ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
18.2.2020 | 22:54

Η ευαισθητοποιημένη κοινωνία μας

Γεια σας σήμερα στον δρόμο μαζί με τον φίλο μου συνάντησα ένα γατάκι μέσα σε μια κούτα φαινόταν πεθαμένο ( έχω αδυναμία στα ζωάκια) κούνησα λίγο την κούτα και νιαουρισε αλλά δεν μπορούσε να κουνηθεί ήταν τραυματισμένο πως έγινε ; Άγνωστο τρέξαμε στο διπλανό κτηνιατρείο να δούμε αν είναι ανοιχτό τελικά ήταν κλειστό άνοιγε σε δύο ώρες οπότε πήγαμε σπίτι μέχρι να περάσει η ώρα το είχαμε αφήσει εκεί μόλις πέρασε η ώρα ξανά πήγαμε ήταν ακόμη ζωντανό από τότε όσοι περνούσαν κανένας μα κανένας δεν έδωσε σημασία σε αυτή την ψυχούλα πήγαμε απευθείας στον κτηνίατρο το εξέτασε και μας είπε ότι κάποιος το κλώτσησε το πιθανότερο και έχει συνάντησει πολλά τέτοια παρόμοια περιστατικά και έπαθε ζημιά στον εγκέφαλο από τι με είπε δεν θα ζήσει το πιθανότερο. Το εξής ερώτημα γιατί να κάνει κάποιος κάτι τέτοιο όχι μόνο σε ένα γατάκι γενικά σε ζωάκια η σε άνθρωπο χωρίς να φταίει ;;; Γιατί Να υπάρχει τέτοιος κόσμος ; Γιατί να μην νοιάζονται οι περισσότεροι να βοηθήσουν ;; Ξέρω για αυτή την κατάσταση που επικρατεί απλά σήμερα το ένιωσα έντονα αυτό το αίσθημα και με πληγώνει που γύρω μας υπάρχουν τέτοιοι" άνθρωποι ". Πείτε με χαζή τρελή απλά νιώθω ένα σφίξιμο στην καρδιά μου και ήθελα να εκφράσω έντονα την αγανάκτηση μου
15
 
 
 
 
σχόλια
Σε παρακαλώ, κάντε ότι μπορείτε γι αυτό το γατάκι! Πρίν 2 χρόνια, τέτοιες μέρες, μέσα στο κρύο, βρήκα κατακρεουργημενο με την αδερφή μου ένα γατάκι με το ένα μάτι να κρέμεται και σπασμενους σιαγονες και μύτη. Στη μέση του δρομου κατουρημενο πανω του. Από τότε άρχισε ο Γολγοθάς μας. Ο γιατρός επί ένα μήνα μας έλεγε ότι δεν θα ζήσει μάλλον. Παρ' όλα αυτά το παλέψαμε. Κάθε πρωί άνοιγε μόνο για εμάς για να κάνει ενέσιμη αντιβίωση και κορτιζόνη! Οι τιμές που μας έπαιρνε ήταν ενδεικτικές μόνο για αδέσποτα. Για πέντε περίπου μήνες
Δεν έτρωγε και δεν έπινε τπτ, μόνο ότι του δίναμε με σύριγγα. Για 2 περίπου μήνες δεν κουνήθηκε από τη θέση του. Άρχισε να καθαρίζεται μετά από κανένα εξάμηνο και του πήρε πολύ καιρό να πλησιάσει νερό για να πιεί..μια ηλικιωμένη στη γειτονιά μάλλον το χτύπησε είτε με πέτρα είτε με σκούπα. Έτσι από το φόβο του δεν τολμούσε να πλησιάσει νερό. Αυτό το γατί το ανέβασα από το υπόγειο στο σπίτι μου μετά από κάποιους μήνες, έμεινε τυφλό από το ένα μάτι και αφαιρέθηκε το άλλο. Και όλα αυτά την ώρα που είχα ετοιμοθάνατο τον πατέρα μου στο νοσοκομείο επί μήνες. Με πολυ κόπο και προσωπικό κόστος... Μετά που συνήλθε στειρωθηκε , αυτονομηθηκε και αυτή τη στιγμή κοιμάται δίπλα από το κρεβάτι μου. Ένα υπέροχο, λατρεμένο, αγαπησιαρικο γατί!!!Γι αυτό σου λέω, αξίζει τον κόπο!!! Κάνε ότι μπορείς, σε παρακαλώ! Όταν προσφέρεις, παίρνεις περισσότερα απ όσα δίνεις!!!
Εμενα μου το λες που εχω σωσει γατια σκυλια μεχρι και μια κουκουβαγια οταν ημουν παιδακι? Ειχαν κοψει ενα δεντρο στην πλατεια και ειχε φωλια φαινεται, πηγαινα δημοτικο εγω τοτε και γυρνωντας ειδα το μικρο της κουκουβαγιας να χτυπιεται κατω, πηγα το επιασα, ενα που θυμαμαι ακομα ειναι τα μεγαλα καρφωτα ματια της, λοιπον το πηγα σπιτι, αμαν οι γονεις μου με τις δοξασιες μου λενε μην το βαλεις μες στο σπιτι, βρηκαμε ενα κλουβακι το βαλαμε και το αλλο πρωι πηγαμε με τον πατερα μου πιο εξω στην εξοχη και το αφησαμε και πεταξε. Τι περιστερια μωρα εχω ταισει, γατια μωρα μεχρι μια φορα θυμαμαι ημουν γυμνασιο ειχα βρει ενα λυκοσκυλο φαινεται το ειχαν παρατησει, ωραιο σκυλι λοιπον πηγα σε ενα σουβλατζιδικο και πηρα μια μεριδα κοντοσουβλι, αντι να την παρω για μενα και ταισα το σκυλι. Δεν ειχα κοντα μαρκετ να παρω κονσερβα. Μεχρι και χελωνακια καρεττα καρεττα εχω πιασει να φανταστεις εκει στη μεσσηνια σε μια φωλια τα βλεπαμε να πηγαινουν στη θαλασσα. Τι κουνελια προβατα μεσα στα ζωα ημουν στο χωριο. Και με τους ανθρωπους ναι δε λεω. Ενα κρατησα οποιος αγαπαει τα ζωα αγαπαει και τους ανθρωπους να το θυμαστε. Μπραβο σου που εσωσες το γατι. Εμενα οι κτηνιατροι (αλλοι μαλακες) μονο λεφτα για αδεσποτα δεν μου επαιρναν αλλα εγω τα πηγαινα ομως. Μετα λες πως θα διαδωσεις την αγαπη. Αμα ο γιατρος σε απωθει αστα να πανε.
ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΚΑΦΡΙΛΑ...Κάθε μέρα θα διαβάζω και από μια καφρίλα προς τα ζώα και μωρα συχνα, τι γινεται εκει εξω? Σκατοψυχιά απλα και βγαινει ετσι. Κριμα στα ζωακια και στα μωρα που καταληγουν να μην πω που.
Η χειρότερη φτώχεια είναι του μυαλού και της ψυχής. Όταν έχεις ευγενική ψυχή εκτιμάς κάθε πλάσμα που συνυπάρχει σε αυτόν τον πλανήτη. Όταν είσαι σωστός άνθρωπος θα υπερασπιστείς τον αδύναμο και θα τον προστατέψεις. Να έχεις αγάπη στην καρδιά σου να δίνεις σε όποιον την χρειάζεται....
Κι εγώ τα πήρα σήμερα, μια και μιλάς για "ευασθητοποιημένη κοινωνία".Θα έπρεπε πραγματικά να υπάρχουν πολύ σκληρές ποινές για όσους εγκαταλείπουν ζώα ή ακόμη χειρότερα τα κακομεταχειρίζονται. Βέβαια μια κάποια αρχή έχει γίνει, καμιά σχέση με παλιά.
* "ευαισθητοποιημένη"Αλήθεια κάτι γίνεται, τόσοι και τόσοι καταγγέλουν. Ίσως να είδανε το γατάκι και άλλοι και φύγανε με σκοπό να ξαναγυρίσουν όπως εσείς. Πάντως χειάζεται να ασκηθεί πίεση ώστε να φροντίσει ο κάθε Δήμος τα δικά του αδέσποτα να γίνει συστηματική δουλειά.
Scroll to top icon