μανα πατερας ???
11.11.2019 | 19:45
Μια ζωή χαμένη
Δυστυχώς έχουμε μια μόνο ζωή. Λυπάμαι που ήμουν πάντα απαισιοδοξη. Πάντα λάθος αντιδράσεις λάθος επιλογές. ...Σαν παιδί έκλαιγα γιατί με καταπιεζε ο αδερφός μου σε βαθμό που δε με άφηνε να ζήσω. Δε με άφηνε να μιλήσω να παίξω να κάνω μπάνιο να κοιμηθώ. Τα πάντα έπρεπε πρώτα να τα εγκρίνει αυτός. Αργότερασαν φοιτήτρια που ήμουν ελεύθερη να κάνω ότι θέλω. ...επέλεξα να πίνω. Πολύ ποτό...καθε βράδυ σχεδόν γινόμουν χάλια και ρεζίλι. ..αυτό συνεχίστηκε και πιο μετά μέχρι τα 30 μου. Μετά γνώρισα τον σύζυγό μου. Κι ενώ ένιωθα ότι επιτέλους θα ζήσω κανονικά γιατί σταμάτησα να μεθαω κι άρχισα να αθλουμαι. ..πάλι είχα κάνει λάθος. Έχω κουραστεί από τα νεύρα του και την γκρίνια του. Μου λέει ότι τα κάνω όλα στραβά. Ότι δεν αξιζω τίποτα. Όταν λειπει κλαιω. Μόνο η κορούλα μας μου δίνει χαρά. Λυπάμαι που δε θα είμαι ένα σωστό παράδειγμα για αυτήν. Θα προσπαθήσω όμως να της μάθω να είναι αισιόδοξη. Να ζήσει τη ζωή της όπως θέλει!
4