ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
14.2.2020 | 23:45

Δεν έχω κάπου αλλού να τα πω...

Νιώθω χάλια... Πραγματικά.. Κάνω μια δουλειά την οποία την λατρεύω αλλά τα κάνω όλα σκατα δεν ξέρω καν τον λόγο...Παθαίνω κρίσης πανικού τον τελευταίο χρόνο ενώ παλαιότερα θα μπορούσα να πω ότι ήμουν απαθής. Βασικά πριν 15 λεπτά πέρασα άλλη μια.Είμαι σε μια σχέση που δεν με στηρίζει στο ελάχιστο, είμαι μαζί του για δεν έχει κάποιον άλλο να τον στηρίξει και είναι μόνος του με κάθε έννοια της λέξης όπως και εγώ. Η οικογένεια δεν με στηρίζει τους φίλους μου τους έκανα πέρα εξαιτίας και του συντρόφου μ και επειδή τους ένοιαζε μόνο ο εαυτός τους.Οπότε είμαι εδώ χωρίς φίλους χωρίς στήριξη από οικογένεια και σύντροφο που το μόνο που κάνουν είναι να με μειώνουν κι άλλο. Έχω χάσει τον ύπνο μου μπορεί να ξυπνάω 4 φορές την νύχτα με στο άγχος ότι άργησα για την δουλειά ότι έγινε κάτι το οτιδήποτε.Νιώθω τόσο μόνη και τόσο χάλια είμαι 22 και ζω μες στην δυστυχία και δεν ξέρω πως να ξεφύγω.
9
 
 
 
 
σχόλια
Κρατάς τη δουλειά,διώχνεις τον φίλο (έστω προσωρινά να βρείτε λίγο τον εαυτό σας και τα πατήματα σας),ζητάς συγγνώμη από τους φίλους που έκανες πέρα επειδή είχες σχέση και σε ένοιαζε και εσένα ο εαυτός σου (θα νιώσεις ανακούφιση όταν το κάνεις),ξεκίνα γυμναστική και πράγματα που σε ευχαριστούν(οτιδήποτε, ακόμα και μία βόλτα μακρυά από όλους και όλα).Διάβασα για κρίσεις πανικού και σχιζοφρένειες κλπ... καλό είναι να συμβουλεύουμε, αλλά καμιά φορά σπέρνουμε τον πανικό.Οι κρίσεις πανικού αντιμετωπίζονται με ασκήσεις τις οποίες μπορεί να σε συμβουλέψει ο ψυχολόγος.Τα χάπια είναι η ύστατη λύση που απλά θα καλύψουν τα συμπτώματα όχι τις αιτίες.Περνάς έντονη πίεση και ξέσπασε εκεί.Όλα θα βελτιωθούν αρκεί να τα βάλεις σε μία σειρά. Καλή συνέχεια.
Το μονο θετικο και πιο σημαντικο που διαβασα ειναι η δουλεια που κανεις και λατρευεις..μακαρι να ειχαμε ολοι τη δυνατοτητα να κανουμε αυτο που θελαμε και οχι μονο μια δουλεια για να βγαινει η ζωη....εχεις ομως μηδεν αυτοεκτιμηση και αυτο ειναι το προβλημα σου..Λοιπον ειναι καιρος να ξεσκαρταρεις επιτελους...πρωτον εναν αντρα που δε σε στηριζει τον κανεις σουτ.. οι φιλοι που επισης ηταν εγωιστες σε εκανε ο αγαπημενος σου να τους σουταρεις οποτε χαρη σου εκανε ..κανε και συ τη χαρη στον εαυρο σου να σουταρεις τον αγαπημενο σου που σου ρουφαει ολη την ενεργεια και σε κανει να μιλας τοσο μιζερα...μην ανησυχεις υπαρχουν και καλα παιδια...ενταξει η οικογενεια θελει αποστασεις η μια καθαρη εξηγηση απο την αρχη...θα προτεινα το δευτερο....και οσο για φιλους βρισκονται μεσα στη δουλεια κτλ θεληση και να ανοιχτα ματια να εχεις...να εχεις ανθρωπους που σε κανουν χαρουμενη...και θα απογειωθεις...
Θα σου γράψω για τον κολλητό μου. Εμφανισε έντονες κρίσεις πανικού, άγχους σε σημείο που έπαιρνε βαριά ηρεμιστικά, πίστευε πως θα περάσει και μετα απο ενα χρονο νομιζω οχι απλά δεν είχε ηρεμήσει αλλά είχε ανέβει πολλά λεβελ. Σε φάση έβλεπε μόνο εχθρούς δεν ήθελε κανέναν και μιλούσε μόνος του. Η αδερφη του κι εγω μην αντέχοντας την φάση τον πήγαμε σε ψυχολόγο.Ο ψυχολόγος μετα απο 2 συνεδρίες τον παρέπεμψε σε ψυχίατρο όπου επιβεβαιώθηκε επίσημα ότι πάσχει από σχιζοφρένεια ή οποία μπορούσε ανά πάσα στιγμή να κάνει ένα μπαμ και άθελα του να βλαψει πολύ κόσμο. Εκτοτε κάνει 4 συνεδρίες την βδομάδα και έχει ηρεμήσει παρά πολύ, πάντα υπάρχει ο φόβος αλλά πλέον το έλεγχει δεν τον ελέγχει. Θέλω να καταλήξω λέγοντας πως αν νιώθετε την παραμικρή αλλαγή στην συμπεριφορά σας μην το αφήσετε στην τύχη του, γιατί αλλιώς μόνο κακό μπορεί να σας κάνει. Μιλήστε σε ειδικούς.
Μαζι με τον ειδικό που σου προτεινω, και πρεπει να πας για να σε βοηθήσει,θα σου γραψω 2 ασκήσεις που μου είχε δώσει η ψυχολόγος μου και μπορείς να τις κάνεις όποτε νιώθεις αγχωμένη.1η: (πιο ήπια, σε χαλαρώνει στιγμιαία)Βρίσκεις ένα αντικείμενο στο χώρο που είσαι και αρχίζεις να το περιγράφεις είτε δυνατά, είτε από μέσα σου με τόση λεπτομέρεια σαν να το περιγράφεις σε τυφλό. Δεν σκέφτεσαι άλλα πράγματα, απλώς βλέπεις και περιγράφεις όσο περισσότερο μπορείς. Όταν τελειώσεις την περιγραφή παίρνεις 2 βαθιές ανάσες και μετά το κάνεις και δεύτερη φορά αν δεν έχεις χαλαρώσει. Αν δεν πιάνει, τότε σκέφτεσαι και κάτι άλλο ενώ κάνεις την περιγραφή και πρέπει να το αφήσεις στην άκρη.2η: (μυική χαλάρωση, χαλαρώνει όλο σου το σώμα, ειναι πιο αποτελεσματικη)Πρέπει να χαλαρώσεις 7 διαφορετικούς μυς του σώματος σου. Ξεκινάς από τις γροθιές σου, τις σφίγγεις με όλη σου τη δύναμη για περίπου 10 δευτερόλεπτα μέχρι να κουραστείς και μετά αφήνεις τα χέρια σου μέχρι να χαλάρωσουν τελείως. Μετά σφίγγεις τα μπρατσα σου, ακολουθει η ωμοπλάτη, η σπονδυλική στήλη (κάθεσαι στην άκρη του κρεβατιού με τα χέρια ακουμπισμένα στο ύψος των γοφων και τεντωνεις την σπονδυλική σου στήλη μέχρι να νιώθεις ότι σε τραβάει), οι τετρακεφαλοι (σφίγγεις τους γοφούς και τα γόνατα Αφου κάθεσαι και έχεις τεντωμένα ποδια), και οι γάμπες, πρώτα ακουμπώντας στην φτέρνα και μετά ακουμπώντας σε όλη την πατουσα (ενώ κάθεσαι πάλι). Όλη αυτή την διαδικασία την επαναλάμβανεις 3-4 φορές μέχρι να χαλαρώσεις αρκετά.Τώρα, αφού αρχίσεις να κάνεις τις ασκήσεις κάθε μέρα, ειδικά την πρώτη μπορείς να την κάνεις άπειρες φορές, καλό σου κάνει, ο οργανισμός σου συνηθίζει να ηρεμεί αυτόματα και να σκέφτεται πιο λογικά σε έναν μικρό βαθμό.Από την άλλη, φτιάξε ένα πρόγραμμα ώστε να μοιράσεις τον χρόνο σου, τα θελω σου και τις προτεραιοτητες σου και να μην αγχώνεσαι τόσο. Ξέρω ότι υπάρχει μεγάλη πίεση αλλά φέρε έστω τα μισά πράγματα σε μια ισορροπία. Φρόντιζε να βγαίνεις λίγο έξω, να περπατάς, μια μέρα την εβδομάδα τουλάχιστον.Όσο για το αγόρι σου και τους δικούς σου δεν θα σε καταλαβαίνουν πάντα, μην δίνεις σημασία σε αρνητικά σχόλια, ενώ αν δεις ότι θες βοήθεια ζήτα την μη φοβηθείς.Οι εκρήξεις θυμού και τα ξεσπάσματα θα γίνουν πολύ καλύτερα μόλις μπορεσεις να σκεφτείς λογικά.
Οι κρίσεις πανικού δεν αντιμετωπίζονται με βαριά ηρεμιστικά.Ακόμα και αν είναι έντονες κρίσεις, οι ψυχίατροι χορηγούν κυρίως αντικαταθλιπτικά όχι ηρεμιστικά που προκαλούν εξάρτηση.Ανάλογα με την περίπτωση βέβαια.Ο κολλητός σου προφανώς όπως τα γράφεις, ξεκίνησε φάρμακα μόνος του, τα έπαιρνε για έναν ολόκληρο χρόνο χωρίς καν συμβουλή από ειδικό!Πέρασα και εγώ κρίσεις πανικού τις οποίες ευτυχώς ξεπέρασα μόνος.Από τις κρίσεις πανικού μέχρι την σχιζοφρένεια είναι η μέρα με τη νύχτα και το λέω για να μην πανικοβληθεί η εξομολογούμενη. Συμφωνούμε όλοι για την επίσκεψη στον ειδικό που θα την κατατοπίσει και θα την καθησυχάσει.
Σε παθολόγο πήγε και του έγραψε ηρεμιστικά λεξοτανιλ για την ακρίβεια. Και αντικαταθλιπτικά ναι ενα που δεν θυμάμαι τωρα. Αλλα μετα δεν βοηθήθηκε. Πολλοί τους βοηθάνε τα αντικαταθλιπτικά μαζι με ηρεμιστικά. Ανάλογα την περίπτωση. Προσωπικα δεν εχω πάρει ποτέ ακριβώς λόγω της εξάρτησης που προκαλούν. Σε ψυχολόγο εχω παει ναι και του είπα δώσε μου λύσεις μη φαρμακευτικές, δε θελω φάρμακα που εθιζουν απο τη μια και απο την αλλη αν διαβάσεις στατιστικές προκαλούν μακροπρόθεσμα άνοια.
Scroll to top icon