ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλά προφανώς και θα βρει άλλον και θα κάνει ίσως τα ίδια . Απλά εγώ δεν δεχόμουν τόσο τα βίτσια της και γι'αυτό είχαμε τους τσακωμούς σε τέτοιο μέγεθος και με χώρισε κιόλας ... "αλλιώς αν δεν την παίρνει ή εκτονωθηκε... Ε μάντεψε" με αυτό τι εννοείς ακριβώς ;

Λοιπόν, όσο έμενες και τελικά ανεχοσουν μια κατάσταση που αφορούσε στην ουσία εκείνη, μια χαρά το δεχόσουν αφού εν τέλει δεν εφυγες. Τώρα, αναφορικά με το μάντεψε, επειδή γράφεις σχεδόν με συμπόνια αν ξαφνικά την έβλεπες καλά με ένα άτομο και να του φέρεται καλά, χωρίς φυσικά να έχει δείξει μισή μετάνοια για την στάση της μαζί σου, εσύ πόσο άνετος θα ήσουν. Εννοώ, ότι μπορεί για τους άλλους να άλλαξε στάση και να βλέπουν ένα άλλο άτομο, δεν θα σε πειράξει καθόλου; Θα χαρείς μέσα από τα βάθη της καρδιάς σου; Γιατί ο τρόπος που γράφει μοιάζει να το χει δεδομενο ότι αυτή είναι η χαμένη ενώ στην Πραγματικότητα μπορεί να ήσουν μόνο εσύ. Μπορεί και να μην έχασες τίποτα μαζί της, εσύ ξέρεις.

Αρχίζω να μπερδεύομαι και είμαι και κουρασμένη εδώ που τα λέμε, αλλά αν δεν φέρεις μερικά παραδείγματα ολοκληρωμένα ενώ είσαι όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικός στην περιγραφή, δεν μπορώ να καταλάβω αν τελικά ήταν τόσο χειριστικη ή απλά πες ότι θέλει μια φουλ εξαρτημένη σχέση που προφανώς εσένα δεν σου ταίριαζε κι όπως στους περισσότερους, μπορεί να τους βλάψει η προσπάθεια προσαρμογής. Τον δόλο της απέναντί σου θα ήθελα να δω όμως.

χαμενη οσον αφορα το θεμα της σχεσης μας δεν ηταν διοτι προσπαθουσα να συμβιβαστω μεχρι το σημειο να μην παραβιαζεται όσο γίνεται η λογικη μου. ισως ναι στο θεμα σχεσης να ειμαι πιο πολυ χαμενος εγω οπως το θετεις. εγω απλα θεωρω οτι ηταν λιγο χαμενη στο θεμα της ζωης. αν και για αυτην ισως αυτο να ειναι το φυσιολογικο και αυτο που ζηταει να ειναι αντιθετο απο μενα και να μαι λαθος εγω για αυτην. και σε μενα αψογα φεροταν μεχρι ενα σημειο. θεωρω υα ειναι καλα με εναν υποτακτικο ανθρωπο που θα ειναι στην ιδια φαση και οι 2. δηλαδη χωρις παρεες και κοινωνικη ζωη με μονη συντροφια ο ενας τον αλλον και με προτιμιση του να τα κανουν ολα μα ολα μαζι. δεκτο και αυτο απλα εγω ηθελα και το 1% της ελευθεριας μου τιποτα παραπανω. οποτε καταληγοντας ισως ναι να εχασα εγω τον εαυτο μου μεσα σε αυτην την σχεση παρα αυτη στην πραγματικοτητα. όσο το υποθετικο σεναριο που αναφερεις. ειναι υποθεση και σου απανταω με το ισως. Ισως να με πειραζε (για σε μενα να μην ειναι κουλ;;) αλλα θα περνουσε αδιαφορο μετα. με ξενερωσε με τον τροπο της οποτε τελειωσε.

ενω εδειχνε να "δινει" πραγματα στην σχεση δεν νομιζω οτι τα εδινε πηγαια... χτυπαγε πολλα πραγματα στους τσακωμους μας. επισης αυτα που "εδινε" ειναι για μενα απλα πραγματα που πρεπει ο καθενας μας να δεινει για να εχει υποσταση μια σχεση. ωστοσο εκτιμουσα τα παντα που εκανε . απο το πιο απλο ... δεν παραδεχτηκε ποτε λαθος της καθ'όλη την διαρκεια της σχεσης (χωρις υπερβολες)και ελεγε οτι εγω φταιω για την δικη της κακη συμπεριφορα. δεν εκτιμουσε σε μεγαλο βαθμο πραγματα που εκανα για αυτην στην καθημερινοτητα μας και τα θεωρουσε δεδομενα. οταν συζητησα μαζι της οτι χρειαζομαι τον ελαχιστο προσωπικο μου χρονο και χωρο (και τονιζω τον ελαχιστο) η απαντηση της ηταν οτι εχω ηδη υπεραρκετο να κανω αυτα που θελω τις 2-3 μερες την εβδομαδα που δεν βρισκομασταν. οταν λοιπον προσπαθησα να "χωρεσω" αυτα που ηθελα να κανω "μονος" μου σε αυτες τις 2-3 μερες μαντεψε... μου το εβγαζε ξινο. μουτρωνε . εβρισκε κατι που εχω κανει λαθος παλι ή καποια αφορμη και καλα στην συμπεριφορα μου για να τσακωθουμε. π.χ. αν εβγαινα για εναν καφε το 2μηνο με τον κολλητο μου θα μου ελεγε "καθε φορα που βρισκεσαι με αυτον αλλαζεις τελειως και γινεσαι σκατοχαρακτηρας" ή "μην μιλας με ατομα της δουλειας σου γιατι ειναι κατω του επιπεδου σου και θα γινεις σαν αυτους" ή "μην λες για μας πουθενα γιατι θα ματιαξουν αυτο που εχουμε" και τετοια τρελα. επρεπε να ζητησω "αδεια" να μιλησω 1-2 ωρες με ατομα του οικογενειακου μου κυκλου και οταν περνουσε το διαστημα που θεωρουσε φυσιολογικο παλι ειχαμε αντιδρασεις του τυπου "ακομα μιλατε;" κτλπ. δεν ειχα θεμα προφανως σε οτι εκανα να ερχεται μαζι αλλα παντα οταν φευγαμε είτε απο την παρεα μου ειτε απο οικογενειακη συνατηση κτλπ τσακωνομασταν γιατι καποιος ειπε κατι και γιατι αφηνω και δινω δικαιωματα. σιγουρα δεν ειμαστε ολοι ιδιοι και μπορει καποιον να τον πειραξει κατι που εγω θεωρω φυσιολογικο. απλα δεν γινεται στα 3μισι χρονια καθε μα ΚΑΘΕ φορα που βρισκομασταν με αλλους να μην περασε καλα ουτε μια φορα και να εβρισκε παντα κατι αρνητικο να πει ή κακο ... εκανα κουβεντες στους γυρω μου για πραγματα που την ενοχλουσαν οσο μη φυσιολογικα και να τα θεωρουσα επδ την σεβομουνα και παλι εβρισκε κατι να πει. κατι που καναμε ολοι λαθος. ποτε δεν ειπε καλη κουβεντα. ηθελε να ξεκοψω απο ολους. και αυτο το κτλβα οταν μεναμε μονοι και μου ελεγε συνεχεια ειδες που οταν ειμαστε οι 2 μας ποσο καλα περναμε και εισαι και εσυ οπως εισαι κανονικα.εγω ομως επειδη αντιδρουσα αυτη τρελαινοταν και τσακωνομασταν. ήθελα πραγματικα να την βοηθησω να "ζησει" οπως τουλαχιστον θεωρω εγω την ωραια ζωη με ωραια παρεα να πεις 2 κουβεντες να περασεις καλα. λιγα πραγματα και ομορφα. αλλα δεν νομιζω πως θα μπορουσε (εστω μαζι μου μονο οπως ειπες πριν) να ζησει την ζωη της ομορφα. επιπλεον εκτος του οτι κατηγορουσε τους παντες γυρω μας (το οποιο πιστευω πηγαζει απο την οικογενεια της για πολλους λογους) "εκμεταλευοταν" θεωρω ενα θεμα διαχειρησης αγχους πολλες φορες για να καταφερει αυτο που θελει. ασχοληθηκα απειρα για το θεμα της . περισσοτερο και απο την ιδια για να την βοηθησω. μου γυρισε ολο μπουμερανγκ. εφτασα σε σημειο φαντασου να μιλησω σε γνωστο ψυχολογο και μου ειπε οκ ναι μπορει να εχει το θεμα που σου αναφερει αλλα ειναι ακρως χειριστικος ο τροπος της σε ολα τα θεματα. εδω μου ειπε οτι πηγε σε ψυχολογο η ιδια και της ειπε οτι εγω ευθυνομαι σε μεγαλο βαθμο για την κατασταση της και οτι δεν μπορει να την βοηθησει ο ιδιος... για να ολοκληρωσω γιατι μακρηγορησα και ειπα την ιστορια της ζωης μου , ειχα πει 2 "αθωα" ψεματα διοτι ζηλευε πολυ για κατι μνματα που μου ειχαν στειλει 2 κοπελες και δεν απαντησα ποτε. αυτο το εκανα για να αποφυγω τσακωμους προγανως. λαθος μου. μου εκανε 3μισι χρονια κυρηγμα για τα παντα και για αυτο. λιγο πριν το τελος της σχεσης μας μου ειπε αυτη 2 ψεματα και οταν της τα ανεφερα μαζι με κατι αλλα που ειχα κτλβει κατα την διαρκεια της σχεσης μας (που δεν παραδεχτηκε ποτε, ενω ειχα αποδειξεις)σκεψου την αντιδραση της, δεν απαντησε απλα ποτε με εκανε block απο παντου και απο τοτε δεν εχουμε μιλησει... ανωριμοτητα στο full. για να καταληξω . δεν λεω οτι ημουν ο τελειος και αυτη η κακια. εχω μπει πολυ στην θεση της και παραδεχτηκα ολα τα λαθη μου ενω αυτη οχι. προσπαθησα να την βοηθησω κανοντας και εγω πολλα λαθη. απλα φερθηκε σκαρτα και ξενερωσα γενικα με το ποσο "πονηρος" μπορει να ειναι ο ανθρωπος. ας ειμαστε και οι 2 καλα.

Γεια σου Παράξενες Ιδέες, Αρχικά, σ' ευχαριστώ που μοιράστηκες όλες αυτές τις πληροφορίες μαζί μου, δε νομίζω ότι είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο. Δεύτερον, το γεγονός ότι είναι τόσο ευθυνόφοβο άτομο, είναι ο βασικός λόγος που θα στρεβλώσει τα πάντα παρά να παραδεχτεί ότι φέρει ευθύνη και μάλιστα για πολλά. Πραγματικά είναι τόσο χειριστική και αποφασισμένη να βλέπει τον εαυτό της τέλεια και ότι όταν στραβώνει το πράγμα, φταίνε οι άλλοι. ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ, πως άτομα που έχουν τέτοιες συμπεριφορές έχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά και ίσως να λένε τόσα πολλά ψέματα στον εαυτό τους που καταλήγουν να τα πιστεύουν. Τρίτον, όσον αφορά τα όποια ψυχολογικά προβλήματα που μπορεί να έχει η εν λόγο κοπέλα, το γεγονός ότι τα χρησιμοποιεί σε άσχετα άτομα που δεν τις τα έχουν προκαλέσει στην τελική για να επωφεληθεί, δείχνει πολλά πράγματα για το ποια επιλέγει να είναι, ασχέτως με το αν βαυκαλίζεται ή όχι ως προς αυτό. Στο σημείο που λες πως η οικογένειά της της επηρεάζει, αυτό είναι μια πραγματικότητα και σίγουρα αν δεν είσαι σε ιδανικό περιβάλλον, σε μάθουν να είσαι χειριστικός και ότι αυτή είναι η κανονικότητα ή σε βλάπτουν τόσο πολύ αλλά για ν' αντέξεις πρέπει να δεις αυτούς ως καλούς (συνεπώς οι άλλοι είναι κακοί; ) σίγουρα μπορεί να ισχύει, δεν αντιλέγω. Απλά, αν επιλέγεις να κάνεις πως δεν βλέπεις και έχεις περάσει, τα δέκα, τα είκοσι, κάπου έχεις ευθύνη. Τέλος, πραγματικά δεν υπάρχει λόγος ν'ανησυχείς. Αυτή καλέ μου εκτονώθηκε πάνω σου, εσύ ήσουν εντάξει μαζί της. Πήρε όσα μπορούσες να της δώσεις και όταν χρειάστηκε να ανατροφοδοτήσει αυτή την σχέση σας, βρήκε ένα πάτημα να την κάνει. Νομίζω ότι πρέπει να ξεπεράσεις πραγματικά μια αρκετά τραυματική σχέση όπως την περιγράφεις. Νομίζουμε ότι τα τραύματα της ψυχής, αφού δεν τα βλέπουμε τα ξεχνάμε, αλλά σκέψου ένα πόδι που κάποτε έσπασες, όταν έχει πολλή υγρασία, δεν γίνεται να μη σε πονάει και γενικά να είναι λίγο πιο ευάλωτο. Φυσικά, δεν εννοώ να κλειστείς, αλλά αν κάποιος πρέπει να σε νοιάζει, είναι ο εαυτός σου κι αν γενικά δυσκολεύεσαι να είσαι προτεραιότητά του εαυτού σου σε υγιή βαθμό και ισορροπημένο τρόπο, να κάτι που πρέπει να δουλέψεις. Υ.Γ. Κάτι που δεν βοηθάει, είναι να κατακρίνεις τον εαυτό σου αν τυχόν δεν έχεις ξεπεράσει κάτι ή αν γενικά το έχεις ξεπεράσει αλλά καμιά φορά σου βγαίνει κάποιο παράπονο. Είμαστε τόσο παράλογα όντα και το να το αρνούμαστε, μόνο σε κακή χρήση της λογικής οδηγεί, όταν τέλος πάντων είμαστε ικανοί για λογικές σκέψεις και πρόθυμοι να τις συμβουλευτούμε.