ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σήμερα είδα ένα βίντεο τώρα που τελειώνει το 2019 και μπαίνει το 2020.. κάποιες αναμνήσεις από το 2000.. κάποια παιδικά κτλ, άρχισα να δακρύζω σιγά σιγά και να καταλαβαίνω ότι πραγματικά το να είσαι παιδί είναι ένα από τα καλύτερα πράγματα, ζεις αληθινά την κάθε μερα, τότε τουλάχιστον. Και βλέπω το σήμερα που καμία σχέση δεν έχει με το τότε και απορώ.. και στεναχωριέμαι, πολυ. Δεν ειμαι 40, ούτε 50, ειμαι 20, και το μυαλό μου ποναει από τα καθημερινά πρόβλημα και δύσκολα βρίσκω στιγμές ηρεμίας, με θυμάμαι μικρή όμως, απλα να με ενδιαφέρει το τι παιδικό θα δω το βράδυ και να παω να παίξω. Ήμουν χαρούμενη. Μου λείπει να ειμαι παιδί. Μαμά, μου λείπουμε.