________________
1.

σου αρέσει the mentalist και πότε προβλέπεται το τέλος;- trinity

Το γράφω για να γεμίζω τα κενά όταν έχω δει όλα τα άλλα που μου αρέσουν, αλλά έχει καιρό να χρειαστεί να το δω. Οπότε όπως φαντάζεσαι, δεν ξέρω κάτι για το μέλλον της σειράς.

________________
2.

από μικρή μου λέει η μαμά μου πάντοτε ενώ ήξερα μία απάντηση το σκεφτόμουν ξανά και ξανά και ενώ ήταν σωστό δε το έλεγα...τώρα που είμαι στην σχολή συμβαίνει το ίδιο. είχα μία παρουσίαση την προηγούμενη βδομάδα η οποία πήγε πολύ καλά αλλά το άγχος μου δεν περιγράφεται:2 μέρες άυπνη, την ώρα της παρουσίασης κάποια στιγμή τα χείλη μου ήταν τόσο ξερά που κολλούσαν με τα δόντια και μετά ένας τρομερός πονοκέφαλος λόγω της έντασης που έφυγε...πραγματικά θέλω να το αλλάξω γιατί θα έρθουν πολύ σημαντικότερες και δυσκολότερες στιγμές και δεν γίνεται ενώ είμαι σίγουρη για την σκληρή μου δουλειά να χτυπά η καρδιά μου σαν τρελή και να θέλει να φύγει από το μέσα μου! κάθε συμβουλή ευπρόσδεκτη :)- καλή άνοιξη να έχουμε!

Επειδή είναι κάπως δύσκολο να το αντιστρέψεις εντελώς, μην βάζεις στόχο να γίνεις άλλος άνθρωπος, γιατί δε θα γίνεις. Επικεντρώσου στην ουσία του προβλήματος – ποιό είναι; Ότι δεν αντέχεις να μιλάς μπροστά σε κόσμο; Ότι δεν θέλεις να έρχεσαι σε αντιπαράθεση; Βρες το, και όταν το βρεις, κοίτα να κάνεις μια δουλειά που δεν θα σε αναγκάσει να το αντιμετωπίζεις όλη την ώρα.

Η κοινωνία είναι αρκετά ανεπτυγμένη ώστε να χωράνε όλων των ειδών οι άνθρωποι. Μη διαλέξεις έναν τρόπο ζωής μόνο και μόνο για να αποδείξεις ότι μπορείς να αλλάξεις τον εαυτό σου. Αν αισθάνεσαι ασφάλεια, με τον καιρό τα πράγματα θα βελτιωθούν, όχι επειδή θα το κάνεις απαραίτητα συνειδητά, αλλά επειδή όντως θα συναντήσεις μεγαλύτερες δυσκολίες.

________________
3.

A,μπουλα δες εδω asap - γειτονακι

Ναι καλέ, το ξέρω. Το πρόβλημα είναι ότι δεν έχουν γυρίσματα Παρασκευή και ότι η δουλειά γίνεται πάντα μεσημέρι που ο κόσμος έχει δουλειές, είναι και μιάμιση ώρα απόσταση, είναι δύσκολο να τα καταφέρω. Όμως δεν υπάρχει περίπτωση – πριν φύγουμε από την Καλιφόρνια, θα πάμε!

______________
4.

"Γιατί μερικοί ηθοποιοί άπαξ και γίνουν σταρ, δεν αλλάζουν για κανέναν το μαλλί τους; Π.χ. Zooey Deschanel, Jennifer Aniston και πιο παλιοί όπως Marilyn Monroe. Είναι υπεράνω του ρόλου οι τρίχες τους; Οι ηθοποιοί δεν υποτίθενται ότι καλούνται να παίξουν κάποιον άλλον κι όχι τον εαυτό τους;

Πλάκα πλάκα, η Natalie Portman, και η Demi βεβαίως βεβαίως, μέχρι που το ξύρισαν το κεφάλι τους, εύγε κορίτσια! "

Οι τρίχες είναι όχι μόνο υπεράνω ρόλου, αλλά υπεράνω της υποκριτικής τους ικανότητας. Αν τα ξυρίσεις όμως δε σημαίνει ότι ξέρεις να παίζεις.

________________
5.

Καλημερα! Σε διαβαζω καθε πρωι, μ'αρεσεις, εισαι ευστοχη και (αυτο)σαρκαστικη κι ετσι αποφασισα να μοιραστω μαζι σου ενα θεμελιωδη προβληματισμο μου, τον εξης: πως γινεται να υπαρχει ενα υπερογκο πληθος ανθρωπων που ζει στην επιφανεια των πραγματων, στο διπολο δουλιτσα-σχεσουλα, που δεν αντιλαμβανεται την υπαρξη της τεχνης, της πνευματικης αισθητικης, της καλως(ή και κακως ενδεχομενως) εννοουμενης τρελας, του απροβλεπτου... που δεν διαβαζουν παρα (παρα)λογοτεχνικες επιτυχιες, που δεν διασκεδαζουν παρα με ανοητες ταινιες, που δεν φλεγονται (οπως θα το εθετε και ο Κερουακ) απο αυτο που εσυ θα το εθετες ως joie de vivre; και δεν μιλω φυσικα για ανθρωπους που εχουν να αντιμετωπισουν και να επιλυσουν ζητηματα καθημερινης επιβιωσης οπως ουκ ολιγοι τη σημερον ημερα, που φυσικα εαν δεν εχουν οι ανθρωποι να φανε δεν θα σκεφτονται τεχνες και γραμματα και απροβλεπτες περιπετειες βραδια καθημερινης... μιλω για τους ''ευνοημενους'' που εχουν δουλεια, εχουν φιλους. εχουν τελος παντων μια ζωη μεσες ακρες στρωμενη, γιατι την ζουνε μονο για το ζην και οχι για το ευ ζην;- lou

Λέγοντας «αυτοί», ξεχωρίζεις αυτόματα το «εγώ», και κινδυνεύεις να φανείς ψώνιο. Καλύτερα να αναρωτιέσαι μόνο για το τι κάνεις εσύ, και όχι για το τι κάνουν οι άλλοι.

________________
6.

ναι ή οχι ?- s.

Η απόφασή μου είναι οριστική και είναι «ίσως».

________________
7.

"απάντηση στην απάντηση της ερώτησης 8 στις 5/4/2013
ήθελα φυσικά να μαστε μαζί, δεν ήθελε. Οκ. Τώρα θέλω να μην είμαστε εξαφανισμένοι ο ένας από τη ζωή του άλλου. Θέλω που κ που να ξέρω τι κάνει. Πρακτικά φαίνεται πως αυτός δε θέλει. Θέλω να μου το πει. Να μου το πει όχι να μου το δειξει.
τι λες;"- δεν έχω πάει παραπέρα

Αυτό το closure που λένε οι Αμερικάνοι έχει καταστρέψει πολύ κόσμο. Μην βάζεις τον άλλον σε δύσκολη θέση ρε παιδί μου. Αν τον στριμώξεις το πιθανότερο είναι να πει και πράγματα που δεν εννοεί. Μετά δε θα μπορεί να τα πάρει και πίσω. Αυτό που φοβάσαι να γίνει, θα το προκαλέσεις μόνη σου, επειδή επιμένεις. Άσε το χρόνο να κάνει τη δουλειά του.

Λόγια, λόγια, λόγια! Μην ζητάς λόγια. Τα λόγια δεν είναι για να επικοινωνείς. Τα λόγια είναι καλά μόνο για τα ποιήματα.

________________
8.

"Αγαπητή Α, μπα,
Ανέκαθεν η ειρωνεία ήταν δημοφιλές και αγαπητό σχήμα λόγου αλλά τελευταία ο υπέρμετρος σαρκασμός και οι trollers φαίνεται να έχoυν γίνει η νέα μόδα. Νομίζεις ότι η ειρωνεία είναι ο καλύτερος τρόπος για να αντιμετωπίζουμε την ηλιθιότητα μερικών; 'Η μήπως χρέος των νοημόνων είναι να θεραπεύουν την ελαφρόνοια και όχι να την ειρωνεύονται; "-to bitch or not to bitch

Άλλο η ειρωνεία και ο σαρκασμός, άλλο το trolling.

Η ειρωνεία και ο σαρκασμός είναι θεμιτά όπλα όταν η ψυχραιμία και η λογική έχουν εγκαταλείψει οριστικά το κτίριο. Με την ειρωνεία και τον σαρκασμό μπορείς να εκφράσεις καλύτερα την αγανάκτησή σου, όταν οι άλλες επιλογές που έχουν μείνει είναι τα ουρλιαχτά ή το ξύλο.

Το trolling είναι μάλλον σοβαρή ασθένεια αλλά υπάρχει μόνο στο ίντερνετ. Είναι το τελευταίο όπλο των άτυχων ανθρώπων που δεν έχουν καμία γοητεία. Οι συνάνθρωποί τους δεν αντιδρούν σε ό,τι λένε και ό,τι κάνουν στην πραγματική ζωή, γιατί τους περιφρονούν, οπότε τσιμπάνε και χτυπάνε αγνώστους στο ίντερνετ, ελπίζοντας σε κάποιου είδους αντίδραση, ακόμα και αν είναι αποστροφή ή οργή. Έτσι επιβεβαιώνουν για λίγο ότι υπάρχουν.

________________
9.

τυχαία χαζεύοντας στο youtube πέτυχα μία σειρά που έβλεπα πριν χρόνια και την οποία είχα ξεχάσει...συνειδητοποίησα οτι αυτή την στιγμή στην ζωή μου, ζω την αγάπη την οποία τότε θαύμαζα και είχα πραγματικά κολλήσει με τους πρωταγωνιστές οι οποίοι στην σειρά την βίωναν(έπαιζαν καλά τον ρόλο τους προφανώς)...και ξαφνικά νιώθεις μέσα σου ένα συναίσθημα πληρότητας που σε κάνει να ξεχνάς την δύσκολη μέρα που είχες,να ευχαριστείς την ζωή που σου χάρισε έναν πραγματικά υπέροχο άνθρωπο δίπλα σου και να νιώθεις τόσο μα τόσο τυχερή! πιστεύεις οτι μπορεί να αντέξει κάτι τέτοιο στο χρόνο? όσο αμοιβαίο και δυνατό είναι...- ξημερώματα σαββάτου 6/4/13

Ναι, φυσικά. Μόνο αν δεν το θεωρήσεις ποτέ δεδομένο.

________________
10.

Dear Αμπά, πως θα μπορούσα να πάρω μέρος σε μια διαφήμιση, σαν κομπάρσος ? φιλάκιααα xxx-λαλαλη

Παιδιά, ξέρει κανείς;

________________
11.

η κολλητή μου σπουδάζει στο εξωτερικό εδώ και δυο χρόνια. Δυστυχώς τα πράγματα έχουν πάρει την κάτω βόλτα: τουλάχιστον 20 "αγαπητικοί" σ αυτό το διάστημα, μια σχέση που την κατέστρεψε (ναρκωτικά που ευτυχώς σταμάτησε, κέρατο, τάσεις αυτοκτονίας, σκαμπανεβάσματα ψυχολογίας κτλ)και γονείς πίσω στην Ελλάδα που δεν αντιδρούν σε κάτι χωρίς να καταλαβαίνω το γιατί...η φίλη μου είναι πραγματικά καλό παιδί αλλά πλέον δεν την αναγνωρίζω. Πλέον κάθε βδομάδα μου λέει κάτι διαφορετικό που έρχεται σε αντίθεση με αυτό που υποστήριζε την προηγούμενη φορά(από φίλους, σχολή, σχέσεις μέχρι έρωτες)και το αδιανόητο είναι οτι κάθε φορά είναι πολύ ερωτευμένη και μετά από έναν μήνα είναι με άλλον. Συγγνώμη αν σε κούρασα αλλά ήθελα να έχεις μία κάπως σφαιρική εικόνα για να μου δώσεις μία συμβουλή για το αν μπορώ να κάνω κάτι...το χειρότερο συναίσθημα είναι να σκέφτεσαι μερικές φορές οτι η φίλη σου είναι πλέον "καμένο χαρτί"...-4/4/13 ώρα 11.38

Δεν μπορώ να έχω πιο σφαιρική άποψη από εσένα, γιατί μόνο τη δική σου άποψη ακούω. Από όσα λες, το πραγματικά ανησυχητικό είναι οι τάσεις αυτοκτονίας. Αν το εννοείς κυριολεκτικά και δεν είναι υπερβολή ή σχήμα λόγου, θα έπρεπε να ειδοποιήσεις εσύ τους γονείς της. Σκέψου το ενδεχόμενο να την επισκεφθείς από κοντά, γιατί από μακριά η επικοινωνία είναι λίγο σαν χαλασμένο τηλέφωνο.

Για τα άλλα – βλέπω ότι δεν εγκρίνεις τη ζωή της, αλλά έχει το δικαίωμα σε όσους αγαπητικούς θέλει, κι εσύ βεβαίως έχεις το δικαίωμα να μην το εγκρίνεις. Δε χρειάζεται να της κολλήσεις τη στάμπα «καμένο χαρτί» για να απομακρυνθείς. Οι άνθρωποι αλλάζουν και μετά δεν ταιριάζουν.

________________
12.

"Αγαπητή Α,μπα,
την άλλη εβδομάδα δίνω Πανελλήνιες και αγωνιώ πολύ γιατί είμαι τόόόσο κουρασμένη ψυχικά και βασικά ΔΕΝ ΘΕΛΩ!! Γενικά μέχρι τη 2α Λυκείου ήμουν καλή μαθήτρια (του 18-19) , με πτυχία σε Αγγλικά, πιάνο, ιππασίες, μπαλέτα, ζωγραφικές κλπ.. Ύστερα όμως κουράστηκα να κυνηγάω την τελειότητα σε όλα.. κοντολογίς.. τα έπαιξα και έκτοτε δεν πολυδιαβάζω... Οι γονείς και οι καθηγητές μου όμως φαίνεται ώρες ώρες ότι δεν καταλαβαίνουν.. Δεν θέλω να τους αδικώ, προσπαθούν, αλλά εγώ στεναχωριέμαι να τους βλέπω όταν αποτυγχάνω να φτάσω τις προσδοκίες τους... Αισθάνομαι ότι απογοητεύω τους πάντες ακόμη και τον ίδιο μου τον εαυτό, αφού δεν έχω καταλήξει στο τι θέλω να κάνω, ώστε να μπορώ να τους το αντιπροτείνω αντί των Πανελλαδικών. Πάντως μ αρέσουν πολύ οι τέχνες κ απ' ότι λένε αρκετοί, έχω ταλέντο στο σχέδιο, όμως δεν είμαι σίγουρη..
Στεναχωριέμαι λοιπόν κ βρίσκομαι σ ένα τέλμα.. Βοήθεια παρακαλώ..! Πώς να ξεμπερδευτώ και πώς να βρω τι θέλω?
Υ.Γ . Συγγνώμη και για την έκταση του προβληματισμού μου και ευχαριστώ εκ των προτέρων :)
"- Μπερδεμένη-Κουρασμένη

Μπερδεμένη και κουρασμένη, είσαι μπερδεμένη και κουρασμένη επειδή τα έχεις φτύσει από την προσπάθεια. Είναι πολύ δύσκολο να σκεφτείς λογικά αυτή τη στιγμή.

Δεν ξέρω πώς ακριβώς λειτουργούν τώρα οι εξετάσεις, αλλά το γεγονός ότι δίνεις σε μια εβδομάδα (αν πάνε όλα καλά) δε σημαίνει ότι έχεις πάρει ήδη κάποιες αποφάσεις; Δεν έχεις προετοιμαστεί για να δώσεις; Δεν έχεις αφιερώσει χρόνο και χρήμα και πολύ προσπάθεια;

Πιες αυτό το πικρό ποτήρι τώρα, αφού έφτασες μέχρι το τέλος. Ό,τι και να γίνει θα σε βοηθήσει για τη συνέχεια. Μην αποφύγεις τις εξετάσεις επειδή θα μπορούσες να είχες προετοιμαστεί και καλύτερα, αυτό ισχύει πάντα και για όλους. Οι αμφιβολίες είναι για τους προετοιμασμένους.

Όταν τελειώσουν οι εξετάσεις, σκέψου από την αρχή. Όχι με βάση ποια μαθήματα σου αρέσουν αλλά τι ζωή φαντάζεσαι ότι θα σου ταιριάζει. Σκέψου σε τι είσαι εσύ καλή. Τα μαθήματα και τα πανεπιστήμια μικρή σχέση έχουν με τα επαγγέλματα. Σκέψου αν μπορείς και θέλεις να είσαι με κόσμο, αν προτιμάς να δουλεύεις μόνος, αν θέλεις δουλειά που απαιτεί σκέψη ή προτιμάς να ακολουθείς για να είσαι ήσυχος. Σκέψου αν τα καταφέρνεις με τα νούμερα ή με τη γλώσσα. Σκέψου αν παρακολουθείς τις εξελίξεις ή σου αρέσει να ασχολείσαι με το παρελθόν. Σκέψου τι σου αρέσει να κάνεις και μετά σκέψου αν υπάρχει επάγγελμα που το καλύπτει. Άλλο να σου αρέσει το σχέδιο, και άλλο να το κάνεις επαγγελματικά. Τι είδους σχέδιο; Μπορείς να φανταστείς τον εαυτό σου να πουλάει πίνακες, να κυνηγάει εκθέσεις, να πηγαίνει σε εγκαίνια για να κάνει δημόσιες σχέσεις; Ακόμα καλύτερα, όταν βρεις τι σου αρέσει, ρώτα ανθρώπους που κάνουν αυτή τη δουλειά ποιά είναι η πραγματικότητα.