τα αγαπάμε τα σεβόμαστε μα ολα θέλουν όρια και σωστο χειρισμο ....................
15.11.2019 | 14:37
Δεν μπορούμε σε τίποτα να έχουμε μέτρο.
Με αφορμή την τελευταία επίθεση σκυλιών σε ενα 9χρονο αγόρι, και πλέον μητέρα ενός μικρού μωρού ήθελα να εκφράσω την αγανάκτισή μου. Θα μου πεις εδώ βρήκες? Πραγματικά θέλω να δω αν είναι τόσο παράλογη η δική μου σκέψη. Γεμίσαμε σκυλιά σε διαμερίσματα και μπαλκόνια. Σε αυλές, στους δρόμους, σε ταράτσες. και ξαφνικά όλοι γινανε φιλόζωοι. Δηλαδή λέμε φιλόζοωους, αυτούς παίρνουν σκυλιά και τα κλείνουν σε διαμερίσματα η και σε αυλές φυλακές, λείπουν όλη μέρα ή και να μην λείπουν αδιαφορούν και αφήνουν τα σκυλιά να κλαίνε και να γαβγίζουν στα μπαλκόνια??? Αφήνουμε αμολυτά τα σκυλια όταν τα βγάζουμε βόλτα γιατί "το δικό μου είναι εκπαιδευμένο", επιτίθονται σε παιδια και όχι μόνο, χεζουν κ κατουρούν παντόυ αλλά δεν μαζεύουν τις ακαθαρσίες τους οι "φιλόζωοι" και εμείς πρέπει να το ανεχόμαστε??? Σε οποιαδήποτε ώρα της ημέρας και της νύχτας ακούς σκυλιά να γαβγίζουν αλλά δεν πρέπει να μας ενοχλούν?Επειδή πλέον έχει καταλήξει το ζώο στην Ελλάδα να είναι ψυχολογικό φάρμακο, ή και ανικανότητα των ανθρώπων πια να επικοινωνήσουν μεταξύ τους, εγώ είμαι η παράλογη που δεν θέλω να φυλακίσω ένα ζώο για να πω στον φίλο κ διπλανό μ ότι έχω κι εγώ σκύλο? Μου είναι μόνο σε εμένα πάρολογο το να γαβγίζει 24χ7 ο σκύλος του γείτονα δίπλα στο αυτί μου και φυσικα να παραμένει λυτό την ώρα που παίζει το μωρό στην αυλή μας και φυσικα μπορεί το σκυλι να πηδηξει τα κάγκελα κ να αρπάξει το μωρό μέσα στον προσωπικό μου χώρο (ουτε καν στον δρόμο) είναι παράλογο????????? "Είναι εκπαιδευμένο" ...Τι λες ρε @@@@ ? και που το ξέρω εγώ? Η μόλις επιτεθεί στο παιδί μου θα μου πεις συγνωμη???? Και που ξέρω εγω τι εκπαίδευση έχει το σκυλί σου? και δεν με νοιάζει στην τελική. Γιατί δεν ξέρω ούτε καν εσύ αν είσαι στα καλά σου. δεν σημαίνει το ότι έχεις σκυλί έχεις και σώας τα φρένας... Που θέλω να καταλήξω. Έλεος πια με τα σκυλια. Δεν είναι παιχνίδι, δεν είναι ψυχοφάρμακο. Είναι ζώο. Δεν τα κλεινουμε σε κλουβιά και τα παρατάμε για να καλύψουμε το εγώ μας ή όποια συναισθηματική "αναπηρία" έχουμε. Είναι ευθύνη. είναι μία ζωή. Έχει δικαιώματα και υποχρεώσεις και πάνω από όλα θα πρέπει να συνυπάρχουμε ΑΡΜΟΝΙΚΑ, χωρίς να ενοχλούμε ο ένας τον άλλον. Αυτά.
5