ τα ζωάκια να ηρεμήσω. Είναι τα μόνα που θέλουν να είναι κοντά μου. Καλό βράδυ και καλή δύναμη σε όλους.
4