ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θυμάμαι την γιαγιά μου να λέει ότι "όταν αγαπιέστε, πάντα θα βρίσκετε λύση. Θα συζητάτε και θα βρίσκετε λύση." Η γιαγιά έκανε λάθος γιατί κάποιες φορές όση αγάπη κι αν υπάρχει, όσο και να συζητήσεις, δεν υπάρχει λύση.Δεν έχει νόημα να εξιστορήσω τί συνέβη ακριβώς εκτός από το ότι φτάσαμε σε ένα τέλμα. Κανείς δεν μπορούσε να κάνει πίσω (ο καθένας για τους λόγους του) κι έτσι πέσαμε σε αδιέξοδο. Φοβήθηκα να αφήσω μια τόσο όμορφη σχέση σχεδόν 9 χρόνων να γίνει μια άσχημη ανάμνηση και κάπου εκεί τράβηξα γραμμή.Μαζέψαμε τα πράγματά του, κανονίσαμε τα οικονομικά μας κι έφυγε.Νιώθω κουρασμένη και ίσως λίγο αδικημένη επίσης. Δεν άξιζα την ταλαιπωρία και την πίεση του τελευταίου μήνα που ήμασταν μαζί. Με τη συμπεριφορά του δεν μου άφησε άλλη επιλογή.Τη μία στιγμή θυμώνω μαζί του γιατί τα παράτησε, δεν προσπάθησε για εμάς, άφησε όλες τις επιλογές και αποφάσεις να πέσουν στους δικούς μου ώμους χωρίς να ελαφρύνει το βάρος. Την άλλη στιγμή θυμώνω μαζί μου γιατί ολόκληρη ανεξάρτητη, μορφωμένη γυναίκα δεν εντόπισα νωρίτερα τα προβλήματα για να αντιμετωπίσω πριν γίνουν γιγάντια. Στραβωμάρα.Σήμερα κλείνουμε ένα μήνα χωρισμού. Σήμερα πονάω λίγο περισσότερο γιατί ξέρω ότι τελείωσε, δεν μπορώ να γυρίσω τον χρόνο πίσω και μου χρωστάω κάτι καλύτερο. Σήμερα πονάω λίγο περισσότερο γιατί η αγάπη δεν αρκεί.