Καλά ρε μαν,σ’ έδιωξε χωρίς ούτε μια κουβέντα και μετά από χρόνια εξαφάνισης πήγες να τη βρεις;Και μάλιστα επειδή εκείνη το ξεκίνησε; Με δικιά της πρωτοβουλία;Χωρίς να σ’ ενδιαφέρει πλέον μια συγγνώμη ετεροχρονισμένη;Με μπέρδεψες, αλλά καλά τα είπες.Ούτε φιλαράκια, ούτε τίποτα. Ο καθένας σπίτι του.
21.11.2019 | 12:33
Με αφορμή μια εξομολόγηση λίγο παρακάτω.
Πριν λίγο καιρό με προσέγγισε η πρώην μου μετά από χρόνια εξαφάνισης αλλά όχι 5ετια. Οι ομοιότητες στις 2 ιστορίες είναι τρομακτικές ειδικά στον τρόπο χωρισμού και στο θέμα ψυχολόγου. Και θέλω να πω κάποια πράγματα σχετικά με αυτό. Το ότι κάποιος έχει ψυχολογικά δεν δικαιολογεί το να βάζεις τον άλλον κάτω και να τον πατάς. Και οι άλλοι έχουν συναισθήματα, οπότε το να χρησιμοποιείται σαν δικαιολογία είναι απαράδεκτο. Δεύτερον το να προσεγγίζεις τον άλλο με στόχο να σώσεις την ψυχή σου από τις ενοχές είναι επίσης απαράδεκτο και αφάνταστα εγωιστικό. Τρίτον βάζεις τον άλλον σε μια άβολη θέση. Να βγάλει τους σκελετους από την ντουλάπα για ποιο λόγο; Μπορεί να είναι σε άλλη σχέση, μπορεί να μην σε έχει ξεπεράσει, μπορεί να το έχει θάψει μέσα του. Εγώ απάντησα όπως το παλικάρι απλούστατα γιατί αυτή η γυναίκα μου μάμησε τόσο την ψυχή, με άλλαξε σε τέτοιο σημείο που δεν με ενδιαφέρει πλέον μια συγγνώμη ετεροχρονισμένη. Και ακούγοντας για ψυχολόγους δεν μπορείς να πεις και τίποτα άλλο από φόβο μην τα κάνεις χειρότερα. Οπότε αφήστε τους πρώην Εκεί που είναι και κοιτάξτε να τα λύνετε μόνοι σας. Ούτε φιλαράκια μπορεί να είστε, ούτε έχετε κανένα δικαίωμα να εμφανίζεστε από το πουθενά.
4
