ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Και επειδή ξερουτινιάζουν απλο όλο αυτλο το μπάχαλο φτιάχνουν την αυτοπεποιθησή τους κιόλας ανανεώνονται παίρνουν και ιδέες και συνεχίζουν τη μόνιμη σχέση...

Για μια μεριδα είναι μια πραγματικότητα. Κρίμα πάντως.

Αυτό που λες δεν είναι παράλογο. Είναι ανθρώπινη φύση.Ο ερωτισμός τρέφεται με το αναπάντεχο και την έξαψη, ενώ η μονιμότητα τρέφεται με την ασφάλεια και το προβλεπόμενο. Επομένως για την ευρεία πλειοψηφία ανθρώπων ο συγκερασμός επιτυχημένης αποκλειστικής σχέσης με ζωντανό το ερωτικό στοιχεία δεν υφίσταται. Σε μια σπασμωδική προσπάθεια να ξανανιώσουν ζωντανοί και ποθητοί στρέφονται σε αυτά που αναφέρεις. Και πράγματι (όσο παράδοξο κι αν φαίνεται εν πρώτοις) ο ωφελημένος μοιάζει να είναι ο μόνιμος σύντροφος, γιατί ο άλλος αποκτά κέφι, ευεξία, μεγαλύτερη υπομονή, καλύτερη ανταπόκριση στην καθημερινότητα. Οι ψυχολόγοι διευκρινίζουν ότι αυτό γίνεται επειδή χαμηλώνουν οι προσδοκίες: ξαφνικά δεν υπάρχει η απαίτηση ο σύντροφος να τα κάνει όοοοοοοοολα και να συμφέρει. Δίνουν μερικούς ρόλους στον τρίτο της παρέας, κι έτσι χαλαρώνει η πίεση για τους πρώτους δύο. Βέβαια αυτό όλο παρόλο που είναι λογικό και ευεξήγητο μας χαλάει το παραμυθάκι του happily ever after, καθώς επίσης μας αφήνει και με τη γεύση της κοροϊδίας. Γι'αυτό ακριβώς το λόγο υποτίθεται ότι έχει ανθίσει η τάση για ethical non monogamy (polyamory) όπου κανένας δεν ξεγελάει και δεν κοροϊδεύει κανέναν. Βέβαια αυτά για να λειτουργήσουν θέλουν μεγάλη συνειδητοποίηση και αυτογνωσία, καθώς και κάπως αποστασιοποιημένη στάση εκ μέρους των συμμετεχόντων. Όσοι μπορούν, ίσως βρουν μια λύση. Σίγουρα είναι μοντέλα σχέσεων που θα έχουν μεγαλύτερη ορατότητα στο μέλλον.

Αυτό που παρέλειψα να πω είναι ότι θα βλέπουμε ολοένα περισσότερα τέτοια μοντέλα σχέσεων στο μέλλον, επειδή μεγάλο μέρος αλλαγής στις σχέσεις ως ήταν οφείλεται στην εξέλιξη της τεχνολογίας. Πλέον οι επιλογές είναι άπειρες, και για δια ζώσης και για cyber, δεν είναι όπως παλιά που αν συνέβαινε κάτι ήταν μέσω του κοινωνικού ή ιδιαίτερα εργασιακού περίγυρου. Επομένως επειδή είναι πολύ πιο εύκολο κάποιος να έχει όσες πόρτες θέλει ανοιχτές, η θερμοθέτηση "κανόνων" για το πώς θα γίνεται αυτό μοιάζει μονόδρομος.

Καλά όλα αυτά κάραβαν είναι στην αθρωπινλη φύση κλπ αλλα δεν μπορείς να πληγώνεις τους άλλους για την καλοπέρασή σου

Μα γι'αυτό λέμε ότι θα γίνεται πλέον άλλο "συμβόλαιο" εξαρχής από το γνωστό "αποκλειστική σχέση άρρεν-θήλυ". Όπως μάθαμε να δεχόμαστε τα σχήματα ομοφυλοφίλων (που δεν ήταν συνήθη πριν 50 χρόνια) θα μάθουμε να δεχόμαστε κι αυτά τα νέα. Ενοχλεί όλο αυτό επειδή το βλέπετε από την πλευρά της πληγωθείσας. Αν το δείτε όμως από την πλευρά του "θέλω περισσότερα" θα διαπιστώσετε ότι το να παρέμενε σε σχήμα που δεν του πραγματοποιεί όλα όσα ήθελε θα αποτελούσε δική σας καταπίεση και έκπτωση στα θέλω του. Και δεν νομίζω να θέλατε να σας βλέπει ως "έκπτωση". Είναι υποτιμητικό. Δεν ξέρω αν το λέω αρκετά απλά και σαφώς ώστε να μην παρεξηγηθώ. Το παρόν σχήμα είναι μη επαρκές για αρκετο (πολύ?) κόσμο. Επομένως για να συνεχίσει να υφίσταται πρέπει ένας εκ των δύο να καταπιεστεί (ο ένας να μην ψάχνεται από δω κι απο κει, ο άλλος να κάνει πράγματα που δεν θέλει για χατήρι του πρώτου). Για να μην καταπιέζεται κανένας εκ των δύο χρειάζεται άλλο σχήμα. Αυτό.

Και για πιο λόγο να κάνουμε μόνιμες σχέσεις αν είναι έτσι. Ας αλλάζουμε σύντροφο κάθε ένα δυο χρόνια. Αν και τα παιδιά μας το μάθουν έτσι από μικρά δεν θα τους κακοφαίνετε

Για ποιό λόγο γίνονται μόνιμες σχέσεις τώρα; Ποιά η σκοπιμότητα, η τεκνοποίηση και τις θα πούμε στα παιδιά; Για σκέψου αυτό. Γιατί αν είναι γι'αυτό, δεν αρκεί.

Ε μα ναι δηλαδή θα κρατάμε τη μόνιμη για την ασφάλεια και θα μιλάμε με άλλους 2-3 για τα υπόλοιπα. Χώρισε και βρες άλλον άλλη τι το ξευτιλίζεις. Μόνο για την τεκνοπολιηση το κάνουν αλλιλως κανείς δεν θα έμενε για πλαντα με έναν σύντροφο ας μην κοροιδευόμαστε

Αλλά άπξ και επιλέγεις ότι θες οικογένεία σοβαρέψου και κόψε τις πολλές σάχλες τι θα πει καταπίεση της άνθρωπινης φύσης επιλοψή σου είναι να διαλέγεις το μόνιμο και την δημιουργια οικογένειας. Κάθε επιλογή ςχει και ένα τίμημα. Όχι παντρεύομαι τη Σούλα που έχει και πιο πολλά φράγκα και την έχω και πιο σίγουρη τηβ ςχω συνηθίσει κιόλας και πουλάω έρωτα στη Μαρία που είναι πιο νέα και όμορφη και μου ανεβάζει το ηθικό για να κάνω και καλύτερο σεξ στο τςλος με τη Σούλα γιάτι αυτή είναι η φύση μου. Γιατι και μένα η φύση μου είναι να σκοτώνω όποιον με κοροιδεύει και νομίζει είμαι παιχνιδάκι. Να τον σκοτώσω τότε. Τι; είναι στη φύση μου!

Στα λόγια μου έρχεστε: ότι το "κάνω οικογένεια" σημαίνει κάνω συμβιβασμό. Αφήνω κάποια θέλω για να πετύχω κάποια άλλα. Αυτό πιυ ειπώθηκε δηλαδή από το πρώτο σχόλιο: ένας κάνει τον μλκα στη σχέση. Πλην ελαχιστοτάτων εξαιρέσεων. Που κι αυτές δηλαδή δεν έρχονται μαγικά κι ιδεατά.