Σε καταλαβαίνω, νιώθεις άσχημα, διότι όλοι γύρω σου είναι σωματαράδες και παιδαράδες και τέλειοι και αψεγάδιαστοι. Μήπως υπερβάλλεις λίγο;
24.3.2020 | 20:06
Ένας ανεκπλήρωτος στόχος.
Λοιπόν αυτό που έχω παράπονο απο την οικογένεια μου είναι οτι ποτέ δεν πρόσεχε τι να τρώω μικρός με αποτέλεσμα να θυμάμαι τον εαυτό μου πάντα να παλεύει με τα κιλά του. Το περίεργο είναι οτι την οικογένεια μου δεν την λές μια υπέρβαρη οικογένεια.Ήμουν 17 χρονών δευτέρα λυκείου είχα φτάσει στα λιγότερα μου κιλά απο οτι θυμάμαι 78 κιλά απο 92. Δεν ήμουν ευχριστημένος με το σώμα μου διότι απο τι καταλαβαίνεται οταν είσαι τόσα κιλά στα 17 είναι λογκό να έχεις λίπος. Έτσι το σώμα μου δεν ήταν αυτό που ήθελα.Έρχεται η τρίτη λυκείου, δεν ήμουν καλός μαθητής , βάζω στόχο να περάσω Θεσσαλονίκη(στον τόπο μου). Τα καταφέρνω με πολύ διάβασμα και πολύ κόπο το κάνω. Το αρνητικό απο όλη αυτή την ιστορία είναι οτι καταφέρνω απο 78 κιλά να πάω 102. Ναι!!! το κατάφερα, ντρέπομαι αλλα το έκανα.Ετσι μπαίνω πρώτο έτος με στόχο να τα χάσω ξανά!!!το κάνω!!Χτυπούσα προπονήσεις 6 η ώρα το πρωί.Είμαι 83 κιλά πλέον. Με μπλούζα με λές ενα πολύ ωραίο παιδί αλλα χωρίς δεν μου αρέσω καθόλου. Έχω πιστέψει οτι δεν θα τα καταφέρω ποτέ να γίνω αυτο που θέλω. Και οχι δεν το κάνω ουτε για γκόμενς ουτε για τίποτα το κάνω για εμενα!!! θέλω να ερθει η ημέρα που να πηγαίνω παραλία και να μην τρέπομαι να βγάλω μπλούζα. Θέλω να πηγαίνω camping και να αράζω όλη την ημέρα χωρία μπλούζα.Ισως για αυτό δεν έχω κάνει πολλές σχέσεις ίσως υποσυνείδητα ντρέπομαι να βρεθώ στο ίδιο κρεβάτι με κοπέλα...Σήμερα είμαι 22.
7