ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
28.3.2020 | 13:38

Δεν είμαι καλά

Λοιπόν θέλω να πω ότι αισθάνομαι πολύ κακός και ζηλιάρης άνθρωπος μακάρι να μπορούσα να το αλλάξω αυτό αλλά μάλλον είναι του χαρακτήρα μου. Θέλω να σας πω όμως από που πηγάζει αυτό για να μου πείτε αν έχω δίκιο που είμαι έτσι η αν μπορώ να γίνω καλύτερος άνθρωπος και να μην με νοιάζει τόσο. Είμαι έγκυος και ζω με τον σύντροφο μου μαζί με την αδερφή του και το παιδί της στο ίδιο σπίτι αναγκαστικά μέχρι να βρούμε κάτι άλλο..συνολικα ζούμε μαζί 2μιση χρόνια. Το πρόβλημα είναι ότι η αδερφή του δεν είναι διακριτικός άνθρωπος και μπορεί να σου σπασει τα νεύρα στο λεπτό και δεν το λέω από κακό αυτό μου έχει πει πολλά την έχω ακούσει χωρίς λόγο να με κατηγορεί στην πεθερά μου να με λέει ρουφιάνα χωρίς να ισχύει κάτι τέτοιο. Ύστερα σε κάθε μας βόλτα σχεδόν είναι μαζί μας οπουδήποτε ακόμα και μέχρι το σούπερ μάρκετ.. Στο σπίτι όλο τον άντρα μου φωνάζουν για τα πάντα έλα εδώ να με βοηθήσεις πήγαινε να δεις που είναι το παιδί..ενταξει μια δυο και εγώ άνθρωπος είμαι με νευριάζει που συνέχεια πρέπει να ασχολείται μαζί τους διότι τώρα έρχεται ένα μωρό στον κόσμο και δεν γίνεται να ασχολείται με τους άλλους.. Πρέπει να καταλάβει ότι τώρα έχει άλλους να φροντίσει. Ακόμα και το παιδάκι της που δεν έχω τπτ μαζί του τρέχει συνέχεια από πίσω του παντού και όσο να ναι λέω πως θα το ξεκόψει όλο αυτό όταν θα φύγουμε από αυτό το σπίτι τώρα με το μωρό. Και έτσι ο άντρας μου με λέει διπρόσωπη και ζηλειαρα και ότι μισώ λέει τους γύρω μου.. Δεν είναι έτσι έχω κάνει πολύ υπομονη έχετε ξαναδεί ζευγάρι σε όλες τις βόλτες να περνούν μαζί ολη την οικογένεια? Και στο τέλος να ακούω και κατηγορίες? Πως να είμαι κακιά μετά πως να μην γίνω έτσι? Ποτέ δεν ήμουν έτσι σαν άνθρωπος όχι τόσο πολύ τουλάχιστον αλλά τώρα δεν ξέρω ίσως θέλω την απόλυτη προσοχή του άντρα μου τι να πω ίσως φταίει που ζω μακριά από τους δικούς μου και κοντά μου έχω μόνο αυτόν. Ο άντρας μου είναι πολύ καλός με αγαπάει δεν έχω παράπονο πάνω σε αυτό απλά κι εγώ πολλές φορές γίνομαι αποπνικτική..σημερα τσακωθήκαμε επειδή πήγε να περπατήσει λίγο μαζί με τον ανιψιό του και μου είπε ότι όταν γυρίσει θα πάμε να περπατήσουμε μαζί αλλα εγώ ίσως και οι ορμόνες μου φταίνε νευρίασα επειδή ξέρω ότι όταν θα γυρίσει θα μου πει δεν μπορώ τώρα...τελος πάντων τσακωθήκαμε άσχημα επειδή λέει δεν τον αφήνω να πάει από εδώ εκεί.. Μα είναι δυνατόν να μην νευριάζω εγώ μετά που στο σπίτι όλοι φωνάζουν αυτόν στα πάντα και λέει ότι εγώ δεν τον αφήνω να κουνήσει?? Και τώρα ξέρει ότι δεν είμαι καλά και μου κρατάει μούτρα ?δεν πειραζει ίσως έχει δίκιο είμαι κακιά..
6
 
 
 
 
σχόλια
Συγγνώμη αν γίνομαι σκληρή, αλλά δυόμισι χρόνια ζείτε μαζί. Δεν τον έβλεπες πως είναι; Τον έβλεπες και τον ήθελες και μάλιστα τον θεωρησες κατάλληλο για να γίνει ο πατέρας του παιδιού σου. Τώρα μας τα γράφεις αυτά εδώ για να σου κάνουμε πατ πατ στην πλατουλα και να σου πούμε πόσο δίκιο έχεις; Και να σου το πούμε, δεν πρόκειται να αλλάξουν και πολλά. Η κατάσταση η ίδια θα παραμείνει και δε νομίζω πως έχεις καλές ελπίδες να αλλάξει.
Ήξερα με τα λεγόμενα του ότι θα φύγουμε και θα πάμε αλλού σύντομα και ξέρω γενικά ότι είναι ένας άνθρωπος όπου ότι λέει το εννοεί Ε και εγώ το πίστεψα..απλως έχω αγανακτήσει και θέλω να το βγάλω από μέσα μου δεν θέλω χάιδεμα.
Καταλαβαίνω κούκλα μου πως είσαι έγκυος κι οι ορμόνες έχουν χτυπήσει κόκκινο... Αλλά μας λες στο σπίτι μένετε με την αδελφή του κ το παιδί άρα πατέρας του ανηψακιου δεν υπάρχει λογικό λοιπόν να τρέχουν στον άντρα σου ως τον μόνο άντρα της οικογένειας. Τυχαίνει να μεγάλωσα σε οικογένεια που υπήρχαν θέματα κι εγώ με τον σύντροφό μου και την οικογένεια της μητέρας μου στο ίδιο σπίτι ζούμε αλλά ο σύντροφός μου μας στέκεται κερί αναμμένο. Συμβουλή σου δίνω με αυτά τα μυαλά θα χαλάσεις το σπιτικό που ξεκίνησες να χτίζεις οπότε χαλάρωσε λίγο. Κι η κουνιάδα σου δεν σε κατηγορεί αδίκως αν έχει τύχει να ακούσει όσα λες και σε εμάς. Και να θυμάσαι όπως στρώνεις κοιμάσαι...
Είμαι η κοπέλα που έγραψε την εξομολόγηση και θέλω να πω ότι δεν θέλω να διαλύσω την σχέση μου γιαυτό απλά ελάτε και εσείς στην θέση μου..στην αρχή μου έλεγε ότι θα πάμε στο δικό μας χώρο και ειδικά μόλις μείνω έγκυος διότι το μωρό θέλει τον χώρο του και τώρα μου τα αλλάζει.. Επισης πιστεύω ότι όταν κάποιος ξεκινάει να κάνει μια οικογένεια δεν γίνεται να είναι προσκολλημενος αλλού..εγω δεν είπα ποτέ να μην την βοηθήσουμε ότι ανάγκη και να έχουν δίπλα τους θα είμαστε το ότι όμως θα πάμε σε έναν δικό μας χώρο στην άλλη γωνιά είναι κακό? Κάνετε λάθος η συμπεριφορά μου άλλαξε όταν χωρίς λόγο άκουγα την κουνιάδα μου να με κατηγορεί χωρίς να έχω πει λέξη. Ίσα ίσα που πολλές φορές την έχω υποστηρίξει απλά αν τσακωθεί με τον αδερφό της καμιά φορά της φταίω εγώ χωρίς να έχω μπλεχτεί εγώ καν με το θεμα. Αλλά όχι να βγαίνω και κερατάς και γδαρμενος .
" Ο άντρας μου είναι πολύ καλός με αγαπάει δεν έχω παράπονο πάνω σε αυτό Πηγή: www.lifo.gr"Άχ, όχι, λυπάμαι που στο λέω, αλλά έμπλεξες. Άντρας (και γυναίκα) που όταν ετοιμάζεται να κάνει δική του οικογένεια (παιδί) παραμένει προσκολλημένος στην πατρική του οικογένεια, προοιωνίζει μεγάλα και άλυτα προβλήματα. Μόνη λύση σε τέτοιες καταστάσεις είναι να βάλεις κάτι ανάμεσά τους. Ίσαμε 600 χιλιόμετρα είναι καλά.
Scroll to top icon