Όταν έχεις την φαεινή ιδέα να κάνεις Διαγωνισμό Παιδικής Ζωγραφικής για το Κυνήγι, ε, καλά να πάθεις

Όντας ζωόφιλος από μικρό παιδί, με απωθούσε πάντα η οποιαδήποτε μορφή βίας σε κάποιο ζώο. Τελευταία όμως έχω αρχίσει να αναθεωρώ τις θέσεις μου σχετικά με το κυνήγι. Δεν αντιλέγω βέβαια πως για να είσαι ικανός μιας τέτοιας πράξης όπως το να αφαιρείς μια ζωή (ή να θεωρείς τον όρο "ζωή" ως κάτι που μοιράζεσαι μόνο με τους δίποδους φίλους σου) σίγουρα έχεις κάποια χαρακτηριστικά που... δεν σε κάνουν και τον καλύτερο άνθρωπο. Η ίδια η ιδέα του κυνηγιού όμως πιστεύω πως λαμβάνει τελικά μεγαλύτερο μερίδιο μίσους από ότι της αναλογεί.Και εξηγούμαι: Αφού θεωρούμαστε και εμείς ένα κομμάτι της φύσης, ένα ζώο όπως και όλα τα υπόλοιπα, πως παρεκκλίνουμε από τον ρόλο μας όταν κυνηγάμε; Κατηγορεί κανείς τα σαρκοφάγα ζώα όταν φροντίζουν για την λεία τους; Στην τελική ένας λαγός, ένα ελάφι ελεύθερο στην φύση είναι λογικό και κατανοητό ότι πιθανότατα θα γίνει βορά κάποιου άλλου ζώου, γιατί λοιπόν όχι του ανθρώπου;Η μόνη αντεπιχείρημα που με βάζει σε σκέψεις είναι ότι ο άνθρωπος πλέον έχει εξασφαλίσει την τροφή του, μπορεί να βρεί τόσες εναλλακτικές που κάλλιστα θα μπορούσε να απέχει από το να "δολοφονεί" τα υπόλοιπα ζώα. Βλέποντας το όμως σφαιρικά διακρίνω μια υποκρισία. Ωραία, έστω και δεν τρώμε ξανά κρέας γιατί κάποτε ήταν ζωντανό. Τα ραδίκια τι ήταν; Οι ντομάτες; Ακούγεται αστείο αλλά αν το πρόβλημα είναι η ίδια η ζωή που αφαιρούμε τότε πως εμείς ως αλαζόνες θεοί έχουμε θέσει αυθαίρετα όρια στο ποιος οργανισμός θεωρείται ζωντανός και ποιος όχι; Επειδή το κουνέλι τρέχει, βγάζει ήχους και είναι στην τελική ποιο κοντά στην δική μας εικόνα θεωρούμε την ζωή του ιερή; (Από την άλλη αυτούς που δεν τρώνε κρέας και τρώνε ψάρια δεν θα τους καταλάβω ποτέ.)Μακάρι λοιπόν τα πυρά κατά των κυνηγών να κατευθύνονταν κατά των βιομηχανιών κρέατος όπως αυτήν που μας έδειξε στο βίντεο ο alpha2zetta παραπάνω. Γιατί αυτές είναι πράγματι μια άλλη, απολύτως κατακριτέα, απάνθρωπη ιστορία.

Όταν ήμουνα παιδί, πηγαίναμε πολλές φορές με τον μπαμπά μου στο δάσος (παραθερίζαμε σε ορεινό χωριό). Λίγες, σπάνιες φορές είχαμε την τύχη να δούμε άγρια ζώα, κυρίως λαγούς και ζαρκάδια. Μια φορά είδαμε ολόκληρο κοπάδι ζαρκαδάκια να τρέχουν σε μια κατηφοριά ανάμεσα στα έλατα. Στεκόμασταν ακίνητοι, τα παρακολουθούσαμε μέχρι να βγουν από το οπτικό μας πεδίο, και δεν μπορώ να ξεχάσω τον ενθουσιασμό που ένιωθα από αυτές τις "συναντήσεις". Έυτυχώς ο μπαμπάς δεν ήταν από αυτούς τους "οικολόγους" και "φυσιολάτρες" που θα σήκωνε μια καραμπίνα να τα σκοτώσει. Ήξερε να ξεχωρίζει και τα ίχνη από διαφορετικά ζώα στο χώμα, ακόμα και τα κακά τούς - πχ δίπλα σε βατομουριές είχε συνήθως κακά αρκούδας γεμάτα σποράκια. Λύκο δεν είδα ποτέ, αλλά είχαμε δει πατημασιές και είχα ενθουσιαστεί. Για ένα παιδί η επαφή με τη φύση είναι μια περιπέτεια και μου φαίνεται αδιανόητο να περιλαμβάνει όπλα και σκοτωμούς ζώων. Είναι πολύ πιο συναρπαστικό να παρατηρείς τα ζώα στη φύση, από το να τα σκοτώνεις.

Εσυ το λες ευστοχο, εγω το λεω χαζο. Το κυνηγι επαιξε σημαντικοτατο ρολο στην εξελιξη του ανθρωπινου ειδους. Και παιζει ακομα http://www.fao.org/docrep/w7540e/w7540e0i.htm

Ψόφα πουλάκι για να προστατεύσω το περιβάλλον,όπως αναγράφεται ως πρώτος σκοπός του ΩΡΙΩΝΑ.Πάντως του Κωστάκη, με τα τρεμουλιαστά κουνελάκια θυμίζει Friday the 13th, αν φορούσαν και καυτά σορτσάκια...πολύ ωραίος.

Ότι σπείρεις θα θερίσεις...

Χαχα! Πολύ πετυχημένο !Έχω μεγάλη περιέργεια να δω πως θα είναι οι πραγματικές ζωγραφιές των παιδιών. Σίγουρα δεν θα μπορούν να αποτυπώσουν τόσο καλά τον πόνο και τη βαρβαρότητα -καθώς είναι έννοιες που δύσκολα καταλαβαίνουν τα παιδιά- αλλά δεν πιστεύω ότι θα διαφέρουν και τόσο από τις trollo-ζωγραφιές.Πάντως το θέμα αυτό είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον γενικότερα. (όχι το συγκεκριμένο, ζωγραφίες από παιδιά και κυνήγι, αυτό είναι αηδιαστικά αστείο. αλλά γενικότερα σαν θέμα) Δηλαδή το κυνήγι και η βαρβαρότητα του και το κατά πόσον μπορούμε να το κατακρίνουμε, και μέχρι ποιό σημείο, ιδιαίτερα από τη στιγμή που ελάχιστοι από εμάς είμαστε χορτοφάγοι.Θα ήθελα πάντως να αναφέρω , με πιθανότητα να φάω κράξιμο, ότι υπάρχουν αρκετά άτομα που ασχολούνται με το κυνήγι (ότι κι αν είναι αυτό πχ. ψάρεμα) και είναι πραγματικά φιλόζωοι και φυσιολάτρες.Ακούγεται λίγο οξύμωρο, άλλα είναι τελικά? Το κυνήγι δεν είναι το πιο ειρηνικό πράγμα αλλά θα μπορούσαμε να πούμε ότι κατά κάποιο τρόπο μετέχουμε στην τροφική αλυσίδα με "φυσιολογικό" τρόπο.Μακριά από μεταλλαγμένα κοτόπουλα και ζώα σε τεράστιες παραγωγές, που γεννιούνται μόνο για ικανοποιήσουν την απληστία μας στο κέρδος, που υποφέρουν και τελικά σφάζονται μαζικά κάτω από τις χειρότερες συνθήκες.Σίγουρα βέβαια το κυνήγι βέβαια έχει πολλά άσχημα, όπως απολίτιστα και αμόρφωτα άτομα που φέρονται στους σκύλους τους σαν εργαλεία ή άλλους που με κανένα σεβασμό κυνηγούν βράδυ, περιόδους αναπαραγωγής ή με τεχνικές που καταστρέφουν το περιβάλλον. Και όπως και να το κάνουμε πάντα θα είναι "λάθος", καθώς αφαιρείς ζωές για την προσωπική σου ικανοποίηση ή ολοκλήρωση..

Δυστυχως, το μονο που μπορει να κανει κανεις εναντια στο πανισχυρο λομπι των κυνηγων, ειναι να το τρολαρει...

"...σε κάθε προσπάθεια αντικυνηγετικής προπαγάνδας με όλους τους δυνατούς τρόπους..."Μάλλον πρέπει να γράψουν και "νόμιμους", γιατί όσο και νάναι παρεξηγιέσαι !

Καλα, γραφει πως δεν επιθυμει να δημοσιευτει το επωνυμο του παιδιου μαζι με τη ζωγραφια (ειναι προφανως τσεκαρισμενο το πεδιο) και το δημοσιευετε στη Lifo; Πατε καλα;