ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Διάβασα πως κι άλλοι άνθρωποι έχουν το πρόβλημα αυτό με τον φόβο της δουλειάς. Νόμιζα πραγματικά πως ήμουν η μοναδική. Δεν μπορώ να εξηγήσω ακριβώς αυτό που μου συμβαίνει όταν μπαίνω στην διαδικασία να βρω δουλειά. Κόβονται τα πόδια μου όταν χτυπάει το τηλέφωνο και είναι από δουλειά, πολλές φορές δεν μπορώ να το σηκώσω καν. Επικοινωνώ καλύτερα με μηνύματα, δεν μπορώ να είμαι σε επαφή με πολλούς ανθρώπους μαζί και πόσο μάλλον να είμαι σε μια δουλειά και να πρέπει να τους εξυπηρετήσω. Έχω δουλέψει κατά καιρούς σε 4 διαφορετικές δουλειές αλλά κάθε πρωί υπήρχε αυτό το ίδιο συναίσθημα "φόβος, ταχυπαλμία και τρέμουλο" κάτι που δεν σταμάτησε ποτέ όσο διάστημα δούλευα. Να τονίσω ότι στις 2 από τις 4 δουλειές μου φέρθηκαν απάνθρωπα αλλά δεν πιστεύω ότι έπαιξε μόνο αυτό τον ρόλο του, διότι από μικρό παιδί που θυμάμαι τον εαυτό μου όταν έπρεπε να πάω σχολείο πάντα είχα το ίδιο αίσθημα άγχους και πίεσης. Είμαι σε μια φάση αναζήτησης εργασίας, έκανα το βήμα και έψαξα, μοίρασα βιογραφικά, σήκωσα τα τηλέφωνα, ένιωσα αυτοπεποίθηση και ότι μπορώ να το κάνω αλλά δυστυχώς δεν κράτησε γιατι πήγα στο δοκιμαστικό, ευτυχώς τα πήγα πάρα πολύ καλά και φεύγοντας ένιωσα ότι δεν μπορώ να το κάνω, ένιωσα πάλι αυτό το απαίσιο συναίσθημα του φόβου και έπαθα και μια ελαφριά κρίση πανικού. Διάβασα πως αυτά τα συμπτώματα ταιριάζουν στην γνωστη διαταραχή της "αγοραφοβίας". Δεν μένω πια στο σπίτι μου, δεν δεχόμουν λεφτά από τους γονείς μου, έκανα μια δική μου προσωπική εργασία από την οποία έβγαζα το χαρτζιλίκι μου και η οποία δεν μου προκαλεί αυτό το πράγμα, ζω με τον αρραβωνιαστικο μου και θέλω να τον βοηθήσω τόσο πολύ με όλα τα έξοδα και δεν μπορώ να ελέγξω αυτό που νιώθω και δεν του έχω μιλήσει ποτέ ανοιχτά γι'αυτό το θέμα. Δεν ξέρω τι να κάνω αλήθεια έχω φτάσει στο αμήν μου. ?