ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι αγορι 22 ετων και λογω του οτι ειμαι κοινωνικος σαν ανθρωπος, εχω πολλες παρεες. Παρεες απο το σχολειο, παρεες απο τις διαφορες δραστηριοτητες που κανω και παρεες απο τη σχολη. Εχω ενα φιλο που γνωριζομαστε απο μωρα γιατι οι γονεις μας ειναι οικογενειακοι φιλοι. Στο σχολειο ημασταν μαζι και τον ειχα σαν αδερφο μου. Γενικα εκραζε πολυ κοσμο και γι αυτο δεν ειχε παρεες στο σχολειο, μονο εμενα. Εγω νομιζα οτι ειναι καλο παιδι αλλα επειδη εχει παραπανω κιλα, εχει κομπλεξ και γι αυτο αντιδραει και κραζει τους αλλους. Τον ειχα γνωρισει σε πολλα ατομα αλλα με κανεναν δεν ταιριαξε. Τον γνωρισα και σε καναδυο κοπελες μπας και κανει κατι αλλα ολες τον απεφευγαν. Η μια μαλιστα τον ειπε μπαζο μεσα στη μουρη του και τον παρηγορουσα πολυ καιρο. Εγω απο την αλλη ειμαι το αλλο ακρο. Παντα ειχα επιτυχιες με κοπελες. Που να ηξερα οτι με ζηλευε; Πλεον εχει δεθει με 2 παιδια που του γνωρισα εγω (τα οποια τα εκραζε φουλ σε εμενα) και κραζουν εμενα. Τον εχω διαγραψει εννοειται απο τη ζωη μου. Αλλα πως γινεται να του εχω κανει τοσα καλα στη ζωη του και να μου φερθηκε ετσι; Γιατι τοση ζηλεια; Οσο με ειχε αναγκη ημουν καλος, τωρα που βρηκε αλλους φιλους ειμαι ''χαζογκομενος''. Εγω επειδη δεν εχω κανεναν αναγκη και οτι εχω καταφερει το εχω καταφερει μονος μου δεν με νιαζει πλεον το θεμα. Τελειωνοντας, διαβασα 2-3 θεματα εδω πριν γραψω, που εχουν σχεση με τη μοναξια κλπ. Ενα εχω να πω καλυτερα μονος σου παρα με παρταλια φιλους! Καντε πραγματα και δραστηριοτητες που σας ευχαριστουν πραγματικα και θα ερθουν και οι φιλοι, οι σωστοι! Ευτυχως εγω εδιωξα την καρκινια απο πανω μου! Σας ευχομαι καλη συνεχεια σε οτι κανετε!!!