ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν 3 μήνες η κολλητή μου έκανε ένα πάρτυ στο σπίτι της και εκεί γνώρισα έναν φίλο της. Μιλάγαμε όλο το βράδυ και μου έκανε τρομερή εντύπωση ο χαρακτήρας του και οι απόψεις του, κάτι που με παραξένεψε βέβαια ήταν ότι έβγαζε μια βαριά μελαγχολία αλλά όχι μιζέρια. Σαν κάτι να τον έχει φθείρει.Ξημερώματα πέσαμε για ύπνο, εγώ έπεσα πρώτη και εκείνος τελευταίος. Επειδή το σπίτι είναι πολύ μικρό αυτός κοιμήθηκε στο πάτωμα. Η φίλη μου του έφερε μια κουβέρτα για να μην κρυωσει αλλά αυτός σκέπασε εμένα ενώ κοιμόμουν... Αυτό ήταν τον ερωτεύτηκα.Την επόμενη μέρα τον έκανα αντ στα σοσιαλ και σταδιακά αρχίσαμε να μιλάμε γιατί μπαίνει πολύ σπάνια, και επειδή από μνματα δεν πολυεκφραζεται. Με τα χίλια ζόρια βγήκαμε μια βόλτα οι 2 μας, ακολούθησε και δεύτερη και στην τρίτη πήρα το θάρρος και του είπα ότι μου αρέσει. Μου είπε ότι του αρέσω και εγώ, ότι έχει χρόνια να νιώσει έτσι, ότι όμως δεν μπορούμε να είμαστε μαζί διότι είναι πολύ κακός άνθρωπος, και στις σχέσεις του βγάζει πολλά ψυχολογικά, και ότι δεν θέλει να με χάσει από την ζωή ρου. Σοκ.Χωριστηκαμε, και παίρνω τηλέφωνο την φίλη μου και το συζητάμε και μου είπε ότι η προηγούμενη σχέση του, 2 χρόνια πριν! , τον είχε φθείρει πολύ και αυτομαστιγωνεται τόσο καιρό χωρίς όμως να έχει γίνει κάτι τραγικό.Δεν ξέρω τι να κάνω. Τον θέλω αφάνταστα και είδα ξεκάθαρα ότι του αρέσω. Λέτε να κάνω άλλη μια προσπαθει;