ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
20.3.2020 | 15:56

Είμαι

Η κοπέλα που έγραψα χθες σε μια εξομολόγηση και έλεγα πως είμαι έγκυος και μένω μακριά από την οικογένεια μου και ότι μένω στον τόπο του άντρα μου μαζί με τους δικούς του και πως δεν έχω φίλες εδώ. Απλώς ήθελα να πω ότι δυστυχώς εδώ φιλίες δεν μπορώ να κάνω διότι μένουμε σε χωριό που ζούνε μόνο γέροι πλην από εμάς..οποτε φίλους δεν βρίσκω. Αν πάμε καπου με τον άντρα μου θα πάμε με το αμάξι μας σε αλλά χώρια για έναν καφέ και γυρνάμε μετά. Όσον αφορά τον άντρα μου τον αγαπάω πάρα πολύ δεν έχω παράπονο δεν με αφήνει ποτέ μονη μου απλά η μητέρα του και η αδερφή του τον σέρνουν από την μύτη και αυτός τις λυπάται και κάνει όλα τα θελήματα τους. Δεν καταλαβαίνει πόσο πονηρές είναι.. Φαινομενικά φαίνονται καλές και ότι θέλουν το καλό σου και τέτοια αλλά από πίσω μας έχω ακούσει να μας κράζουν πολλές φορές ακόμα και τον άντρα μου..κοιτανε μονο το συμφέρον τους να τους κανει τα θελήματα ο άντρας μου μια ζωή και να τρέχει πίσω από αυτές. Μου ειχε πει ο άντρας μου ότι μόλις μεινω εγκυος θα πάμε σε άλλο σπίτι να είμαστε άνετα και τώρα μου λέει δεν σκέφτεσαι ότι χρειάζεσαι κάποιον να σε βοηθήσει με το μωρό..δλδ πρέπει να κάνω υπομονή οσο γίνεται να το δεχτώ και αυτο ωστόσο. Τουλάχιστον αν είχα την οικογένεια μου κοντά μου θα ήμουν ευτυχισμένη. Γιαυτό το μόνο που σκέφτομαι όπως είπα είναι το μωρό μου που θα έρθει στην ζωή ότι θα ειναι ένα δικό μου άτομο και θέλω να του μάθω πράγματα όμορφα να τον κάνω σωστό άνθρωπο στην κοινωνία να μην μοιάζει σε αυτές..
7
 
 
 
 
σχόλια
Πες του να αλλάξετε σπίτι.Καταλαβαίνω αυτό που περιγράφεις. Στα χωριά της πόλης που μένω έχω δει πολλές ηλικιωμένες πεθερές να το κάνουν αυτό στις νυφες, αλλα και σε γαμπρούς αντίστοιχα..Μόλις γεννήσεις πολύ φοβάμαι ότι θα αρχίσουν να μπλέκονται και να έχουν άποψη πως θα το μεγαλώσεις. Άλλο να σε βοηθήσουν μια δυο ώρες, άλλο συνέχεια πάνω απ' το κεφάλι σου..Πες του να φύγετε.. Το μωρό πρέπει να μεγαλώνει σε ήρεμο περιβάλλον κι εσύ όταν θα είσαι με το καλό λεχώνα να είσαι ήρεμη πρέπει.Με έναν πονο εύχομαι και με το καλό το μωράκι σου.
Συγγνώμη που θα είμαι πιο σκληρός, αλλά όταν παντρεύτηκες, ήξερες και πού θα πας να ζήσεις και το σόι του άντρα σου. Επιλογή σου είναι όλα όσα περιγράφεις, επομένως δεν αντιλαμβάνομαι ποιο είναι ακριβώς το πρόβλημά σου.
Είναι η τελευταία ευκαιρία για να θέσεις τους όρους σου...όταν γεννήσεις θα είναι αργά..ο άντρας σου δεν έχει καταλάβει ποια είναι η οικογενεια του δηλαδη εσυ και το μωρό..πηγαίνετε άμεσα σε δικό σας σπιτι..άλλωστε στο είχε υποσχεθεί κ πρέπει να τηρήσει το λόγο του..Κάθε οικογενεια έχει το σπιτι της τι δουλεια έχει η μάνα κ η κουνιάδα μέσα στο ζευγάρι;Ελπιζω τα πράγματα να πάνε καλά αν και δεν το βλεπω με βάσει όσα είπες...Κουραγιο και δύναμη..
Χωρίς να θέλουμε να σε ταράξουμε, γιατί η καλή ψυχολογία παίζει το ρόλο της ενώ εγκυμονείς κορίτσι μου, τώρα ξεκαθάρισε κάπως η κατάθεση όσων αισθάνεσαι. Για το καλό όλων σας όμως πρέπει να φύγετε. Όλες οι πεθερές με τις κουνιάδες ΠΑΝΤΑ όσο και να αγαπούν γιο/νύφη ή κόρη/γαμπρό, θα βρουν κάτι να σχολιάσουν όταν κλείσει η πόρτα ή βρεθούν στο τηλέφωνο οι δυο τους. Επειδή νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα και ότι το νέο μέλος της οικογένειας είναι άμαθο/μικρό/άσχετο/λιγότερο ικανό από εκείνες. Να υποθέσω επεμβαίνει στο πως μαγειρεύεις/καθαρίζεις/κλπ... και πάντα έχει κάτι να πει είτε ερωτάται είτε όχι σωστά;Κλασική περίπτωση και επειδή έχω στο άμεσο περιβάλλον μου ακριβώς ίδιο τύπο χαρακτήρα (όχι δική μου πεθερά όμως) αν κάποιος είναι λίγο ευαίσθητος τέτοια άτομα είναι ικανά να σε τρελάνουν.Λοιπόν...για να τα βάλουμε κάτω ψύχραιμα:1. Παίρνεις τον άντρα σου σε μέρος όπου δεν σας ακούνε (τώρα με την καραντίνα ελπίζω να γίνεται αυτό) και όχι σε ώρα πριν κοιμηθείτε (κρεβατομουρμούρα=σαράκι σε κάθε σχέση).2. Του εξηγείς πως θέλεις να μιλήσετε πολύ σοβαρά.3. Με όμορφο αλλά ευθύ τρόπο θα του εξηγήσεις ότι αισθάνεσαι πιεσμένη, ότι προέχει το καλό της εγκυμοσύνης σου, ότι είστε ΗΔΗ οικογένεια ξεχωριστή και ότι είσαι διατεθειμένη να στερηθείς άλλα πράγματα προκειμένου να ζήσετε μόνοι σας. Ότι δεν χρειάζεσαι κανέναν να μεγαλώσεις το παιδί σας και ότι καλό θα ήταν για την αρμονία της υπόλοιπης ζωής σας να τα λάβει όλα αυτά σοβαρά υπόψη. Τέλος, ότι θα πρέπει να καταλάβουν οι δικοί του ότι ο ίδιος ως παιδί τους δεν είναι ΚΤΗΜΑ τους να του επιβάλλονται και ότι πρέπει να αναλάβει την ευθύνη του ως σύζυγος που φροντίζει για το καλό της οικογένειάς του.4. Αν για οποιονδήποτε μη σοβαρό λόγο δεν φερθεί αναλόγως, για να τον ταρακουνήσεις σηκώνεσαι και φεύγεις στους δικούς σου. Χωρίς καμία περιττή κουβέντα. Δεν σημαίνει ότι θα χωρίσετε έτσι, αντιθέτως του δίνεις ένα ξεκάθαρο μήνυμα.Προσωπικά μόνο έτσι βρίσκω μια πιθανότητα να καταλάβει ότι με τα νεύρα σου δεν πρόκειται να επιτρέψεις σε κανέναν να παίξει. Όπως αναφέρθηκε πιο πάνω, ΦΥΣΙΚΑ και θα σε επικρίνουν μελλοντικά για το πως μεγαλώνεις/ταίζεις/ντύνεις/θηλάζεις/κρατάς το παιδί σου. Και δεν μπορώ να φανταστώ χειρότερο σενάριο λεχώνας με πεθερά και κουνιάδα να το παίζουν παντογνώστες από το να σου παίρνουν το παιδί από τα χέρια με το έτσι θέλω έως να το ταίζουν διάφορα επικίνδυνα πράγματα.Καλή μου, εύχομαι να μην σου δημιουργήσαμε άγχος αλλά να βάλαμε σε μια σειρά όσα σε απασχολούν (έστω κατά προσέγγιση) Δεν είσαι μόνη διότι εδώ μπορείς να μας μιλάς σε αυτή την εξομολόγηση όποτε θέλεις (την κάνω "σελιδοδείκτη" για ό,τι χρειαστείς να μας γράψεις ξανά) Θα περιμένουμε νέα σου.
Κατά τα άλλα, φρόντισε την υγεία σου, τη διατροφή σου, άκου μουσική και ασχολήσου με ό,τι αγαπάς (βιβλία/ταινίες/νέες συνταγές/ενημερώσου για την προετοιμασία των μωρουδιακών, ψάξε βιβλία αναπτυξιακής ψυχολογίας, φτιάξε ένα χειροποίητο λεύκωμα για το μικρούλι σου ή ένα ημερολόγιο εγκυμοσύνης όπου θα του γράφεις όσα αισθάνεσαι για εκείνο και θα μπορεί να το διαβάσει όταν μεγαλώσει!), περιποιήσου τον εαυτό σου... με λίγη δυναμικότητα και ψυχραιμία θα καταφέρεις να φέρεις την ισορροπία στην οικογένεια σας, το πιστεύω πραγματικά. Καταλαβαίνω πως αγαπάς τον άντρα σου (υπάρχει πιο έμπρακτη αγάπη από το ότι τον ακολούθησες;) γι' αυτό ανασυγκροτήσου στις σκέψεις οσυ και να μη φοβάσαι να διεκδικήσεις όσα δικαιούσαι για το μέλλον της οικογένειάς σου.https://www.youtube.com/watch?v=W_twYPeBSRgΜέσα σου αναπτύσσεται το μεγαλείο της μητρότητας... να αισθάνεσαι ευλογημένη πρωτίστως.
Η ιστορία σου με την δική μου ομοιάζει αρκετά.Προσπάθειες από πλευράς μου πολλές! Το ίδιο σενάριο καθημερινά..Έφυγα...δεν ήθελα να χάσω άλλο χρόνο.. κ κυρίως δεν θέλησα να χάσω εμένα. Διάλεξα την έξοδο.Ο συγκεκριμένος άνθρωπος θύμα ήταν κ θύμα παρέμεινε.. ούτε καν για λύπηση...Δεν σε συμβουλεύω να πράξεις το ίδιο.. Μακάρι κ στο εύχομαι να αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο..Καταλαβαίνω πολύ καλά τι εννοείς το παιδί που θα φέρεις να είναι δικός σου άνθρωπος..Δώσε του αγάπη, πολύ αγάπη!!
Scroll to top icon