ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Βασικά ιδανικά πρέπει να είναι συνειδητή απόφαση και όπως κι αν έχει να ξέρεις ότι θα μπει προτεραιότητα για πολλά-πάρα πολλά χρόνια. Τα παιδιά είναι τεράστια ευθύνη, απαιτούν μια μόνιμη αυτοβελτίωση, αυτοέλεγχο, ευρηματικότητα και ένα σωρό άλλα πράγματα από εμάς αλλά μέχρι και τα υλικά αγαθά. Όμως καταλαβαίνω ότι μπορεί να νιώσεις κι ευλογημένος όταν βλέπεις ένα υπέροχο πλασματάκι να σε κοιτάει ή να σ' αγκαλιάζει με αγάπη. Απλά για μένα θέλει ωριμότητα και ιδανικά να είναι κάτι που το επιθυμούν για να είναι όλα καλύτερα και να μη ζήσουν άσχημες καταστάσεις ή να νιώσουν σαν ανεπιθύμητα. Απλά θα πω ότι όσοι τα παρουσιάζουν ιδεατά νιώθω ότι δεν έχουν κάτσει να κουραστούν ποτέ πραγματικά στο μεγάλωμα των παιδιών, λες και ζούμε σε διαφήμιση για δημητριακά ας πούμε. Αν ασχοληθείς ουσιαστικά και ποιοτικά με τα παιδιά, μετά δεν έχεις αντοχές εδώ που τα λέμε, απλά αν το κάνεις με την καρδιά σου είναι όντως μια κούραση που σε γεμίζει και φυσικά αν κάποιος άνθρωπος δε νιώθει ότι θέλει να μεγαλώνει παιδιά δεν υπάρχει λόγος να θεωρηθεί κατώτερος ή μη ευλογημένος.

Η συγκεκριμένη φράση με εκνευρίζει, γιατί είναι διατυπωμενη με πολύ μεγάλη γενικότητα. Δεν είναι τα παιδιά ευλογία έτσι γενικά και αόριστα. Και τι θα πει ευλογία στην τελική; Αυτοί που δεν έχουν παιδιά είναι λιγότερο ευλογημένοι από τους άλλους; Δέχομαι ότι μπορεί να είναι χαρά. Και πάλι όμως, είναι χαρά μόνο για αυτούς που είναι κατάλληλοι για γονείς. Υπάρχει πολύς κόσμος που η γονεικοτητα δεν του ταιριάζει. Ανάμεσα σε αυτούς και εγώ. Για όλους αυτούς τους ανθρώπους δεν θα ήταν ούτε χαρά ούτε ευλογία.

Εξαρτάται πάντα ποιος θα την πει και σε ποιον και γιατί, αν έχει αυτόν τον υποτιμητικό τόνο όντως. Κάποιοι όντως θεωρούν πιο σπουδαίο τον εαυτό τους επειδή έκαναν παιδιά σε σχέση με άλλους και άλλοι τα θεωρούν προσωπική ευλογία αλλά όχι τη μόνη εφικτή. Νιώθουν τυχεροί γιατί το ήθελαν ας πούμε. Οπότε δεν μπορώ να πω ότι μ' εκνευρίζει γενικά κι αόριστα, οι προθέσεις που λες όταν υπάρχουν έστω ασυνείδητα με ενοχλούν πολυ κι εμένα.

Κοίτα, εμένα γενικά με εκνευρίζει η γενικότερη τάση που υπάρχει στην κοινωνία να παρουσιάζεται η απόκτηση παιδιών ως ευλογία, σκοπός κάθε ανθρώπου και όλα τα συναφή. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι για παιδιά. Αυτή η νοοτροπία μας έφαγε και έκαναν παιδιά και άνθρωποι παντελώς ακατάλληλοι για γονείς. Τέλος πάντων. Ίσως για αυτό με εκνευρίζει και αυτή η φράση. Σε κάθε περίπτωση ίσως είμαι εγώ λίγο υπερβολική.