ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ήμουν πάρα πολύ χαρούμενη και ικανοποιημένη με την ζωή μου και δεν το λέω για να το πω ένιωθα ειλικρινά ευτυχισμένη. Μια μέρα ξύπνησα με πολύ άσχημη διάθεση, έκλαιγα συνέχεια χωρίς λόγο για μία εβδομάδα κοντά. Σιγά σιγά μου πέρασε και άρχισα να νιώθω κάπως καλύτερα, αλλά πάνε δυόμιση μήνες και δεν μου έχει φύγει η θλίψη που νιώθω ή οπόια γίνεται πολύ χειρότερη λίγες μέρες πριν την περίοδο μου. Κάνω συνέχεια αρνητικά σενάρια τα χειρότερα που θα μπορούσα για τα πράγματα που είναι πιο σημαντικά για μένα. Ας πούμε συνέχεια αμφισβητώ το πόσο θέλω τον σύντροφο μου που πριν αρχίσει όλο αυτό ένιωθα πολύ ερωτευμένη ή αμφισβητώ το πόσο μου αρέσει το αντικείμενο σπουδών μου ενώ πριν ήμουν παθιασμένη με αυτό. Δεν μπορώ να βρω κάνεναν μα κανέναν λόγο για να νιώθω έτσι και νομίζω ότι είναι σχεδόν ιδεοληψίες , δηλαδή ότι θέλω πολύ να είμαι καλά με αυτόν τον άνθρωπο και επειδή είμαι σε κακή φάση κάνω άσχημα σενάρια που μεγενθύνονται και μεγενθύνονται, το ίδιο και με τις σπουδές μου. Όταν καταφέρνω να χαλαρώσω, όλα είναι όμορφα και νιώθω τρελή για τις φρίκες που τρώω, αλλά τον υπόλοιπο χρόνο νιώθω απροσδιόριστα αγχωμένη. Νομίζω ότι με τρομάζει το άγνωστο και για αυτό ξεσπάω στις επιλογές μου που με φέρνουν σε επαφή με το άγνωστο. Δεν με αναγγνωρίζω πια. Ήμουν πολύ ενεργητική, ρομαντική και ήθελα να πολύ να εξερευνήσω τον κόσμο. Πλέον θέλω σχεδόν να γίνω πέντε χρόνων και να μένω σπίτι με την μαμά και τον μπαμπά. Είναι σαν να θέλω να γυρίσω στο παρελθόν γιατί το μέλλον που φαίνεται δυσοίωνο. Πολύ πάρα πολύ με στεναχωρεί όλο αυτό.